QA162 VRAAG: Ik ben begonnen te zien dat dit kind in mij veel eisen stelt, waaronder erkenning van mijn superioriteit. Dit bezorgt me veel pijn op mijn werk, en in mijn padwerk in het algemeen. Ik vraag me af of je hier iets over kunt zeggen.

ANTWOORD: De pijn van deze eis kan alleen echt verdwijnen als u begrijpt dat eronder een diepere pijn bestaat, en die diepere pijn is uw overtuiging van uw waardeloosheid en van uw minderwaardigheid. Waar je dit veronderstelde feit van je minderwaardigheid ook niet uitdrukt, je doet alleen maar geloven - je legt de wol over de ogen van andere mensen. Je hele innerlijke doel is onjuist.

Je beschouwt de minderwaardigheid als een feit dat het niet eens in twijfel kan worden getrokken omdat het een te pijnlijk feit is - je denkt dat het een feit is - en bijgevolg is je hele doel gericht op 'hoe kan ik dat het beste verbergen en doen geloven dat het een feit is? tegenover?"

Tenzij je dit veronderstelde niets onder ogen ziet dat je denkt te zijn, kun je het niveau dat je zojuist hebt besproken niet aan, omdat je alleen door vurige discipline kunt proberen om deze eisen van superieur zijn niet te stellen.

Zo'n discipline is eigenlijk maar een kramp. Het betekent niet het vrije, echte wezen, waar je innerlijke wezen kan ademen en vrij zijn. Daar kom je alleen toe als je de aanname in twijfel trekt - vraag of het waar is.

Je moet eerst zien dat je diep van binnen - en hoe je dit overal ziet - gelooft dat je niets bent. Dat moet in twijfel worden getrokken. Als je het in twijfel trekt, zul je zien dat het een fout is. Maar tenzij je het in twijfel trekt, kun je jezelf er nooit van overtuigen dat het een fout is.

Je probeert jezelf ervan te overtuigen dat het een fout is door deze overtuiging geheim te houden en een vals niveau van beweerde superioriteit op te leggen. Op die manier kun je jezelf niet echt overtuigen van je waarde, en daarom kun je emotioneel niet comfortabel zijn met jezelf en anderen.

Volgende les