87 VRAAG: In een vorige lezing heb je kort het onderwerp mythe besproken, die je definieerde als universele waarheid in beeldvorm. De meeste mensen, en zelfs de meeste mythologen, waaronder Frazer, beschouwen alle mythen als verhalen over gebeurtenissen die nooit hebben plaatsgevonden. Er zijn echter enkele hedendaagse geleerden, zoals Bellamy en Hoerbiger, die stellen dat er een nieuwe wetenschappelijke rechtvaardiging is van de kosmogonische mythen in het boek Genesis. Er zijn veel mythen in Genesis, maar er is er een in het bijzonder die ik zou willen interpreteren. Het gaat over de toren van Babel, vooral nu we in een tijdperk van spraakverwarring leven.

Ik citeer nu uit Genesis XI / 1-9:

1: Oorspronkelijk was de hele aarde van één taal ... 2: En ... terwijl ze uit het oosten reisden ... vonden ze een vlakte ... en ze woonden daar. 3: En zij zeiden ... Laten we een stad en een toren bouwen waarvan de top tot aan de hemel reikt ... opdat we niet verspreid worden over de hele aarde. 4: En de Heer kwam ... om de stad en de toren te zien die de mensenkinderen hadden gebouwd. 5: En ... zei ... Dit begonnen ze te doen: en nu zal niets van hen worden weerhouden, wat ze zich hadden voorgesteld te doen ...

6: Laten we ... hun taal verwarren, zodat ze elkaar niet begrijpen ... 7: Dus de Heer verstrooide hen vandaar over de hele aarde: en ze stopten met het bouwen van de stad en de toren: 8: ... omdat de Heer ... verwarde de taal van de hele aarde.

ANTWOORD: Om alleen de passage die u zojuist hebt gelezen volledig uit te leggen, zouden er boeken kunnen worden geschreven over filosofie, psychologie en religie. Er zit zoveel in. Ik zal u er echter in het kort enige opheldering over geven, vanuit het standpunt dat u nu het meest interesseert. Let wel, ik zal nu slechts één aspect bespreken. Er zijn er nog veel meer waar ik op dit moment onmogelijk op in kan gaan.

Zoals je weet, was de menselijke entiteit ooit een heel wezen, volledig geïntegreerd en in harmonie, zonder conflicten en zonder tegenstrijdigheden. Dit is de betekenis 'van één taal'. De uitdrukking van de geest was op één punt gericht en niet verspreid, zoals nu het geval is met de mensheid, waar zoveel tegenstrijdige doelen en houdingen bestaan. Per slot van rekening, jullie die op dit pad zijn, weten nu hoeveel tegenstrijdige houdingen er in jullie bestaan.

Vanwege deze tegenstrijdigheden, die kunnen worden gesymboliseerd als ‘verschillende talen’, begrijp je jezelf niet. Chaos komt in je leven. De uiterlijke verwarringen en problemen, geconditioneerd door de innerlijke, zijn raadselachtig voor je omdat je de reden ervoor negeert. Evenzo negeer je de tegenstrijdige doelen, houdingen en verlangens in jezelf. Je kunt oorzaak en gevolg niet meer met elkaar verbinden en daarom zul je deze “Babel” pas ophelderen als je de betekenis van je voorheen onbewuste emoties verkent.

Aangezien deze toren van Babel in je eigen ziel bestaat, moet hij ook uiterlijk in de wereld bestaan. De wereldcondities zijn de som van alle innerlijke condities van de mensheid. Gebrek aan begrip, verwarring, onbewustheid van oorzaak en gevolg, tegenstrijdige doelen en verkeerde conclusies vormen de innerlijke en uiterlijke wereld van de mensheid. Dit is de toren van Babel.

Als u uzelf niet kunt begrijpen, hoe kunt u dan anderen begrijpen? Hoe meer vervormingen en verwarringen er in je zijn, hoe minder je met anderen kunt communiceren. U kunt ze niet begrijpen, ze niet bereiken of ze u laten begrijpen. Dit is ook de toren van Babel. Het symboliseert je innerlijke wereld en het resultaat ervan in de buitenwereld: moeilijkheid van communicatie.

Het Oosten, waar je vandaan kwam, symboliseert een punt van de eeuwigheid, als ik me op zo'n heel paradoxale manier mag uitdrukken. Het Westen is het doel. Het Oosten was de perfectie die je ooit had. Het Westen is de perfectie die je hebt herwonnen. Maar in werkelijkheid zijn ze één; alleen in jouw ogen verschijnen ze als twee verschillende richtingen. Evolutie is altijd de beweging van het sluiten van een cirkel.

Dit geldt voor het enorme totaalbeeld van kosmische evolutie dat begint met een uiterlijke beweging en eindigt in een terugkeer naar perfectie. Het geldt ook voor het werk op het pad. Er zijn veel slotcirkels.

Vanavond noemde ik te beginnen met spirituele nadruk, en er vervolgens vanaf te gaan, om er later op terug te komen, maar met nieuw inzicht dat ik had opgedaan terwijl ik weg was van het spirituele standpunt. Je keert terug naar hetzelfde punt, niet naar een ander punt. Alleen is het niet helemaal hetzelfde, want je bent rijker en wijzer geworden. Het is hetzelfde met de perfectie die je ooit had en degene die je zult herwinnen nadat je de diepten hebt verkend, terwijl je in de tussentijd weg bent geweest van perfectie.

De mensheid is gestationeerd op het punt op de curve waar de symbolen van je innerlijke problemen bestaan ​​in verschillende groepen, naties, religies en talen. Ze zijn allemaal symbolisch voor de innerlijke wereld. De wereld van de werkelijkheid, de wereld die je leven bepaalt, is de innerlijke wereld. Dat is altijd de oorzaak. De wereld van materie is altijd het effect.

Of je nu naties, talen en religies of atmosferische omstandigheden onderzoekt, het maakt niet uit. Alle drukken de harmonie of disharmonie van de ziel uit. Als je vanuit elk denkbaar standpunt naar je aardse leven kijkt, zul je zien, leren en voelen dat het echt het tegenovergestelde is van wat je altijd dacht.

U bent er diep van overtuigd, ondanks de incidentele schijn van het tegendeel, dat de uiterlijke wereld de oorzaak is en de innerlijke wereld het gevolg. Nee! Het is precies het tegenovergestelde, en naarmate u vordert in uw eigen groei en ontwikkeling, zult u oorzaak en gevolg in waarheid waarnemen.

Wat je bijvoorbeeld in een landschap ziet, is de uitdrukking van alle zielen: de schoonheid aan de ene kant of vervuiling, vuil en onvruchtbaarheid aan de andere kant. Het is veelbetekenend dat de natuur en atmosferische omstandigheden een zuiverder beeld geven van de som van het zielenleven van de mensheid dan de wereldomstandigheden en relaties tussen naties. Dit is niet moeilijk te achterhalen.

Het grootste probleem is hoe je met anderen kunt opschieten ondanks zoveel onvolwassen egocentrisme. Alleen bent u nu, in het algemeen gesproken, voldoende gevorderd om met uzelf om te gaan. De natuur en de atmosfeer vertegenwoordigen dat deel van de ziel waarin je denkt, mediteert, contempleert en je gedachten naar hogere dingen verheft. Dat is veel gemakkelijker dan echt met anderen opschieten, dan je ego buiten beeld te brengen.

De natuur symboliseert bepaalde aspecten van de menselijke ziel, kunst en kunstmatigheid symboliseren andere. Je zult alles in het materiële bestaan ​​leren zien als een symbool van de zielskrachten of innerlijke houdingen.

U weet allemaal dat de echte barrière tussen mensen niet het verschil in talen is. Je kunt zien dat het verschil in talen op aarde inderdaad een symbool is van iets diepers. Als de innerlijke barrières voor iemands echte zelf worden verwijderd, zullen de uiterlijke barrières geleidelijk verdwijnen.

Veel hiervan is al te zien. Ondanks dat er zoveel ontbreekt, heeft de mensheid als geheel een lange weg afgelegd. De zeer technische middelen - vaak uitgevonden met het doel van vernietiging - die uw innerlijke pseudo-verdediging symboliseren die zo destructief zijn voor het individu, hebben niettemin bijgedragen aan het verwijderen van de barrières onder de mensen.

Wat u in alle opzichten kunt bijdragen aan betere wereldomstandigheden is het wegnemen van uw eigen innerlijke barrières - uw eigen toren van Babel - en het ontmantelen van uw eigen afweermechanismen, die zo schadelijk zijn voor uzelf en anderen.

In de passage die mijn vriend zojuist las, staat ook dat deze mensen probeerden de toren zo hoog te bouwen dat hij de hemel zou bereiken. Dat lukte en konden ze natuurlijk niet slagen. Symboliseert de poging om de hemel te bereiken niet duidelijk je geïdealiseerde zelfbeeld [Lezing # 83 Het geïdealiseerde zelfbeeld]? Terwijl je met jezelf worstelt, in oorlog bent met jezelf, wil je niettemin hoogten van perfectie en superioriteit bereiken die totaal niet passen bij je huidige innerlijke staat.

De mensen in het verhaal probeerden deze onderneming uit trots. Ze wilden de hoogten bereiken door de verkeerde methode en vanuit de verkeerde motieven. Hetzelfde geldt voor het geïdealiseerde zelfbeeld, dat niet kan slagen en ongetwijfeld zal afbrokkelen. Als je beseft dat je deze doelen en eisen niet kunt waarmaken, stort je trots in. Je bent verpletterd en voelt je verslagen.

Volmaaktheid bereiken - de hemelen - met haast en door snelkoppelingen door materiële middelen, is een onderneming die op een mislukking uitloopt, want het is onrealistisch. Het is net zo illusoir als het bouwen van een toren die tot aan de hemel reikt. Het kan niet worden gedaan. Om tot ontwikkeling en groei te komen, zijn veel minder pretentieuze en opzichtige middelen nodig dan om het geïdealiseerde zelfbeeld of de Toren van Babel te construeren.

Het is je geïdealiseerde zelfbeeld - je Toren van Babel - dat je van binnen scheidt en je van jezelf vervreemdt. De vervreemding symboliseert de vreemde taal die je niet verstaat. Je kunt jezelf niet begrijpen omdat je vervreemd bent van je echte zelf.

Bewust heb je één verlangen. Je handelt ernaar, maar zonder te beseffen hoe een onderstroom in de tegenovergestelde richting vloeit en precies het omgekeerde van je bewuste doel produceert. Nogmaals, dit wordt gesymboliseerd in het verhaal van de toren van Babel. Hier heb je slechts een paar symbolen van deze belangrijke mythe.

Volgende les