63 VRAAG: Hoe kan men zijn creativiteit vergroten?

ANTWOORD: Er is maar één antwoord: door de innerlijke obstakels te vinden, dat wil zeggen door het pad van zelfherkenning te volgen. Creativiteit wordt geblokkeerd door innerlijke fouten. Veel van mijn vrienden die dit Pad al een tijdje volgen, hebben ervaren dat - in sommige gevallen geleidelijk, in sommige gevallen zelfs vrij plotseling - een nieuw talent of een grotere creativiteit bij een bekend talent zich heeft ontvouwd.

Het pad van zelfonderzoek brengt innerlijke bevrijding. Naast vele andere troeven zorgt het ook voor meer creativiteit. Het betekent de maximale ontplooiing waartoe een persoon in staat is. Er is geen magische sleutel en geen snelkoppeling. Dat alles, als het überhaupt bestaat, zou niet echt werken, niet op de lange termijn. Het enige duurzame en echte antwoord is dat te vinden in de ziel die versteend is, die vastzit, om zo te zeggen. En er is zoiets in elke menselijke ziel, zonder uitzondering.

 

63 VRAAG: Ik heb de plotselinge verschijning van een nieuw talent en creativiteit ervaren, zoals u weet. Maar er zijn zoveel kunstenaars, vooral schilders, die geen enkele psychologische belemmering hebben overwonnen en toch prachtig schilderen.

ANTWOORD: Natuurlijk. Dat heeft er niets mee te maken. Ik heb niet gezegd of willen impliceren dat creativiteit alleen bestaat bij de gezonde of relatief gezonde persoon. Veel mensen hebben een groot talent en toch zijn het mensen met grote problemen. Ze hebben toevallig een bepaald deel van de ziel bevrijd - misschien in eerdere incarnaties - zodat creativiteit in een bepaalde richting naar buiten stroomt. Het betekent nog steeds niet dat het wegnemen van hun belemmeringen hun creativiteit niet zou vergroten.

Het zou ook een extra talent kunnen voortbrengen, dat het reeds gemanifesteerde talent versterkt en voltooit, of het kan het manifeste talent harmoniseren en naar nieuwe hoogten verheffen. In feite is het vaak zo dat de onrustige ziel die aan de andere kant een groot creatief talent heeft, bijzonder uit balans raakt door deze disharmonie.

Wat ik eerder zei, zou er niet toe moeten leiden dat je afleidt dat creatief talent alleen mogelijk is binnen de gezonde ziel. Ik wil alleen zeggen dat hoe gezonder een ziel is, hoe meer verborgen creativiteit naar boven kan komen, en ook dat de manier waarop een talent zich manifesteert afhankelijk is van innerlijke vrijheid.

 

QA132 VRAAG: In verband met mijn werk is er een constante behoefte aan creatieve flow, goede ideeën, ontvankelijkheid voor wat past bij veel verschillende situaties. Ik ben me bewust van afstemming naar binnen en vraag om creatieve flow en de antwoorden komen. Maar vaak zal ik om creatieve inspiratie vragen waar het kleine zelf, het kleine ik of het ego geen bijzondere winst heeft, maar om de huidige situatie te dienen. En zo vaak komt het niet. Ik vraag me af waarom.

ANTWOORD: Ik zal je vertellen waarom, mijn vriend. Het is vanwege blokkades in jou die je nog niet bent begonnen aan te pakken. Waarom ondanks deze blokkades soms antwoorden komen, en waarom deze blokkades soms in de weg zitten, is veel te ingewikkeld om uit te leggen. Ik kan het niet definitief uitleggen. Er is geen vaste regel over.

Het hangt af van het onderwerp en het hangt ervan af in hoeverre deze blokkades echt worden uitgedaagd. Door de blokkades ontstaan ​​op bepaalde momenten bepaalde sferen, terwijl je er op bepaalde momenten vrijer van bent. Maar wat deze antwoorden ook mogen zijn, het blijft een feit dat voor zover een persoon vrij is van blokkades - van onbewuste elementen - in zoverre hij is afgestemd op de kracht van de universele krachten - op de kracht, de aanwezigheid en de intelligentie van de universeel wezen.

Voor zover hij hiervan is afgesneden, moeten zijn eigen barricades naar buiten worden gebracht. Dit is buitengewoon belangrijk, want in uw geval is daar zo'n geweldige bereidheid. En zie je, dan wordt de onbalans groter, alleen omdat er een enorm gebied is waar zoveel wonderbaarlijk begrip in jou is.

Maar vanwege de gebieden die je nog steeds onaangeroerd laat of je stelt jezelf tevreden met halve oplossingen en laat ze in de schaduw van het echt oplossen van de problemen en het begrijpen ervan - juist daardoor ontstaat er een onbalans. Het is des te meer niet functioneel met uw hele persoonlijkheid.

Ik kan je beloven dat wanneer je klaar bent voor echt geluk, je de overblijfselen in je psyche gemakkelijk en ontspannen volledig onder ogen zult zien, zonder angst, zonder dwang of zonder het idee: “Ik zoek dit en voel angst en, als een gevolg, ik ben er nog niet klaar voor. " Dit is absoluut verkeerd; dit is een zeer frequente halfbewuste of onbewuste verkeerde conclusie, die de weerstand creëert: "Als ik ernaar kijk, word ik gedwongen er iets aan te doen."

Daarom raad ik aan om, waar dergelijke weerstand ook bestaat, opzettelijk te mediteren en tegen jezelf te zeggen: “Ik ben niet gedwongen om iets te doen. Bewustzijn dwingt mij niet; alleen een gebrek aan bewustzijn dwingt me. Ik heb het recht om zelfs, als ik zou willen, het verkeerde te kiezen. Het betekent niet dat er meer gevolgen zijn omdat ik dat doe. De gevolgen zullen minder zijn als ik zou willen kiezen wat als verkeerd kan worden beschouwd. "

Het beperkte zelf kijkt op die manier van goed en kwaad naar het leven, ongeacht hoe geëmancipeerd het intellect ook mag zijn. Deze angst voor het kwaad - die beperkte visie om kwesties alleen te zien in het aspect van goed of fout - creëert onnodige angst en weerstand, en spreekt daarom het feit uit dat je vrij bent om te kiezen.

Er is geen straffende godheid. De enige die straft, ben jijzelf. En de kans is kleiner dat je jezelf straft als je weet wat je doet dan wanneer er een onbewust mechanisme bestaat.

Er is altijd een element diep van binnen dat weet wat het doet, en het straft vaak ten onrechte. Wees dus niet bang voor dwang en iets moeten doen wat je niet wilt doen, of gestraft te worden omdat je een verkeerd alternatief kiest. Dit zorgt ervoor dat je gebieden blokkeert die zo belangrijk zijn om in geloof te ontmoeten en daardoor jezelf bevrijden.

Dit geldt natuurlijk weer voor heel veel mensen wat ik hier zeg. Het is iets dat niet vaak genoeg kan worden benadrukt, want zelfs degenen onder u die dergelijke woorden of soortgelijke woorden van mij hebben gehoord, vergeet het als het gaat om de onmiddellijke angst voor een gebied in u dat u onaantastbaar acht - en ten onrechte.

Angst en verbod en verwarring en verlies van zelfvertrouwen zijn alleen het gevolg van het ten onrechte geloven dat er een taboe, onaantastbaar gebied in jou is. Ontmoet het volledig, en het zal keer op keer bewijzen dat je bevrijd bent, wat je ook besluit te doen.

 

QA134 VRAAG: Ik heb een heel sterk verlangen om creatief werk te doen. Ik heb wat gedaan, maar lang niet zoveel als ik denk dat ik kan. Tegelijkertijd ervaar ik, wanneer ik de kans en de tijd heb om dit soort werk te doen, een zeer sterke weerstand en moeilijkheid, hoewel ik weet dat ik de ideeën heb en de middelen om mij uit te drukken.

ANTWOORD: Er is een onderstroom in jou waarin je gedeeltelijk bang bent voor jezelf. Om iets creatiefs te doen, is dit geven van jezelf een noodzaak. En het is hetzelfde soort geven van jezelf als bijvoorbeeld geldt voor een menselijke relatie, een liefdesrelatie. Ook daar bestaat dezelfde onderstroom van jezelf inhouden; het is precies dezelfde stroom in creatief werk, en het is dit wat je tegenhoudt.

Het andere deel dat verantwoordelijk is voor de weerstand is de angst dat je het misschien niet kunt of dat je uitgelachen wordt als je echt loslaat, als je jezelf echt spontaniteit toestaat - dat wat er onbeperkt uit je binnenste zou komen self zal niet geldig zijn.

En het is alleen je intellect - je bovenliggende uiterlijke intellect - dat je kan beschermen tegen of behoeden voor deze toewijding, om als het ware belachelijk te zijn voor vernedering of schaamte. Ik denk dat het niet al te moeilijk voor je zal zijn om vast te stellen dat dergelijke gevoelens in je bestaan.

Nu, mijn beste vriend, bekijk deze stroming vanuit dit gezichtspunt en je zult zien dat het zo is. Aan de ene kant is er de angst voor spot. En je weet heel goed dat elke creatieve onderneming - of het nu gaat om creatief werk of de uiting van liefdesgevoelens - niet mag worden belemmerd door het waakzame uiterlijke brein.

Als iemand gelooft dat dit waakzame uitwendige kleine brein superieur is aan deze innerlijke overweldigende kracht, dan zit hij in de problemen. En dit is wat er gebeurt. Je houdt jezelf tegen met de overlappende ego-vermogens, waardoor ze de wachters zijn over je meest creatieve krachten, en vertrouwt jezelf niet toe aan de spontaniteit en de ontplooiing van deze creatieve krachten.

Daarom kun je je niet aan hen binden omdat je bang bent voor deze spot en je terughoudend bent, je geeft in die zin niet van jezelf. Voel je dit op een of andere manier?

VRAAG: Ja, ik kan het voelen. Kunt u een soort van daadwerkelijke meditatie of gedachte voorstellen op het moment dat dit probleem zich voordoet, die mij zou kunnen helpen het op te lossen?

ANTWOORD: Ja, ja, inderdaad. De aanbeveling voor meditatie zoals deze zou zijn ... maar gebruik natuurlijk je eigen vrije woorden. Ik wil benadrukken dat ik alleen de essentie van het idee geef, maar niet verbaal herhaal.

Gebruik gewoon je eigen verbalisatie - en het idee zou dit zijn: “Ik wil de moed hebben om mezelf toe te vertrouwen aan de creatieve stroom die van binnenuit komt. Ik roep deze creatieve krachten op en verzoek ze zich te manifesteren. Ik stop met mijn egokrachten om hen te belemmeren. Nu, hoewel dit moed lijkt te vereisen, besluit ik hierbij om de moed te hebben en te kijken wat er gebeurt. Ik zal me met heel mijn wezen volledig inzetten voor deze creatieve krachten die zich manifesteren. Ik laat mijn uiterlijke kleine zelf los en vertrouw mezelf toe aan de innerlijke mens. "

En dan loslaten en het loslaten voelen. Als je de terughoudendheid voelt, laat het dan los. Geef u over aan de schijnbaar moedige daad om uzelf aan deze krachten toe te vertrouwen.

Hoe meer je dit oefent, hoe bewuster je wordt van de handeling van terughoudendheid tot loslaten, des te meer zul je in de creatieve stroom zijn met al zijn regenererende energiestroom, waar creativiteit en het creatieve proces geen karwei zijn, geen vervelend werk. , maar het meest stimulerende en vreedzame proces dat er bestaat. Het zal goed aanvoelen en het zal steeds betere resultaten opleveren - hoe meer je dat leert en hoe meer je erop leert vertrouwen.

Een verdere meditatie, hieraan toegevoegd en in combinatie hiermee, zou de volgende zijn: “Deze creatieve krachten, die zich vanuit mijzelf willen manifesteren, zijn volledig heilzaam voor alle betrokkenen. Er is geen of / of. Het is niet 'mijn glorie' of 'helpen voor het welzijn van de mensheid' met wat ik te geven heb. Ik realiseer me dat mijn eigen onzekerheid mij naar erkenning doet zoeken, en het is dit verlangen naar erkenning waardoor ik me schuldig voel en terughoudend. Nu kan ik niet helemaal van dergelijke verlangens af zijn. Maar zo'n verlangen is geen misdaad; en misschien overdrijf ik - alleen omdat ik me er zo schuldig over voel - mijn glorie.

'Nu is het waar dat ik erkenning wil en mijn verlangen naar erkenning is niet zo verkeerd, als het niet in de valse overtuiging is dat het óf mijn glorie is óf anderen helpt. Het kan zijn dat ik mijn behoefte aan erkenning op een volkomen legitieme manier vervul. En als ik dat doe, heb ik geen glorie nodig, en dan zal er geen onverenigbaarheid zijn tussen mijn erkenning als mens en als man, en dat wat ik aan anderen moet geven. Ze kunnen allebei een en dezelfde zijn. Ze hoeven elkaar niet te hinderen. Daarom hoef ik me niet schuldig te voelen voor het nog steeds bestaande verlangen naar erkenning. En als ik me alleen maar bewust kan zijn van het feit dat ik erkenning nodig heb en dat dit gedeeltelijk een legitieme behoefte is, dan heb ik geen overdreven glorie nodig. "

Deze meditatie zal ook een grote hulp zijn. En dit kan ook op veel van mijn vrienden van toepassing zijn, misschien op andere manieren, waar zo'n dualiteit bestaat. Het is 'ik versus de ander', en men wil zijn eigen behoeften niet opgeven omdat men ten onrechte voelt: 'Als ik creatief ben voor het welzijn van anderen, moet ik mijn eigen voordelen of mijn eigen behoeften opgeven'. wat niet waar is.

Deze dualiteit is een fout. De eenheid is: wat goed is voor anderen, is goed voor jezelf. Of dit goede zich manifesteert in de erkenning die je nodig hebt of in de middelen die je nodig hebt om op alle niveaus van een rijk leven te genieten, maakt niet uit. Met deze eenheid wordt de splitsing tussen "ik versus de ander" volledig overstegen en overwonnen, en daarom zal het ophouden met terughoudendheid vanwege schuldgevoelens en angst voor toewijding ophouden.

VRAAG: Ik heb een vraag over gevoelloosheid in de ziel, wat een bijna constante toestand is waarin ik leef. Vergeleken met sommige jeugdherinneringen en sommige gevoelens die ik af en toe had of zelfs droomde, lijkt er in mijn leven heel weinig gevoelservaring te zijn. Aangezien deze toestand bestaat, vind ik het buitengewoon moeilijk om niet naar een gevoel te grijpen wanneer er een kans is. Na een tijdje wordt dit gevoel weer uitgeschakeld. Hoe houd ik dit levend, als ik me eenmaal ten opzichte van een bepaald persoon begin te voelen, in plaats van het op een gegeven moment af te sluiten?

ANTWOORD: Wat ik zei in antwoord op uw laatste vraag is ook hier van toepassing. Voelen is een creatief proces dat een spontane manifestatie is vanuit het diepste wezen. Als je de gevoelens met je uiterlijke zelf wilt bepalen, kneden of manipuleren, verbied je het creatieve proces.

In zekere zin maakt het niet uit of je de gevoelens verdooft of dat je ze kunstmatig in vorm brengt en ze vastgrijpt en ze kunstmatig wilt verheerlijken. Beide processen vinden plaats of zijn een opzettelijke daad van het uiterlijke ego en verhinderen daarom de innerlijke spontaniteit.

De volgende meditatie zou nuttig zijn: "Ik hoef er niet aan te twijfelen dat het diepste zelf zich manifesteert in spontaniteit en dat zijn gevoelens mijn uiterlijke hulp en deelname niet nodig hebben."

Nu herinner je je misschien een recente lezing over de communicatie tussen het uiterlijke en het innerlijke wezen, de ego-vermogens en het echte of innerlijke zelf [Lezing # 132 De functie van het ego in relatie tot het werkelijke zelf]. Daarom kun je mediteren: “Ik gebruik mijn uiterlijke wil, mijn uiterlijke vastberadenheid, om het innerlijke wezen tot manifestatie te roepen. Ik zal met opzet mijn uiterlijke wil loslaten om te zien wat er gebeurt en laten ontvouwen wat komt. Ik zal mijn gevoelens niet opzettelijk verdoven of mij ervan weerhouden, noch zal ik mijn gevoelens kunstmatig in vorm brengen. Ik vertrouw mezelf toe aan de creatieve krachten die zich vanuit mezelf ontvouwen. En mijn uiterlijke ego weet veel minder dan dit diepste wezen welke gevoelens wanneer gepast zijn. "

Beetje bij beetje, mijn vriend, zul je worden meegevoerd in deze creatieve stroom van je spontane gevoelens. En dit zal zoveel beter zijn. Maar het kan je door snelwegen en zijwegen voeren die op het eerste gezicht misschien niet in overeenstemming zijn met wat je uiterlijke brein in gedachten had. Laat maar. Ga ermee door.

Zo'n meditatie zal je inderdaad in een spontaan, creatief leven brengen, waar je diepste wezen je zal leiden en jij zal zijn, niet de uiterlijke, boven elkaar geplaatste niveaus die oneindig veel minder betrouwbaar zijn en die door hun beperking zoveel schade kunnen aanrichten. Het is dit uiterlijke zelf dat dit echte zelf verbiedt dat zo veel dichterbij is, zo veel dichterbij dan men denkt, als het opzettelijk tot manifestatie wordt geroepen.

 

QA136 VRAAG: Ik heb een groot verlangen om mijn talent te vinden. Maar ik ben er bang voor, want ik ben me er volledig van bewust dat als ik mijn talent vind, ik er niet mee overweg kan.

ANTWOORD: Nou, ziet u, het simpele feit dat u om te beginnen uw talent wilt zoeken, impliceert al een lichte vervorming en een verkeerde motivatie - omdat u uw talent niet kunt vinden tenzij u uw ware zelf vindt.

Je kunt niet beginnen met het dak; je moet beginnen met de kelder als je een huis bouwt. De basis die al het andere omvat, is je echte zelf. En dan, als een van de vele manifestaties van het vinden van je echte zelf, vind je ook je specifieke talenten in het leven waarmee je toegerust bent om bij te dragen aan het leven, om het leven te verrijken.

Maar je begint met één aspect en niet met het fundament. Alleen al het feit dat u dit doet, is zeer indicatief. Het is een indicatie van je aarzeling waarmee je dichterbij komt en je echte zelf wilt vinden. U wilt er maar één aspect van hebben en alleen om bepaalde redenen.

Als je je echte zelf vindt, moeten zoveel kinderachtige aspecten worden opgegeven. Dat is de angst en de afkeer die je daar ervaart en waarmee je blokkeert. In uw geval zou ik willen zeggen, uitgebreider of op een meer fundamentele basis specificeren, het verlangen zelf dat allereerst moet zijn om dat echte zelf in u te vinden dat ook uw talent bevat.

 

QA161 VRAAG: Ik heb lange tijd een blokkade gehad om mezelf in welke vorm dan ook creatief uit te drukken, maar het doet me het meeste pijn bij het schrijven, wat mijn natuurlijke vorm van expressie is. Onlangs begon dit wat losser te worden, maar ik heb moeite om in contact te komen met het deel van mij dat me wil beletten te schrijven en uit te drukken wat ik werkelijk ben. En ik vraag me af of je me hier iets over kunt vertellen?

ANTWOORD: Ja, ja, dat zou ik graag willen. De beste manier om dit probleem te begrijpen en ermee in contact te komen, is door hetzelfde probleem op een andere manier te observeren. Want dit is slechts één manifestatie van het probleem van de angst om los te laten, om iets uit je los te laten en jezelf eraan te verbinden als het naar buiten komt, het is er.

Bij creatief schrijven zou het het woord zijn dat eruit vloeit. Je verbindt je aan dit woord terwijl het op papier komt. Het is uit jou. En met dat woord neemt u het risico - het schijnbare risico misschien, of gedeeltelijk het echte risico - om het te laten beoordelen, om het te bekritiseren.

Met andere woorden, elke vorm van creativiteit, als die naar buiten mag stromen, herbergt ook het vermogen om kritiek te accepteren, om je aan je eigen feilbare staat te binden.

Nu, op een ander niveau, zou hetzelfde probleem zich voordoen als je je liefdesgevoelens volledig loslaat. Voor beter of slechter, het impliceert altijd dit loslaten, dit laten stromen en je op eigen kracht laten dragen. Je hebt geen blauwdruk, een garantie, een verzekeringspolis, een exact ontwerp, waarin je precies ziet hoe en wat er van komt.

Het is het vertrouwen in de liefdeskracht zelf dat alleen kan bestaan ​​als er geen wensdenken bij betrokken is - er is geen weigering om naar de werkelijkheid te kijken. Als je de waarheid kunt zien en de waarheid van je eigen beperking en de beperking van de ander kunt accepteren, en als je kunt liefhebben door je vrij te laten - en jezelf daarom vrij te laten - dan zal het vertrouwen in liefde geen wensdenken zijn, kinderlijke illusie die moet teleurgesteld zijn.

Er is de sleutel om de krachten naar buiten te laten stromen en je te laten dragen: de controle over het ego opgeven en jezelf een deel van de stroom laten zijn. Het is een toewijding van jezelf aan deze stroom van jezelf in het liefdesgevoel, zonder precies te weten wat het zal brengen.

Hoe meer je dat doet, hoe meer kracht en zekerheid er uit zal komen. Op uw beurt zult u dit kunnen doen voor zover u uw eigen negatieve gevoelens kunt accepteren en ermee om kunt gaan, en leert hoe u ze op de juiste manier kunt aanpakken. Dit is precies het probleem zoals het zich manifesteert in uw creatieve schrijven.

Er is een angst om het creatieve zelf los te laten - het echte zelf, dat zijn eigen wetten heeft; je wilt ernaar kijken met je intellect en het beoordelen en er zeker van zijn dat het acceptabel is voor de wereld en voor jezelf. Het is niet meer mogelijk om je creativiteit op die manier te laten manifesteren, omdat je op die manier kunt liefhebben. Het is hetzelfde probleem.

Volgende les