67 VRAAG: In de laatste lezing [Lezing 66 Schaamte van het hogere zelf] zei u in verband met verhoogd bewustzijn dat we niet langer bang zullen zijn voor slechte mensen. Maar hoe kan ik niet bang zijn voor moorden, vertragingen en al dat soort dingen? Dit is nog steeds de realiteit. We voelen nog steeds het effect van dit alles.

ANTWOORD: Ik realiseer me dat het antwoord op deze vraag niet gemakkelijk te begrijpen is voor iemand die in zo'n angst leeft. Wat er ook gezegd kan worden, zal worden gehoord als louter woorden. Maar wanneer je bij de kern van je innerlijke conflicten komt, de oorzaken van deze angst, zul je de weg zien en het begrip krijgen van hoe en waarom je nergens bang voor hoeft te zijn, zelfs voordat je werkelijk vrij bent van de angst. Je zult tenminste de weg zien.

Elke keer dat je verkeerde conclusies trekt in verband met een bepaalde angst, zie je dat het Pad duidelijk aangeeft dat je niet bang hoeft te zijn. Telkens wanneer je het volledige begrip hebt gekregen van wat zelfverantwoordelijkheid betekent, verdwijnt angst omdat je zonder twijfel weet dat je nooit afhankelijk bent van de grillen van andere mensen; je wordt nooit blootgesteld aan chaotisch toeval. Tot die tijd kan er alleen maar theorie over deze kwestie worden gezegd. Maar vrezen heeft geen zin.

De vrijheid en veiligheid die worden verkregen door volledige zelfverantwoordelijkheid is iets dat niet met woorden kan worden overgebracht. Het moet worden ervaren. De gezonde ziel zal geen tegenspoed oproepen omdat ze de innerlijke wil heeft om gelukkig te zijn en op geen enkele manier aan het leven wil ontsnappen. Tegenslag in welke vorm dan ook is in werkelijkheid een reactie op je destructieve impulsen, hoe verborgen en onbewust ze ook zijn.

Een ongeluk of tragedie hebben veroorzaakt, moet niet alleen worden begrepen in de zin van vergelding, van het verdiende lot, maar ook in de zin van de innerlijke wil die op de een of andere manier zelfvernietigend functioneert. Als je eenmaal de reden hebt gevonden waarom je onbewust destructieve neigingen en wensen koestert, zul je ze veranderen met het besef dat ze geen oplossing zijn, en als gevolg daarvan zul je je veilig voelen. Elke keer dat u zich onveilig voelt, komt dit door uzelf, nooit door anderen. Dit laatste is een van de grootste illusies van de mensheid.

Sommige van mijn vrienden die voldoende inzicht in zichzelf hebben gekregen, hebben enig begrip van deze woorden.

Laat ik dit ook zeggen: een krankzinnig persoon zal angsten hebben die een gezond persoon niet heeft. Voor de eerste zijn deze angsten heel reëel. Hoe gezonder en gezonder een persoon is, spiritueel en emotioneel, hoe minder angst die persoon zal hebben. Dit komt door de afwezigheid van zelfvernietigende neigingen of de negatieve werking van de innerlijke wil. Hoe meer vertrouwen je in jezelf hebt, hoe meer vertrouwen je hebt in het leven als geheel. Maar dit zelfvertrouwen kan alleen komen met de oplossing van innerlijke conflicten en afwijkingen.

Ik zou iedereen die zulke angsten heeft, willen aanraden om precies te onderzoeken waarom je alleen bang bent voor dergelijke gebeurtenissen en niet voor zoveel andere mogelijke ongelukken in het leven. Zet deze gedachten of gevoelens in beknopte bewoordingen. U zult een meer specifieke en persoonlijkere reden vinden dan de algemene angst die u hier noemde.

Als je je specifieke reden vindt, verlies je deze angst. Zonder deze persoonlijke zoektocht zou je op zijn best mijn verklaringen in je intellect kunnen begrijpen, maar de angst zal blijven bestaan, of zich op een andere manier manifesteren.

VRAAG: In dit verband zou ik willen vragen: stel dat ik zou worden aangevallen door een moordenaar en zou overleven. Zou ik op dat moment echter geen vreselijke angst en schok ervaren, ook al ben ik op dit moment niet bang?

ANTWOORD: Ja, natuurlijk. Als er iets gebeurt dat u pijn doet of u choqueert, kunt u niet anders dan in een soort van disharmonie verkeren. Dit is menselijk. Geen mens kan ver genoeg ontwikkeld zijn om hiervan vrij te zijn. Maar dit was niet mijn punt. Ik had het over de irrationele angst om vermoord te worden.

Je kunt vrijheid alleen in fasen benaderen. De eerste fase die u kunt hopen te bereiken, is uzelf te bevrijden van de angst dat er iets zou kunnen gebeuren, hoewel er geen specifieke reden of indicatie is dat dit zal gebeuren. Maar als er iets gebeurt of waarschijnlijk zal gebeuren, dan kun je niet verwachten dat je dit met gelijkmoedigheid opneemt.

Laten we nu eens kijken wat de houding van een relatief gezond persoon zou zijn. Hij of zij weet dat het leven af ​​en toe ongeluk en pijn met zich meebrengt. Het is ook gebonden aan een fysieke dood. Een deel van de acceptatie van het leven is de acceptatie van onvermijdelijke pijn en dood. De gezonde persoon zal niet onnodig bang voor ze zijn, omdat die persoon dit heeft geaccepteerd. Deze dingen verliezen hun schrik zodra acceptatie heeft plaatsgevonden vanwege begrip.

Als er nu een bepaalde terreur is met betrekking tot moord, maar zo'n angst of heel weinig angst bestaat voor de dood op een andere manier, dan moet er een bepaalde reden zijn. De dood kan pijnlijker zijn bij een langzaam verterende ziekte of bij een ongeval. Moord kan een snellere en minder pijnlijke dood zijn dan andere vormen. Als andere vormen van dood min of meer worden geaccepteerd en niet ten onrechte worden gevreesd, terwijl vermoord wordt, kan de aanwijzing liggen in de factor dat men tegen de wil, tegen Gods wil, tegen alle orde en gerechtigheid tot iets gedwongen wordt.

De angst gaat dus eigenlijk over hulpeloos worden blootgesteld aan een kwade kracht en niet zozeer over pijn en dood. Als het kind in jou volwassen wordt, besef je onvermijdelijk dat je je eigen meester bent, dat je niet hoeft toe te geven aan een sterker persoon. Het kan zijn dat u dat heeft moeten doen toen u een kind was, maar als volwassene is de situatie uit de kindertijd niet langer geldig.

Als je je dit eenmaal realiseert en het toepast op je emotionele leven, zul je ontdekken dat datgene waar je eigenlijk bang voor was, niet werd vermoord, maar dat je niet het recht hebt om jezelf te besturen. Zodra u uw recht op zelfbestuur beseft, verliezen anderen hun macht over u.

Als dit psychologische conflict eenmaal is opgelost en je in dit opzicht innerlijke volwassenheid hebt verworven, zou je houding er ongeveer zo uitzien: 'Dood en pijn zijn niet welkom. Op een dag zal de dood over mij komen. Ik denk er nu niet meer aan. Op welke manier het zal komen, weet ik niet. Ik wil het niet eens weten. Maar ik heb voldoende vertrouwen in mezelf, in mijn emotionele gezondheid, dat wanneer de tijd daar is, ik alles kan doormaken wat het leven me brengt, want ik weet dat het onmogelijk is dat ik meer zal moeten dragen dan ik kan beer." Dat is de gezonde innerlijke houding, zonder er zelfs maar aan te denken.

Volgende les