QA130 VRAAG: Kunt u jaloezie uitleggen?

ANTWOORD: Jaloezie is natuurlijk een gebrek aan zekerheid in zichzelf, een gebrek aan zelfvertrouwen en ook een gebrek aan liefde, omdat angst en bezitterigheid vaak verschijnen als liefde, maar niet echt op liefde duiden. Als je echt liefhebt, kun je vrijlaten, je kunt loslaten. Dat betekent niet dat een minnaar blij is als hij zijn geliefde verliest. Natuurlijk niet. Jaloezie is iets anders.

Jaloezie is niet alleen verdriet over het verlies van iemand. Jaloezie betekent zoiets als jaloezie: "Je hebt wat ik wil, en je hebt wat ik denk dat ik verdien." Jaloezie omvat de onwetendheid en het misverstand dat iemand anders kan hebben wat jou toebehoort en dat jij niet kunt hebben wat je echt toekomt. Als ik zeg wat je toekomt, bedoel ik niet dat je, in de moraliserende zin, van een uiterlijke godheid de beloning krijgt die je verdient. Helemaal niet. Het heeft zelfs niets te maken met verdienen.

Je verdient het misschien helemaal, maar als je voelt: "Ik zou dit niet moeten of kunnen of mogen of wil dit niet hebben", dan elimineer je wat je wilt hebben, en dan moet je jaloers zijn als iemand anders het heeft. Je verdient misschien absoluut vanuit moreel oogpunt, maar als je door een misvatting nee zegt tegen de vervulling, dan zul je jaloers moeten zijn en moet je in opstand komen tegen het feit dat je met lege handen blijft, totdat je ontdekt waar en hoe en waarom je zelf Nee zegt.

Dit hoeft niet per se iets te maken te hebben met een moraliserende manier van: "Je verdient, omdat je goed genoeg bent, en je verdient het niet, omdat je niet goed genoeg bent."

VRAAG: Kun je het uitleggen in een situatie als twee liefdespartners, waar de ene liefdespartner de liefde bedrijft met een andere persoon?

ANTWOORD: Ik zou zeggen dat zoiets nauwelijks kan gebeuren tenzij degene die lijdt vanwege deze ontrouw de ontrouwe op de een of andere manier heeft weggeduwd. Anders zou het niet gebeuren. Zoek het element waar je weggeduwd hebt, en je hoeft niet jaloers te zijn. Je zult je rust en je evenwicht vinden in die ontdekking.

Zolang je negeert waar je de partner hebt weggeduwd en de partner als het ware zijn voorbeeld volgde, moet je in jaloezie lijden.

QA172 VRAAG: Ik vroeg me af of u mij zou kunnen helpen mijn probleem met irrationele jaloezie en vermoedens te begrijpen, en ook mijn probleem met afhankelijkheid in relaties?

ANTWOORD: Ja. Misschien wel het meest directe en relevante antwoord is dat je - onbewust zonder het te weten, zonder het te willen, gedreven door onbewuste krachten - je liefdesgevoelens, al je pleziergevoelens ontkent. Je laat ze niet op volle kracht naar buiten. En dit is natuurlijk een algemeen menselijk probleem.

Ik vertel u hier niets dat speciaal op u van toepassing is. Maar omdat je dit niet weet, omdat je hiervan afgesneden bent, ben je dan onzeker. Het is vanwege die onzekerheid - namelijk dat je je gevoel van eigenwaarde en je veiligheid van leven niet ontleent aan je eigen zwaartepunt, vanuit je eigen wezen - dat je afhankelijk wordt van anderen.

U moet daarom bezitterig en bang en jaloers worden en de baas worden, en bedenken dat u verloren bent als u ze niet naar uw zin kunt of kunt besturen. En dat kan nooit worden bereikt. Hoe meer je dan op weg gaat met onbewuste indirecte middelen om ze te beheersen - omdat je zo afhankelijk bent - en hoe meer je deze energieën weghaalt van waar ze eigenlijk naartoe zouden moeten worden gestuurd.

En dat is om je eigen vermogen tot gevoel en liefde naar boven te halen, en ook om je ego te versterken. Want je kunt je liefdesgevoelens niet vertrouwen als je ego zwak is en je in een vicieuze cirkel bent verwikkeld. Je ego blijft zwak als je jezelf constant voedt met anderen. En de kracht wordt dan op een manier gebruikt om anderen ertoe te brengen je te voeden.

Nogmaals, ook hier zeg ik tegen al mijn vrienden die niet bij dit werk betrokken zijn en die alleen maar naar lezingen luisteren, uiteindelijk of ze echt willen gaan en het beste van hun leven willen maken en zichzelf willen vinden en het oneindige, glorieuze potentieel van vreugde willen realiseren. en plezier en geluk en vindingrijkheid en kracht en veiligheid en de vele mogelijkheden van levensuitdrukkingen die jullie allemaal in je voelen - misschien vaag, maar toch voel je het - het vereist een meer geconcentreerde en grotere investering en toewijding aan zo'n pad.

En daarom kunnen deze woorden dan dienen als een begrip en een eventuele stimulans, op de een of andere manier, om naar deze diepten in jezelf te gaan.

QA174 VRAAG: Ik zou iets willen vragen over jaloezie voor iemand die deze jaloezie ervaart en later, in een soort van uitgestelde actie, gewelddadige woede voelt, die vervolgens wordt geprojecteerd op onschuldige omstanders. Dit wordt dan gevolgd door schuld, gevolgd door straf, en zo gaat het verder. Kunt u laten zien waar jaloezie over gaat en hoe u deze vicieuze cirkel kunt doorbreken?

ANTWOORD: Ja. Welnu, de jaloezie is een heel algemeen gevoel van wanneer een persoon in wezen nog steeds niet bereid is om betrokken te zijn bij het leven, om zijn uiterste best te geven aan alles wat hij doet - aan zichzelf, aan zijn omgeving, aan het leven zelf, aan zijn eigen vervulling, voor elke activiteit. De nadruk ligt vooral op ontvangen, krijgen en dan, als men alles krijgt wat men wil, een beetje geven.

En aangezien dat nooit op die manier gebeurt, voelt de persoon min of meer "dit is een goed excuus om niet te geven", omdat men eerst wil krijgen, eerst wil verkrijgen. Daardoor koestert men constante frustratie, want in het geven ligt de vervulling.

De vervulling is dan geen beloning of een heilige, brave houding omdat je een goed kind was, dus nu kun je ontvangen - de hemel beloont je. Het is niet zo. Maar het is dat de gevende persoonlijkheid open is en vatbaar voor plezier op alle niveaus - fysiek, mentaal, emotioneel, spiritueel.

Alleen de liefdevolle, gevende persoon kan echt worden vervuld, want alleen in die houding ligt het vermogen om plezier te ervaren. Als iemand nu angstig is en vol reserves zit in plezier en plezier geven en ontvangen en liefde geven en liefhebben en betrokken zijn en zijn best doen, moet hij of zij gefrustreerd zijn.

Deze frustratie creëert dan de afgunst of jaloezie om te hebben wat andere mensen hebben, omdat men dan zo gescheiden is van de mensheid dat men constant denkt dat wat anderen hebben zo veel beter is, en de eigen ontberingen zijn een bijzonder onrecht van het lot. Dit is hoe jaloezie wordt gekweekt en bestendigd in de psyche.

Daarom zou ik zeggen dat wanneer je op zo'n pad meer zelfbewust wordt, je je woede, je woede, je jaloezie en je afgunst onder ogen moet zien. Want het is inderdaad zo vaak dat mensen dat allemaal voelen, maar dat ze het zichzelf nooit toestaan ​​het te erkennen.

Ze rationaliseren het liever weg, verklaren het weg en ontkennen het gevoel. Dan komt het gevoel indirect naar boven op andere manieren die veel destructiever zijn dan de directe erkenning van zo'n gevoel. De erkenning is dus een heel belangrijk aspect.

De volgende stap zou zijn om precies te erkennen wat ik hier zei: te begrijpen dat afgunst op wat anderen hebben het resultaat is van frustratie, en de frustratie is een gevolg van de valse overtuiging dat anderen je ooit kunnen frustreren.

Niemand anders kan dat doen, net zomin als iemand anders u uw vervulling kan geven. Want hoeveel liefde anderen je ook geven, als je geblokkeerd bent, zal het nooit zijn wat je vervuld en tevreden achterlaat. Het is in je eigen houding - en dit moet erkend worden - waar de ziel het volledige geven blokkeert.

QA180 VRAAG: Een van mijn belangrijkste problemen is dat als ik een relatie heb, ik me erg bedreigd voel en ik altijd een gevoel van concurrentie heb, vooral in een relatie met een man. Ik voel concurrentie van andere vrouwen en dit neemt de vorm aan van jaloezie.

ANTWOORD: Ja. Nu gaat de dynamiek van zo'n situatie natuurlijk veel dieper dan ik op zo'n avond in één antwoord aankan. En zelfs als ik je alle antwoorden zou kunnen geven, zou het niet voldoende zijn om het uit te werken, want je moet het gaan voelen.

Er zijn slechts een aantal dingen waar ik op dit moment op in zal gaan in de hoop dat dit voor u enige betekenis kan hebben. Zelfs als je er maar een flauw vermoeden van voelt en je kunt op dit besef voortbouwen, of je kunt in dit opzicht een nieuwe deur van introspectie openen, kan dit je leiden tot een beter begrip van je probleem en uiteindelijk tot een oplossing.

Nu, het eerste dat ik zou willen zeggen, is dat de jaloezie, de onzekerheid, de dreiging, het concurrentievermogen - allemaal aspecten van hetzelfde - worden veroorzaakt door een aanvankelijke angst voor je gevoelens, angst voor toewijding aan het geheel. stroom van je gevoelens. Je kunt dit natuurlijk rationaliseren door de kar voor het paard te zetten, wat de mensheid zo geneigd is te doen.

Met andere woorden, je zou kunnen zeggen dat het komt doordat je bang, onzeker en jaloers bent dat je je gevoelens in toom houdt. En ik zeg dat het precies andersom is. Je bent bang voor concurrentie, je bent jaloers, je bent onzeker, omdat je je gevoelens tegenhoudt. Er is in dit opzicht een diepe bezorgdheid en angst, een beklemming en een vasthouden in jou, die hier het hele probleem veroorzaakt.

Om dit echt op te lossen, om in staat te worden om volledig te voelen wat ik hier zeg en de innerlijke beslissing te nemen om te veranderen, vereist het een lange tijd werken aan zo'n pad, zelfobservatie en inzicht. Je hebt begrip van jezelf nodig en je gevoelens te laten zijn zoals ze zijn - zelfs als ze irrationeel zijn - zonder ze uit te beelden of weg te redeneren, maar ze alleen maar te observeren zoals ze zijn.

Dit zal je uiteindelijk naar het punt leiden waarop je het schijnbare risico neemt om jezelf te laten voelen. En dat verandert dan de hele situatie. Want zie je, hier is ook een andere zaak die hier bij hoort. Het is het type persoon dat je als gevolg van dit probleem naar jezelf toe trekt, dat aan de oppervlakte je onzekerheid lijkt te rechtvaardigen.

Vaak - misschien niet altijd, maar vaak - heeft de persoon met wie u te maken hebt inderdaad zijn eigen problemen en is hij misschien niet klaar voor een innerlijke toewijding aan zijn gevoelens van zijn kant, wat vervolgens een vicieuze cirkel creëert. Je pikt dit op in je onderbewustzijn en je zegt: "Natuurlijk, als hij zich zo voelt, hoe kan ik dan loslaten?" En vice versa.

Het aanvankelijke probleem 'Ik moet mijn gevoelens tegenhouden' wordt dan altijd aangemoedigd en gerechtvaardigd door een partner te hebben die de schijnbare wijsheid lijkt te bewijzen om de gevoelens in te houden. Maar als u in principe bereid bent uw gevoelens los te laten - wat niet betekent dat u blindheid en een onrealistische houding heeft; integendeel, u kiest dan voor heel verschillende partners.

Volgende les