QA119 VRAAG: [30 november 1963] Ik zou de essentie willen samenvatten en formuleren van de discussies die plaatsvonden in verband met de moord op de president. Kunt u alstublieft toelichten wat de betekenis - psychologisch en metafysisch - van deze gebeurtenis is, in hoeverre de geestenwereld en onze fysieke wereld communiceren in deze en soortgelijke gebeurtenissen, en in hoeverre wij en de wereld in het algemeen de last dragen en delen in de schuld aan dergelijke gebeurtenissen?

ANTWOORD: Oké, mijn beste vrienden. Allereerst zou ik willen zeggen dat de geest van deze man een taak op zich heeft genomen die moest worden voltooid - of, indien niet voltooid, voortgezet - en dat de levensduur van deze persoon niet langer zou duren. Dit was het plan van deze specifieke persoonlijkheid, om zo te zeggen, om zoveel jaren in deze specifieke tijd op deze aarde door te brengen, en in die tijd om een ​​taak te vervullen.

Het is niet geschreven of voorbestemd hoe of door welke middelen het afstoten van het fysieke lichaam zou plaatsvinden. Maar de krachten, de wetten van oorzaak en gevolg en de interactie, die voor de mens veel te gecompliceerd is om op afstand te begrijpen, zouden het voor de constructieve krachten in het universum opportuun maken om de vernietigende krachten zich te laten manifesteren in zo'n botte manier, omdat dit uiteindelijk meer vooruitgang zou blijken te zijn.

De beste vergelijking die ik vanuit psychologisch oogpunt kan geven, is de volgende. Neem de individuele persoonlijkheid. Kijk naar deze mensheid op dit aardse vlak op dezelfde manier als je naar het menselijke organisme van het individu kijkt. Als je je bewust wordt van je eigen destructieve krachten, is het veel gemakkelijker voor je om ze te begrijpen, ermee om te gaan en ermee in het reine te komen, en om uit kinderlijke destructiviteit te groeien. Het is op dezelfde manier met de individualiteit van de mensheid als geheel. Het bestaat ook uit constructieve en destructieve krachten.

Door de vernietigende krachten te onderdrukken of te onderdrukken, zullen ze alleen ondergronds broeden. Maar ze naar voren brengen, betekent misschien niet dat je ze alleen kunt elimineren als je ze uitleven. Als u als individu haat in u vindt, hoeft u niet naar deze haat te handelen. Je kunt je ervan bewust worden. Maar je bent vaak niet in staat om op de een of andere subtiele manier niet op deze haat te reageren. En als je dat doet, krijg je meer begrip van wat er in jezelf gebeurt.

Hetzelfde geldt voor de samenleving als geheel. Als de vernietigende krachten, het kwaad in deze wereld dat bestaat, zo ongebreideld, overduidelijk manifest is, zal de mensheid uiteindelijk als geheel sneller groeien dan wanneer dit kwaad zich niet manifesteert.

Als je terugkijkt in voorgaande jaren - in het verleden - hebben zich vele, vele zeer slechte krachten gemanifesteerd. Natuurlijk zijn er mensen die zeggen dat de mensheid er niet uit is gegroeid. Maar dit is een zeer beperkte en kortzichtige visie. Ik zeg dat de mensheid eruit is gegroeid, en pas in de afgelopen twintig jaar is dit erg merkbaar als men niet geblokkeerd of bevooroordeeld is, als men bereid is het geheel te zien en niet alleen de deeltjes van het geheel.

Dit impliceert geenszins een vergoelijking van deze feiten die zijn gebeurd. Integendeel, mijn vrienden. Ik probeer alleen de metafysische, spirituele en psychologische - en ze zijn allemaal één, zoals u weet - uit te leggen en de betekenis van deze gebeurtenissen. Als deze grote, moedige en ontwikkelde geest door natuurlijke oorzaken uit uw wereld zou zijn verdwenen, zou het ontwaken niet zo grof zijn, zoals u misschien zegt, en zou de les die geleerd moet worden niet zo sterk zijn, omdat dergelijke gebeurtenissen natuurlijk wel kunnen. , worden vermeden.

Ze kunnen, zoals vaak is gebeurd, worden uitgeschakeld. Maar in dit geval, aangezien de levensduur niet langer zou duren, was het ten goede van de hele mensheid dat de negatieve, destructieve, kwade krachten zich op de meest voor de hand liggende manier manifesteerden. Als sommige individuen er wel of niet van leren, gaat het vanaf nu niet zozeer om. Maar op de lange termijn zal de mensheid leren, zoals ze in het verleden van deze dingen heeft geleerd.

Op de vraag van individuele verantwoordelijkheid - hoe ieder mens erbij betrokken is - denk ik dat het antwoord heel duidelijk is: zolang een mens maar weinig wrok en vijandigheden koestert voor persoonlijke en subjectieve gebeurtenissen, is het dezelfde kiem, het is van hetzelfde materiaal. Maar niettemin, mijn vriend, zou ik heel sterk willen benadrukken - en dit gaat naar jullie toe terwijl elk individu op dit pad werkt - maak een onderscheid tussen deze destructieve krachten uitleven of ze zien. Dit is namelijk niet helemaal hetzelfde.

Je eigen schuldgevoel is meer bevorderlijk voor vernietiging dan de destructieve, negatieve krachten zelf. Er is een verschil tussen de kleine haat en het plegen van openlijke vernietiging en boosaardigheid. Realiseert u zich alstublieft dit verschil, mijn vrienden, want als u alleen het negatieve in uzelf ziet en uw eigen kleine schuldgevoelens volledig gelijkstelt aan krachten die zo nu en dan en keer op keer voorkomen, zult u alleen de natuurlijke goede en constructieve krachten in uzelf dwarsbomen.

Je moet de extremen in evenwicht brengen - het uiterste van onverantwoordelijkheid, ontkenning van je negatieve neigingen en het verschuiven van de verantwoordelijkheid op anderen. Maar het is even belangrijk om niet te worden belast door verkeerde vergelijkingen, en onderscheid te maken tussen de handeling en het gevoel, zodat je kunt groeien - zodat je je hoofd kunt opheffen en niet zegt dat dit hetzelfde is, want dit zal alleen maar belemmeren u.

 

QA120 VRAAG: Enkele ogenblikken geleden gebruikte u, als gedeeltelijk antwoord op een eerdere vraag, de zinsnede "het vormen van het eigen lot". Dit brengt me bij het gedeelte van iets dat u in een eerdere verhandeling zei over de moord op president Kennedy. Ik vraag me af in hoeverre we ons lot vormen of in hoeverre is onze spanwijdte voor ons bestemd? Omdat je zei dat hij zijn missie vervulde binnen deze afgesneden periode van zijn leven. Zou dat er misschien op wijzen dat er voor ons een soort markering is van een toegekende overspanning?

ANTWOORD: Wat bedoel je met "periode markeren"?

VRAAG: U zei dat hij zijn missie binnen een beperkte tijd had vervuld.

ANTWOORD: Ja.

VRAAG: Goed, daarom was er een afsnijding op dit niveau van zijn leven of bestaan. Ik zeg niet dat dat betekent dat dit het einde is, maar ik zeg dat er een afsnijding was ...

ANTWOORD: Het lijkt de mensheid natuurlijk dat zijn missie onmogelijk kon worden vervuld omdat hij zoveel te geven had aan deze wereld, en hij had dat zeker kunnen blijven doen, maar dit specifieke individuele leven moest zo zijn. ten einde. Nu vraagt ​​u, als ik het goed begrijp, wat zijn de processen, wat bepaalt het, dat een leven wordt afgebroken?

VRAAG: Ja.

ANTWOORD: Hier ben ik natuurlijk tot op zekere hoogte in het verleden op ingegaan, maar het is buitengewoon moeilijk om een ​​antwoord te generaliseren, tenminste op het niveau van begrip dat jullie nu allemaal hebben bereikt. Misschien had ik je een paar jaar geleden het simpele antwoord kunnen geven - een karmische toestand. Maar nu zijn dit slechts woorden voor jou - ze betekenen niets. Omdat je uiteindelijk je eigen lot vormt, en het sterven op deze aarde vanuit het oogpunt van de werkelijkheid zeker niet als straf moet worden opgevat.

Wat uw lot bepaalt - of het nu van toepassing is op een kort leven, een lang leven, een gelukkige omstandigheid, een ongelukkige omstandigheid, of wat het ook is dat u tijdens uw leven tegenkomt - is uw eigen vastberadenheid op het diepste niveau. Neem elke psychologische factor die u in uw werk ontdekt. Hoe vaak is het niet met jullie allemaal gebeurd dat wanneer je dit Padwerk nadert, je ervan overtuigd bent dat bepaalde omstandigheden in je leven het lot zijn - het lijkt erop dat je er absoluut niets mee te maken hebt.

Laten we een eenvoudig voorbeeld nemen dat iemand een patroon ervaart waarbij hij de ene na de andere baan verliest. Of dat je geen relatie kunt aangaan met het andere geslacht. In elk van deze gevallen kan de persoon, met alle rechtvaardigheid en billijkheid, een aantal redenen noemen waarom het een lot is dat niets met hemzelf te maken lijkt te hebben.

Alleen door veel dieper te gaan, op een dieper innerlijk niveau, vind je, laten we zeggen, een afwijzend aspect, een relatie niet willen, of deze taak niet goed willen vervullen, en daardoor kom je tegen hoe je bepaalt wat lijkt. lot.

Nu kan hetzelfde werken en werkt het ook over positieve aspecten. Als er consequent iets goeds gebeurt, als je diep genoeg kijkt, zie je dat je een zeer positieve mentale en emotionele houding hebt ten opzichte van deze goede omstandigheid waarin je zoveel geluk lijkt te hebben. Dit is de manier waarop je je lot bepaalt, hier en rechts nu.

Hetzelfde geldt - alleen uitgebreid over een grotere tijdspanne - voor een toekomstige incarnatie, omdat de persoonlijkheid, de psyche, nog steeds dezelfde is. Nu, de kortheid of de langheid - de duur van een leven - mag en mag nooit worden beoordeeld in termen van goed of slecht, goed of fout, beloning of straf.

Als een persoonlijkheid een korte levensduur kiest voor een specifieke incarnatie omdat hij ervan overtuigd is dat hij deze toestand bereikt, komt hij naar dit leven, naar deze aarde, want kan worden bereikt in een relatief korte tijd gemeten naar menselijke maat, dan bepaalt dit het lot. Het is zijn wil die het bepaalt - een wil die op een veel, veel dieper niveau te vinden is dan de uiterlijke bewuste wil.

We bespreken herhaaldelijk de verschillende niveaus, en specifiek in de laatste lezing. [Lezing # 119 Beweging, bewustzijn, ervaring: plezier, de essentie van het leven] Hoe meer je je problemen oplost, hoe meer je functioneert vanuit je innerlijke brein, je innerlijke geweten en je innerlijke wil, als je echte innerlijke persoon niet langer is afgesplitst van het uiterlijke niveau - wat in verschillende richtingen kan gaan - is het zo diep innerlijke wil, vastberadenheid en persoonlijkheid die een lot vormt. Dit gebeurt volgens vele factoren waarmee rekening moet worden gehouden en waarover we onmogelijk kunnen generaliseren.

Denk goed na en vergelijk ze met het voorbeeld dat ik je gaf en dat je elke dag tegenkomt in dit Padwerk. Het vertegenwoordigt de grootste overwinning, stap voorwaarts en groeiproces wanneer je eindelijk beseft dat wat een onvriendelijk lot lijkt, je jezelf hebt bepaald door een wil waar je tot dusverre in je bewuste geest geen toegang toe had.

Als je dit proces begrijpt, zul je het proces van leven en dood begrijpen en zul je begrijpen wat ik in dit specifieke geval zei.

VRAAG: In verband met wat u zegt en dat ik volledig begrijp, wil ik vermelden dat een waarnemer onlangs in een publicatie heeft verklaard dat de voormalige president Kennedy een impasse had bereikt in zijn pogingen en dat hij misschien meer heeft bereikt door zijn vertrek dan hij in staat zou zijn geweest om verder te vechten met de strijdkrachten die tegen hem waren.

ANTWOORD: Nou, laten we het andersom zeggen. Als zo'n impasse werd bereikt, was dat omdat de innerlijke persoonlijkheid de levensvonk verloor in de diepe innerlijke kennis dat deze periode is geëindigd. Je moet het op deze manier zeggen. De overspanning zou in dit specifieke geval niet zijn geëindigd - ik zeg niet in alle gevallen - maar in het geval van een geëvolueerd mens is het niet omdat er een impasse is ontstaan ​​dat de wil om te leven wordt verminderd.

Het is omdat de innerlijke persoonlijkheid weet dat het leven ten einde loopt, dat de energie afnam. Bij veel mensen die dit soort ontwikkeling nog niet hebben bereikt, neemt de wil om te leven af ​​omdat de persoonlijkheid in een impasse is beland. Het kan dus op beide manieren bestaan.

VRAAG: Als dit zo is, wat veroorzaakt dan de keuzevrijheid die de bestaande levensduur beëindigt?

ANTWOORD: Nou, zoals ik u op dit pad op dit pad uitleg, hoeft zo'n vreselijke daad zeker niet het einde te hebben bepaald. Wat veroorzaakt nu zo'n vreselijke daad? Crisis, onwetendheid en ongecontroleerde zelfingenomen vijandigheid. Dit is het kwaad van deze wereld - om waarheid in leugen en leugen in waarheid te veranderen, en daarom stromen van haat los te laten.

Deze krachten bestaan ​​op deze aardse sfeer. Nu, wanneer een leven eindigt, hoeft het zeker niet te eindigen door het bestaan ​​van zoiets, wat de Schrift kwade krachten zou noemen, of wat de psychologie onwetendheid en vijandigheid zou noemen. Het kan een ongeluk zijn; het kan een ziekte zijn; het kan een hartaanval zijn, zoals het in zoveel, vele gevallen van mensen gebeurt.

Als in bepaalde gevallen in de wereldgeschiedenis, waar zielen zijn gekomen om een ​​specifieke taak voor de algemene goedheid van de wereld te vervullen, hun leven eindigt door deze kwade krachten, dan is dat slechts om de manifestatie van deze kwade krachten te onthullen. De kwade krachten bestaan, of ze zich nu op zo'n zichtbare manier manifesteren of niet. Als ze zich op zo'n zichtbare manier manifesteren, of hoe meer ze doen, hoe meer ze zichzelf verslaan.

Dit is de reden waarom grote geesten, keer op keer, wanneer ze hun eigen ontwikkeling vervullen in combinatie met een taak voor het welzijn van de wereld, als het ware toestaan ​​of ervoor kiezen om hun vooraf bepaalde levensduur te beëindigen, niet door een zogenaamde natuurlijke oorzaak, maar door de manifestatie van de kwade krachten - om deze kwade krachten des te sneller te verslaan.

Nu, wat ik hier zei, is misschien moeilijk te begrijpen als je er op zeer korte termijn naar kijkt. Maar op de lange termijn zul je niet nalaten te zien dat hoe meer de kwade krachten zich manifesteren, hoe meer ze zichzelf verslaan. Hoe meer ze ondergedoken en ondergronds leven, hoe ongebreideld en gevaarlijker ze worden.

VRAAG: U zei dat iedereen zijn of haar lot vormt. Hoe zit het met de mensen die in sloppenwijken zijn geboren, in sloppenwijken wonen en geen kans hebben op begeleiding of enige vorm van spirituele ontwikkeling?

ANTWOORD: Nou, ook zij hebben hun lot gevormd.

VRAAG: In een andere incarnatie?

ANTWOORD: Ja. Het is hun zielestoestand die deze armoede heeft gevormd. Een ziel die zichzelf meer en meer verarmt - spiritueel, emotioneel, mentaal - door luiheid, door stagnatie of door terugtrekking, dezelfde verarming komt uiteindelijk uit op het meest uiterlijke niveau - het fysieke.

Als een ziel zichzelf blijft verarmen van alle rijkdom van het spirituele en emotionele leven, van het aangaan van een positieve betrokkenheid, en als dit maar doorgaat en doorgaat, wordt tenslotte dit klimaat van innerlijke verarming gesymboliseerd in het uiterlijke leven. Ik heb zo vaak gezegd dat het fysieke slechts een symbool is van het zieleleven, terwijl de mensheid gewoonlijk gelooft dat het andersom is.

VRAAG: Maar toch komt er in al deze arme buurten soms een geest, een echt genie wordt geboren, en die kan eruit komen. Maar hoe zit het met de anderen? Welke kans hebben ze?

ANTWOORD: Ze hebben een kans, maar ze moeten allereerst leren zichzelf niet te verarmen. Incarnaties en incarnaties zullen hen uiteindelijk op dit punt brengen.

VRAAG: Maar de niet-rijken zijn zeker niet veel verder ontwikkeld?

ANTWOORD: Nou, ziet u, niet als u er hier en nu naar kijkt - u kunt er niet op korte termijn naar kijken. De beste manier, mijn vriend, om deze dingen te begrijpen, is door naar je eigen psychologische factoren te kijken. Dan zul je deze dingen begrijpen. Vergelijk dit nu bijvoorbeeld met de factoren van psychologische verarming, want de fysieke verarming is precies hetzelfde. Het is alleen op een meer zichtbaar extern niveau.

Er zijn heel veel mensen die innerlijk net zo arm zijn, alleen kun je het niet zien, want uiterlijk lijkt alles heel goed te gaan en je beseft het innerlijke lijden niet. Het is dit innerlijke lijden, deze innerlijke verarming waarmee ieder mens zichzelf oplegt.

Als een persoon zich terugtrekt uit liefde, gevoelens, plezier, betrokkenheid, communicatie, relatie, diepe ervaring, is dit een verarming. En hoe koppiger de ziel is, hoe langer hij dit volhoudt, hoe meer hij zichzelf verarmt, totdat hij zo'n klimaat en zodanige omstandigheden creëert dat hij - zelfs uiterlijk op fysiek niveau - op die manier zal leven.

Geleidelijk aan, hoe erger het wordt, hoe meer de ziel - als een rotatie, het is allemaal een cyclische beweging - uiteindelijk op het punt moet komen dat hij zich niet langer zal terugtrekken, wanneer hij de zelfvervreemding en de verarming zal beseffen die hij heeft ontmoet. naar zichzelf toe, en hij zal naar zichzelf terugkeren en daarom zijn leven beginnen te verrijken.

VRAAG: Maar om in haat te sterven, om over niets anders te praten, verarmt dit, nietwaar?

ANTWOORD: Natuurlijk, maar leven in haat ook. Er is geen verschil, want de dood is slechts de keerzijde van het leven. In haat sterven is niet erger dan in haat leven.

VRAAG: Maar als Oswald Kennedy niet zou hebben vermoord, zou Kennedy hoe dan ook dezelfde dag zijn gestorven en zou Oswald dezelfde dag zijn gestorven.

ANTWOORD: dezelfde dag? Niet per se dezelfde dag.

VRAAG: Maar als het zo moet zijn, zoals ik het begreep ...

ANTWOORD: Nou, ziet u, het is de bedoeling, maar neem het in de eerste plaats niet dagelijks op. Dit kan variëren met een paar dagen hier of daar.

VRAAG: En op dezelfde plaats, in hetzelfde ziekenhuis, stierf deze man en deze stierf.

ANTWOORD: Nou, dit toont de symboliek van de handeling. Nu was Oswalds dood niet per se voorbestemd als de dood van Kennedy.

VRAAG: Waarom?

ANTWOORD: Omdat in het geval van Oswald de innerlijke wil veel meer speelruimte had - dit was geen vraag dat deze man met een bepaalde taak kwam. Zijn taak stond open. Hij had veel langer kunnen leven.

VRAAG: Dat zou Kennedy ook kunnen, als hij voor zichzelf had gezorgd.

ANTWOORD: Het gebrek aan voor zichzelf zorgen ...

VRAAG: Gewoon een bolletje op de auto.

ANTWOORD: A wat?

VRAAG: Gewoon een klein bolletje op de auto.

ANTWOORD: Maar mijn liefste, dit is precies wat ik heb uitgelegd. Hij zou voor zichzelf hebben gezorgd als het innerlijke gevoel van de dood niet zo dichtbij was geweest.

VRAAG: Zo'n fatalisme.

ANTWOORD: Nee. Dat is een volkomen misverstand. Het is geen fatalisme.

VRAAG: [Een andere persoon] Waarom is er op het menselijke vlak geen verband tussen de onbewuste kennis en de bewuste kennis? Je zei dat de ziel het wist, maar het individu niet.

ANTWOORD: Nou, dit is de hachelijke situatie van de mens, en dit is het doel van dit Pad - dat je deze niveaus verenigt. Hoe meer de mens ontwikkeld is, hoe meer bewustzijn van het diepste zelf naar boven komt. En hoe minder bewustzijn er is, hoe meer deze niveaus gescheiden zijn.

VRAAG: Dat kan ik begrijpen, maar ik kan niet begrijpen dat bij de ene persoon het idee onbewust of in de ziel zit: "Ik ga op die dag of dat jaar dood", en bij de andere persoon niet. Dat begrijp ik niet.

ANTWOORD: Nou, dit is een misverstand. Zie je, ik heb je eerder uitgelegd dat er bepaalde gevallen zijn waarin een persoon naar deze aarde komt en als een voorbestemming het de bedoeling heeft gehad dat dit leven een bepaalde hoeveelheid van wat jij tijd noemt, zal duren om zijn missie te vervullen.

Wat voor soort het verlaten van het fysieke lichaam ook is, dit kan open worden gelaten en dit kan ook vooraf worden bepaald, zoals in bepaalde gevallen in de geschiedenis, inclusief deze, wanneer de geest of de ziel van de persoon ervoor koos, voor het welzijn van de missie: "Ik wil dat de vernietigende krachten een einde maken aan mijn leven in plaats van een zogenaamde natuurlijke oorzaak, ten behoeve van deze missie."

Dan zijn er vele andere zielen of geesten die tot leven komen en waarvan de levensduur niet van tevoren is bepaald dat ze kort zijn, maar ze verkorten vanwege hun eigen vernietigende vernietigingsmechanismen, of deze vernietiging nu zelfvernietigend en / of destructief is voor anderen. Het klassieke geval hiervan is zelfmoord. Nu, met iemand die zelfmoord pleegt, kun je niet zeggen dat dit vooraf was bepaald dat het leven van de persoon maar zo kort zal duren.

Maar er zijn veel soorten zelfmoord die niet zo zichtbaar, niet zo grof zijn, waarbij iemand op een zeer ongezonde manier leeft omdat de vernietigende krachten en zelfvernietigende krachten in hem zo sterk zijn. Maar als hij van manier zou veranderen, zichzelf in handen zou krijgen, in de goede richting zou kijken, zouden de opbouwende krachten, de constructieve krachten sterker worden, en zou hij een langere levensduur bepalen om zichzelf te vervullen. Dit zijn verschillende gevallen. Interpreteer dit niet alleen als deze twee mensen. Er zijn deze gevallen en andere gevallen.

VRAAG: Maar deze gevallen doen iemand pijn.

ANTWOORD: Natuurlijk zeker, maar ik geef hier een voorbeeld. Het lijkt je pijn te doen, ja. De vernietigende krachten doen je pijn.

VRAAG: Moet een persoon als Kennedy volledig zelfbeschikkend zijn of is hij ook onderworpen aan een missie? Met andere woorden, is het zijn volledige vrije wil die het aardse bestaan ​​vormt, of is dat ook een combinatie van krachten waaraan hij onderworpen is?

ANTWOORD: Nou, het moet altijd een samenspel zijn. Maar natuurlijk, aangezien je nooit weet hoe een mens zijn taak op aarde zal vervullen - of deze taak nu een wereldleider is of in je eigen cirkel van leven, waar je leeft en waar je in terechtkomt - maakt het geen verschil. Het principe is hetzelfde.

Dus je weet het nooit van tevoren. De persoonlijkheid kan op deze manier reageren of op die manier reageren. Nu zou het mogelijk zijn geweest dat Kennedy tijdens de levensduur van dit specifieke leven op de een of andere manier uit de boot was gevallen en zijn missie niet had kunnen vervullen. Dan zou zijn dood waarschijnlijk niet op deze manier hebben plaatsgevonden.

VRAAG: Wat u zegt, komt volledig overeen met de astrologische bevindingen, omdat de levensduur van Kennedy vastbesloten was te eindigen, of in ieder geval zeer ernstig in gevaar te komen binnen dit jaar tot het volgende jaar; terwijl het in Oswalds horoscoop, voor zover bekend, niet helemaal zeker was.

ANTWOORD: Nou, dit is precies hier, ziet u, het bewijs.

VRAAG: Hoe is dit van toepassing op de dood van een zuigeling of een kind op zeer jonge leeftijd?

ANTWOORD: Op dezelfde manier, precies op dezelfde manier. Waarom zou het in dit geval niet van toepassing zijn?

VRAAG: Nou, ik zie het niet. Bepaalt de ziel of het wezen van tevoren?

ANTWOORD: Nee.

VRAAG: Is dat niet wat u zei?

ANTWOORD: Ja en nee. Zie je, dit wordt hier niet helemaal begrepen. Geboorte is, zoals u weet, een traumatische schok, meer nog dan de dood, maar ook de dood. Elke plotselinge verandering van de ene dimensie naar de andere is een tijdelijke schok. Als de psychologische toestand van een ziel de voorwaarden heeft voortgebracht om zo'n psychologische schok teweeg te brengen, dan kan er zo'n kort leven plaatsvinden, omdat dit de schok kan zijn die het gevolg is van de oorzaak. Begrijp je?

VRAAG: Ja, dat weet ik.

VRAAG: [Een andere persoon] In een van de toneelstukken, Peer Gynt, is er een incident waarbij Peer wordt gebeld door de engel des doods en hij vraagt ​​om uitstel en krijgt een paar keer uitstel. Ligt dat binnen de mogelijkheden?

ANTWOORD: Ja, alleen dit is symbolisch. Zie je, de engel des doods die schenkt, symboliseert niets anders dan iemands eigen innerlijke vastberadenheid en innerlijke wil. Om dit in uw praktische taal te vertalen, zouden we, in psychologische termen, dezelfde waarheid zo kunnen stellen: een persoon wiens hele psychologische klimaat, al zijn aspecten, lijken te wijzen in de richting dat zijn leven een bepaald verloop zal hebben en zijn dood zal plaatsvinden, min of meer, in bepaalde omstandigheden en op dit of dat tijdstip, tot een bepaalde levensduur.

Volgens deze opvatting van de psychologische toestand van deze mens of deze ziel lijkt het de meest waarschijnlijke koers. Dit wordt geprint op het spirituele veld, op het spirituele vlak van dat wezen.

Maar het is heel goed mogelijk dat hij door een onverwachte golf van een kracht die niet aan de kant blijft, zoals dit specifieke wezen vaak heeft gedaan, plotseling een andere beslissing neemt en constructief en opbouwend wordt in plaats van destructief. Dit kan de levensduur verlengen.

Op puur fysiek niveau wil ik u het volgende voorbeeld geven, dat dit identieke principe het beste zal demonstreren. Als een mens op een ongezonde, destructieve manier leeft, het verkeerde voedsel eet, niet aan lichaamsbeweging doet, alles doet wat zijn lichaam schaadt, dan kun je met een zekere mate van nauwkeurigheid voorzien dat de gezondheid gestaag achteruit gaat en lang moet duren. vóór de gemiddelde levensduur, en worden beëindigd vanwege deze destructiviteit op fysiek niveau.

Maar als er plotseling iets gebeurt dat deze mens ertoe aanzet zijn fysieke leven te veranderen, kan zijn lichaam alsnog een kans krijgen om gezond te worden. Het is hetzelfde op psychologisch, mentaal of emotioneel niveau - van het hele spirituele wezen van de persoon. Dit is wat de symboliek van de engel des doods betekent: zijn eigen veranderde kijk om de vernietigende krachten om te zetten in constructieve veranderingen.

VRAAG: Ik zou het met u eens willen zijn, alleen om toe te voegen wat u eerder zei: het kind leeft in egocentrische omstandigheden. Een volwassen persoon leeft in de samenleving. Daarom hoeven we er alleen maar aan toe te voegen dat de samenleving ook een rol speelt - een beter georganiseerde samenleving zal bijvoorbeeld bijdragen aan een gezonder en vaster leven van het individu.

ANTWOORD: Natuurlijk. Rechtsaf.

VRAAG: En zelfs iemand die alleen maar aan het tasten is, kan bijvoorbeeld zijn eigen identiteit vervullen en ontwikkelen omdat hij de kans heeft om zich in zijn leven te ontwikkelen. Daarom moet het sociale element worden toegevoegd aan het psychologische element.

ANTWOORD: Nou, het is niet een kwestie van toevoegen - het is de uitkomst ervan. Het zijn geen twee afzonderlijke factoren. Ze zijn onderling afhankelijk. Ze zijn oorzaak en gevolg. De algemene sociale, economische, politieke situatie - of welke naam je er ook aan geeft - is het resultaat van het aantal mensen met een gezonde kijk. Dit zal de uiterlijke toestand veranderen, wat het vervolgens voor de meerderheid gemakkelijker zal maken om een ​​constructief leven te leiden.

VRAAG: Aangezien we het over Kennedy hebben, zou ik graag een vraag willen stellen die ik al heel lang wilde stellen. Hoe verzoent een rooms-katholiek het rooms-katholicisme in de laatste terugblik op zijn leven? Wat doet hij met het laatste oordeel enzovoort - alle dingen die hij hier beoefende?

ANTWOORD: Wel, mijn liefste, als een ontwikkelde ziel de wereld van de geest binnengaat, zal hij eenvoudig zien dat bepaalde aannames net iets anders zijn, omdat een ontwikkelde ziel - of een van de overheersende aspecten van een ontwikkelde ziel - is zeer flexibel. Hij is niet verkrampt in zijn overtuigingen. Hij kan uiterlijk en zelfs innerlijk tot op zekere hoogte in zijn eigen religie geloven, maar nooit op een benauwde, starre en starre manier. De overgang zal dus geen schok zijn. Integendeel!

Het hoogontwikkelde wezen zal het heel goed mogelijk vinden om zijn diepe inzichten te consolideren met de religie waarin hij is opgegroeid en zal er geen enorm probleem van maken dat hij, zelfs terwijl hij leeft, bepaalde dogma's van zijn religie met een korrel neemt. van zout. Hij besteedt er niet te veel aandacht aan.

Hij benadrukt die aspecten die hij als waarheid voelt. Degenen die hij voelt als onwaarheid, dwaling of misvatting, hij realiseert zich dat dit door mensen gemaakte fouten zijn en daar staat hij niet bij stil. Zijn overgang zal dus nooit een schokkende verandering betekenen. Omdat hij, diep van binnen, de psychologische en spirituele waarheid van het leven voelt.

Maar als een onontwikkeld mens zich stevig vastklampt om te postuleren, dan is het natuurlijk een moeilijkheid wanneer hij ontwaakt in de wereld van de geest - maar niet vanwege een specifiek verkeerd geloof dat hij had, veel eerder vanwege de houding in hem dat deed hem ergens aan vastklampen! Hij kan zich net zo goed aan een waarheid vastklampen en het zou even schadelijk zijn, want in dit strakke innerlijke zielsbeeld wordt zelfs de waarheid vervormd - zelfs als hij zich op die manier vastklampt aan een waar geloof.

Zie je, jullie mensen zijn altijd zo in de verleiding om teveel aandacht te schenken aan het "wat" in plaats van aan het "hoe". Het is mogelijk dat een mens alle juiste concepten heeft, maar zijn innerlijke toestand is krap, dwangmatig en inflexibel. Dit is de schade. Alle ware overtuigingen zullen hem niet helpen.

Hoewel het op dezelfde manier mogelijk is dat iemand op een zeer lichte, flexibele en open manier lichtjes een onwaarheid aanneemt, maar het is niet een diep innerlijk benauwd ding. Daarom zal deze onware overtuiging geen belemmering zijn. Dus het 'hoe', de innerlijke toestand, de manier waarop iemand gelooft of niet, de ruimdenkendheid, de houding, dit zijn de dingen die tellen - niet of je nu een waarheid of een niet-waarheid gelooft.

VRAAG: Bij de dood van Kennedy waren er zoveel duizenden en duizenden mensen die voor hem baden op het moment van zijn overlijden. Blijkbaar voelden niet al te veel mensen het diepe verlangen om voor de andere persoon, Lee Oswald, te bidden. Nu, als u echt een verlangen kunt voelen en kunt bidden voor deze kwade kracht hier, vanuit spiritueel standpunt, wat stelt u dan voor?

ANTWOORD: Nou, natuurlijk, als je een echt verlangen voelt om die persoon te helpen verlichting te bereiken, waarom zou daar dan iets mis mee zijn?

VRAAG: Nou, ik heb niet gezegd dat het verkeerd was. Ik voelde dat het iets wenselijks was.

ANTWOORD: Ja.

VRAAG: Maar vanuit het spirituele rijk, hoeveel zou het werkelijk bereiken, bijvoorbeeld door die ziel te helpen?

ANTWOORD: Dat is de vraag! En ook weet je, zoals ik zo vaak zei met betrekking tot alles, iemands eigen betrokkenheid en gebrek aan betrokkenheid, iemands innerlijke motivaties, iemands identificaties moeten heel goed worden begrepen om het gebed van de kracht te maken - de liefdeskracht die naar buiten komt van het hart - een sterke en effectieve kracht, of een verdunde. Dus dit is natuurlijk erg belangrijk om over jezelf te begrijpen.

VRAAG: Over de motivatie?

ANTWOORD: Ja, ja - eigen identificaties, eigen overdrachten. In de mate dat ze worden begrepen en waargenomen - en daarom begrijpt men het mechanisme waardoor men misschien meer in de ene richting dan in de andere neigt - in die mate zal het gebed effectiever zijn.

VRAAG: Dus, met andere woorden, zelfs als iemand in reïncarnatie gelooft, zou hij nog steeds lid kunnen worden van de rooms-katholieke kerk?

ANTWOORD: Ja. Maar hij hoeft niet eens in reïncarnatie te geloven om een ​​zeer ontwikkelde ziel te zijn. Het geloof is nooit de bepalende factor. Je kunt de waarheid geloven en je ziel kan in beroering verkeren - en je kunt geen specifiek waarheidsgetrouw geloof hebben of in een staat zijn van 'ik weet het niet' of licht en flexibel geloven in iets dat niet in overeenstemming is met de waarheid. ziel kan in relatieve harmonie zijn. Begrijp je dat?

VRAAG: Ja, dat weet ik.

ANTWOORD: Oké, mijn beste vrienden, als je echt maar een deel van deze woorden begrijpt - misschien moet je ze keer op keer horen om dat te doen - ben ik er vrij zeker van dat een ieder van jullie baat zal hebben bij dit, ieder van jullie, mijn geliefden. Dus ik zegen jullie allemaal die hier wel en niet hier zijn, en vraag jullie om door te gaan met werken en jezelf in vraag te stellen, je motivaties in twijfel te trekken en te bepalen wat je echt voelt. Met andere woorden: alles doen wat zo nodig is op dit groeipad. Ik zou graag één advies willen geven voordat ik me terugtrek.

Het is van groot belang, mijn vrienden, dat jullie die op het Pad werken ervoor zorgen dat jullie de volledige impact van jullie emoties, jullie verstoringen, jullie verwarring op jullie Helper brengen in plaats van ze elders te verdunnen. Dit is een zeer sterke en belangrijke factor die zeer nuttig zal zijn voor uw werk.

Ik wil er ook aan toevoegen dat het opsplitsen van het werk tussen verschillende Helpers gevaarlijk is. Ik bedoel niet een permanente verandering van de ene naar de andere, als een dergelijke stap soms wordt aangegeven en soms zelfs heel gunstig. Ik bedoel dat niet.

Maar een of andere gretige ziel of een gretige ziel gelooft dat dit het proces kan versnellen door met meerdere mensen tegelijk te werken, en ik vind het erg belangrijk erop te wijzen dat dit niet alleen niet aan te raden is, maar zelfs de hele voortgang van het Pad in gevaar kan brengen. . Het is erg belangrijk om gefocust te blijven en een keuze te maken en bij één Helper te blijven. U kunt dit met elkaar bespreken en mediteren en op een dieper niveau proberen te begrijpen op welke manier het gevaar bestaat.

Als ik het woord "gevaar" zeg, bedoel ik niet dat er een tragedie over u zal komen. Ik bedoel gevaar voor zover het de voortzetting van je Padwerk betreft, dat zo'n splitsing van krachten uiteindelijk zelfs een volledige terugtrekking uit het Padwerk kan veroorzaken - eerst alleen innerlijk en uiteindelijk zelfs uiterlijk.

Volgende les