185 VRAAG: Kun je de aspecten van mutualiteit bespreken op fysiek, mentaal en spiritueel niveau vanuit energetisch oogpunt?

ANTWOORD: Ja. Energetisch gezien is de uitdijende beweging een uitgaande en uitgaande beweging. Wanneer twee afzonderlijke mensen zich in wederkerigheid naar elkaar toe openen, in staat om een ​​open stroom te accepteren zonder samen te trekken, dringt de energie van de een het energieveld van de ander binnen en vice versa. Het is een constante wisselwerking en uitwisseling.

Het is anders met de mensen die gescheiden blijven, die samentrekken en zich niet open kunnen stellen voor wederkerigheid; twee van zulke mensen blijven opgesloten, elk als een eiland, met weinig of geen energie-uitwisseling. En wanneer de uitwisseling van energie wordt geblokkeerd, wordt het grote evolutieplan vertraagd.

In het geval dat een persoon alleen kan openen als er geen kans is op wederkerigheid, of wanneer een ja-stroom moet worden ontmoet met een nee-stroom omdat wederkerigheid nog steeds te beangstigend lijkt, stroomt er één energiestroom naar buiten maar weerkaatst en kaatst terug, geworpen terug door het gesloten energieveld van de ander. Dit laatste is als een muur die elke inkomende stroom afstoot. De twee stromen kunnen dus nooit één stroom worden.

Dit fenomeen kan gemakkelijk worden waargenomen in het dagelijks leven van mensen. Ze worden ofwel altijd verliefd als het niet beantwoord wordt, of om ogenschijnlijk ondoorgrondelijke redenen verliezen ze de liefde als hun partner diepe gevoelens heeft.

In een meer subtiele mate bestaat hetzelfde principe in lopende relaties - wanneer de ene persoon open is, is de andere gesloten, en vice versa. Alleen een gestage ontwikkeling en groei verandert dit zodat beiden leren open te staan ​​voor elkaar.

Op spiritueel en emotioneel niveau duidt het laagste stadium op een acute staat van angst. De angst om het zelf te accepteren in zijn huidige stadium is in wezen dezelfde angst die wil wegrennen van ware wederkerigheid en gelukzaligheid. Omdat de angst er is, moet ook haat ontstaan, met al zijn afgeleiden.

De mentale niveaus worden beïnvloed door dit proces van vermijding wanneer een persoon gemakkelijke verklaringen zoekt voor wat niet kan worden begrepen, tenzij het zelf wordt geaccepteerd voor wat het nu is. De mentale activiteit wordt zo druk dat ze zich niet kan afstemmen op de hogere stemmen in het zelf, op de diepere waarheden van het universum.

Zo ontstaat er meer scheiding. Mentale ruis zorgt voor meer ontkoppeling van de gevoelens en van de toestand die deze toestand het eerst heeft gecreëerd. Zo'n persoon of entiteit wordt door zijn eigen keuze gedwongen om in een constante staat van frustratie en onvervulling te leven. Fysiek creëert dit alle blokkades in het lichaam die u al zo goed kent.

In de tweede fase, waar afwisselend openen en samentrekken plaatsvindt, is de mentale activiteit van de persoon in de war. Zoeken en tasten kunnen geen waarheidsgetrouwe antwoorden opleveren zolang het zelf niet met zijn ergste wordt geaccepteerd. Geestelijke verwarring zorgt voor meer frustratie en woede.

De verkeerde interpretaties die verondersteld worden uit te leggen waarom de persoon altijd wederkerigheid mist, verhogen alleen maar frustratie, en dus woede en haat. Op emotioneel vlak worden verlangen en teleurstelling afgewisseld met vervulling in fantasie. Dit duidt op een zekere mate van opening en stroming, hoewel zonder echte wederkerigheid. Terugtrekking en samentrekking omvatten ook woede en haat, teleurstelling en verwijten.

Wanneer zelfacceptatie wederkerigheid mogelijk maakt en energie wordt uitgewisseld, stromen de universele bewegingen gelijkmatig. De gezonde afwisseling van de uitbreidende, samentrekkende en statische principes heerst waar individuen zich in het eeuwige ritme bevinden, harmonieus met het universum.

Volgende les