75 VRAAG: Ik zou graag een vraag willen stellen over angst voor succes.
ANTWOORD: Zo'n vraag kan alleen heel algemeen worden beantwoord. Iedereen met zo'n probleem zou het in zijn of haar persoonlijke werk moeten oplossen, want er zijn veel variaties, veel mogelijke factoren.
In grote lijnen duidt angst voor succes op angst om niet toereikend te zijn voor het succes. U weet allemaal dat het kind in u iets op een presenteerblaadje wil krijgen, zonder de nodige verantwoordelijkheid, werk, besluitvorming en kosten. Als je volwassen bent, accepteer je al deze voorwaarden, maar als het kind in jou dat niet doet, kan angst voor succes het resultaat zijn. Daardoor ontstaat er een extra angst. Het is de angst om elk mogelijk succes te verliezen dat kan worden behaald.
De diepere kennis van uw ziel geeft u door dat u alleen met een volwassen houding rechtmatig kunt behouden wat u verdient. Als deze volwassen houding op de een of andere manier ontbreekt, weet je diep van binnen dat succes van korte duur zal zijn. Daarom probeer je schaamte en ontmaskering, mislukking en verdriet te vermijden door het succes van meet af aan met je angst te saboteren.
Dus wat meestal angst voor succes creëert, is: (1) gevoelens van ontoereikendheid; (2) gebrek aan eigen verantwoordelijkheid, ook al is het maar op een subtiel innerlijk niveau; (3) schuldgevoel: het gevoel "ik verdien het niet echt." Ook dit hangt samen met wat ik hier heb besproken. Als iemand niet bereid is om volwassen verantwoordelijkheid op zich te nemen, voelt hij zich natuurlijk schuldig omdat hij naar het doel verlangt. Als een persoon de volledige zelfverantwoordelijkheid van een volwassene accepteert, bereid is de prijs voor alles te betalen en in staat is een volwassen beslissing te nemen, zal er geen sprake zijn van een dergelijk schuldgevoel.
Wanneer een dergelijk probleem zich voordoet, zal men zeker de elementen vinden die hier worden besproken. U kunt ze in bepaalde persoonlijke variaties aantreffen, maar in principe zullen de aspecten die hier worden behandeld in een of andere vorm aanwezig zijn als men diep genoeg gaat.
Op een nog dieper spiritueel niveau komt er echter een ander element binnen. Dit hangt nauw samen met de psychologische oorzaken die ik zojuist heb besproken en met het onderwerp van vanavond.
U herinnert zich misschien dat ik in een eerdere lezing de angst voor geluk heb uitgelegd die tot op zekere hoogte in ieder mens aanwezig is. Angst voor geluk is nauw verbonden met de nieuwe staat die ik vanavond besprak, de staat waarin je een deel bent van een geheel, in plaats van een doel in jezelf. Het blinde en onwetende menselijke ego strijdt tegen de onbekende nieuwe staat van puur geluk. Elk echt geluk moet op de een of andere manier verbonden zijn met de nieuwe staat van zijn die de jouwe zal zijn na de overgang.
Elk succes dat meer is dan alleen oppervlakkig, dat niet wordt ervaren in de geest van deel uitmaken van het geheel en het gemeenschappelijke doel delen om het hele universum tot eenheid te brengen, zal oppervlakkig, onbevredigend en tijdelijk zijn. Het zal niet lonend zijn en zal op de een of andere manier beangstigend zijn. Ware voldoening en veiligheid, die het bijproduct van echt succes zouden moeten zijn, is onverenigbaar met de afzonderlijke staat, zelfs als deze afzonderlijke staat niet duidelijk wordt herkend als de subtiele en onbewuste factor die het is. De onverenigbaarheid creëert de angst voor succes.
QA151 VRAAG: Ik heb een vreemde situatie gehad waarin ik het gevoel heb dat zolang ik geen geld heb, ik in een staat van strijd ben waarin ik me levend voel. Maar als ik geld en zekerheid zou hebben, zou ik voelen dat de dood niet ver weg mocht zijn. Dat wil zeggen dat succes het einde van het leven betekent, om zo te zeggen. Elke keer dat ik een onderneming start, een project dat me misschien succes zou kunnen geven, wordt het succes eerder een fantasie dan een realiteit en wordt het hele project destructief. Het is een verspilling van geld en tijd, en het werk verzamelt stof op een plank. Ik probeer opnieuw zo'n onderneming aan te gaan en ik heb hierbij hulp nodig.
ANTWOORD: Dit is een zeer diepgaand, zeer frequent en ik zou bijna kunnen zeggen een universeel probleem bij de mens - de angst voor succes, de angst voor succes. Ik heb in het verleden in verschillende verbanden en vanuit verschillende benaderingen over dit onderwerp gesproken. De aanpak die ik vanavond wil gebruiken, is de volgende.
Ik wil dit probleem van twee kanten belichten. De ene kant is dat het bereiken van het doel, de prestatie, het reeds behaalde succes het einde lijkt, en er valt niets te volgen - en daarom wordt het gelijkgesteld met de dood.
Dus de vreemde situatie bestaat: “Als ik krijg wat ik wil en als ik al mijn wensen vervuld heb en het is er allemaal, en er is verder niets om naar te streven, dan is dat het einde van het leven zelf; het is de dood. " Dus dat leven wordt gelijkgesteld met streven, en prestatie of voldoening wordt gelijkgesteld met het einde - de dood.
Het andere aspect dat ik hier wil bespreken, is dat succes op welk gebied dan ook, of het nu gaat om carrières, prestaties, geld hebben of wat het ook is, slechts een symbolische vervanging is voor de totale staat van allerhoogste genot - voor de extase van de staat van zijnde dat de mens zo bang is en daarom hindert hij dit.
Hij trekt al zijn vloeistoffen samen tot een ego-zwaarte en weigert los te laten. Hij gelooft dat de strakke ego-toestand veilig is, terwijl de staat van zijn - hoewel het het hoogste genoegen is - lijkt op ontbinding. Het lijkt op vernietiging. Het is precies hetzelfde.
Angst voor geld is niets anders dan een mindere manifestatie of symbolisatie van de angst voor plezier in elk opzicht, de angst om los te laten.
Dit is natuurlijk een totale fout, want de staat van zijn is niet levenloos. Integendeel, het is beweging, het is levendigheid, het is vreugde en het is volkomen, uiterste veiligheid - op voorwaarde dat het op een organische manier gebeurt die integreert met het ego, en niet op een onnatuurlijke, anorganische manier die wegloopt van het ego.
Want op die laatste manier kan het inderdaad vernietiging zijn, want het laat er een integraal deel van de persoonlijkheid uit, in plaats van het op te nemen. Dit is de reden. Wanneer je deze kleine emotionele reacties ontdekt en opmerkt, subtiel omdat ze diep van binnen bestaan, breng ze dan naar buiten en stel jezelf vragen.
Bent u bang dat totaal succes betekent dat er niets meer komt? Is het niet ook een symbool van je grotere angst om de controle over je ego los te laten? Als u dit kunt vaststellen, heeft u de punten waar u vooral aan kunt werken. Ik wil je hier een praktisch punt laten zien van hoe je de angst om los te laten kunt overwinnen, en daarom de angst voor totaal geluk en vervulling in de staat van zijn.
Deze angst om het ego los te laten is altijd precies afhankelijk van en gerelateerd aan een weigering om zelfverantwoordelijkheid en kracht op zich te nemen. Met andere woorden, alleen omdat er gebieden zijn waarop u op de verkeerde manier wilt loslaten, moet u dan bang zijn om op de juiste manier los te laten?
Alleen als je zelfdiscipline leert en een gevoel van diepe verantwoordelijkheid leert dat niet voortkomt uit een 'moet', maar uit een 'ik wil', dan zul je niet langer bang zijn om los te laten waar het een last is, en waar het je belemmert van de totale beleving van het leven. Wanneer u deze twee punten kunt samenvoegen en hun onderlinge samenhang kunt zien, heeft u een directe sleutel om aan te werken.
U zult niet langer bang zijn voor succes of plezier in welke vorm dan ook - in welke levensmanifestatie dan ook - in de mate waarin u vrijwillig zelfverantwoordelijkheid op zich neemt. Want het succes en het plezier en elk soort vruchtbaar leven kan alleen komen van de onvrijwillige processen, zoals ik zo vaak heb uitgelegd in mijn vorige lezingen.
De moed om de onvrijwillige processen over te laten nemen, kan echter alleen komen als de vrijwillige processen onder de knie zijn en wanneer er geen genotzucht bestaat in de vrijwillige processen.
Waar de persoonlijkheid een onverantwoordelijk kind wil zijn, verzorgd wil worden, zich wil overgeven, afhankelijk wil zijn en ook geen verantwoording aflegt voor zijn leven en de gevolgen van zijn daden, en tegelijkertijd de schuld voor zijn eigen ongeluk - in die mate moet er angst voor plezier in alle vormen bestaan.
Zie deze correlatie en je zult begrijpen hoe je jezelf tekort doet, jullie allemaal, iedereen. Nog een, een minder, een meer in dit opzicht en misschien nog een in een ander opzicht.
Maar hiermee heb je een sleutel voor de gezonde zelfverantwoordelijkheid die geen must is om te sussen en te gehoorzamen omwille van het geheim om ervoor te zorgen dat er voor gezorgd wordt. Dit is meestal de verkeerde motivatie. Zodat er daarom weerstand en rebellie bestaat om vrijwillige zelfverantwoordelijkheid en wrok te nemen: "Waarom moet ik dit doen?" Geen enkele gratis actie wordt daar beheerst.
Er bestaat geen vrije actie op, en in die mate moet ook angst voor plezier bestaan. En daarom is het leven saai en gevoelloos, en word je zelf gevoelloos, en wordt alles hopeloos en saai en deprimerend.
In die mate groeit de wrok en de halfbewuste persoonlijkheid schrijft dit saaie leven toe aan de ouderlijke plaatsvervangingen in het leven die weigeren je te geven wat je wilt, zonder te zien dat je jezelf tekort doet.
Zie dit verband en besef dat de volledig vrije vrijwillige aanvaarding van eigen verantwoordelijkheid je bevrijdt om in staat te zijn plezier te ervaren - om het niet te verdragen zoals je pijn verdraagt, maar om open en in staat te zijn om er volledig in te leven en erdoor geraakt te worden.
Wanneer de vrijwillige processen dan vrij, ontspannen en sterk zijn, zullen de onvrijwillige processen die het plezier produceren niet gevreesd en bestreden worden. Is dat duidelijk?
VRAAG: Het is duidelijk, ik zie dat de verantwoordelijkheidsvragen zijn waar mijn probleem komt. Ik merk dat als ik geen zet doe, ik verantwoordelijk ben, en het houdt natuurlijk in dat ik aan de navelstreng vastzit. Ik heb nog niet geleerd om de navelstreng los te laten en toch voor mezelf verantwoordelijk te zijn.
ANTWOORD: Juist. Zie je, dit is het. Als je zou loslaten, zou het inderdaad een gevaar zijn zolang je aan de navelstreng gebonden bent, zolang je geen vrij en sterk persoon bent. Daarom creëert een bijna onzichtbaar mechanisme de weerstand om los te laten, hoewel het op zichzelf een ongelukkig en onnodig verbod op genot is, is het een veiligheidsklep zolang de persoonlijkheid weigert op eigen benen te staan.
Daarom zijn zelfverantwoordelijkheid en het vermogen om plezier te ervaren rechtstreeks met elkaar verbonden. Het is een totaal verkeerd begrip van de bewuste en / of onbewuste persoonlijkheid dat gebrek aan zelfverantwoordelijkheid - de kinderlijke staat van verzorgd worden - gelijkstelt met plezier. Het kan niet bestaan bij een volwassene. Integendeel. Het is wederzijds exclusief.
Als u deze verbinding beter begrijpt, zult u het allemaal veel gemakkelijker hebben. Je zult de sleutel hebben die je nodig hebt, want het plezierige saaie leven hoef je niet te hebben, maar het is slechts het resultaat van wat ik hier heb uitgelegd.
QA159 VRAAG: Ik heb een vraag voor een vriend over een professionele moeilijkheid. Deze persoon is altijd in staat om contracten te krijgen en hij vervult ze zeer goed, maar vaak werd het contract niet verlengd. Het is altijd om schijnbaar uiterlijke redenen die niets met hem te maken lijken te hebben en die heel gemakkelijk te rationaliseren zijn. Kunt u hierbij helpen?
ANTWOORD: Nou, ik zou graag een antwoord willen geven op twee verschillende niveaus - een diep innerlijk niveau en een meer oppervlakkig niveau. Het diepe innerlijke niveau is een angst in hem voor een ontvouwing van een succes. Het is in feite de angst voor plezierige vervulling, die erg diep geworteld is. Het bestaat natuurlijk in iedereen, maar het is nogal sterk in deze persoon.
De wortel ervan is veel persoonlijker, veel directer, fysiek zelfs. Maar het manifesteert zich op verschillende andere manieren van leven. Hij is zich hier misschien nog niet van bewust - in feite zou ik zeggen dat het nogal verrassend zou zijn als hij zich hiervan bewust zou zijn, omdat het bewustzijn zich juist van het tegenovergestelde bewust is.
Maar in dit werk kan hij aanwijzingen vinden die het licht werpen op dit vage en subtiele gevoel waar hij terughoudend is, waar hij bijna bang is voor een bevrijding en een opluchting in al zijn vertakkingen. En er is natuurlijk een tegengestelde beweging binnen die de vervulling wil.
Dus die beweging in hem die de vervulling wil, brengt de eerste resultaten. Maar die andere beweging die het goede niet in stand kan houden - of bang is voor het in stand houden of onderhouden van het goede - onderbreekt het. Ik durf te zeggen dat als hij zichzelf nauwlettend in de gaten houdt, hij op veel andere manieren een soortgelijk patroon zal vinden.
Nu, op een meer uiterlijk en oppervlakkig niveau, brengt deze innerlijke kern een bepaald maniërisme in hem met zich mee dat, ondanks vele goede facetten, kan vervreemden of andere mensen zich op een bepaalde manier ongemakkelijk kan laten voelen. Als hij het effect begint te observeren dat hij op een of andere manier heeft - misschien door een bepaalde zwaarte of bepaalde maniertjes - dan voelen mensen zich wat minder op hun gemak bij hem dan in bepaalde omstandigheden en onder bepaalde voorwaarden van een relatie.
Nu wordt het laatste natuurlijk veroorzaakt door het eerste. Het is de angst voor positiviteit die een negativiteit creëert. De negativiteit is verantwoordelijk voor bepaalde maniertjes in deze persoon die anderen kunnen gebruiken, maar ze zijn zo subtiel dat ze het niet openlijk kunnen gebruiken, maar dan ontstaan er redenen.
