QA245 VRAAG: Ik wil beter begrijpen en dieper voelen wat het werkelijk betekent om me over te geven. Wat is de aard van overgave? Is het mogelijk dat het 'ik' zich überhaupt overgeeft of is het een houding of kwaliteit alsof het ego tot zwijgen wordt gebracht en alleen het wezen ontvankelijk wordt? Ik weet niet echt wie God is en vraag daarom om begeleiding in de richting van overgave. Aan wie? Naar wat? Is juist de houding van overgave voldoende? En kan ik me overgeven aan een concept, aan een idee van wat ik denk dat God zou kunnen zijn, of moet ik God aanvankelijk niet ervaren voordat ik op weg ben naar overgave. Zeggen "Ik geef me volledig over aan de wil van God" voelt een geweldige uitspraak die een onmogelijke dood van het ego impliceert. Ben ik onjuist in dit denken?

ANTWOORD: Overgave betekent overgeven. Het betekent toegeven en meegaan met wat buiten de persoonlijke controle van het ego valt. Natuurlijk moet de fundamentele overgave altijd aan God zijn, aan de Christus die het meest vermenselijkte aspect van God is en het dichtst bij zijn mensenkinderen. Als overgave aan God de primaire houding is, moeten ware kracht en integriteit worden hersteld en losgelaten, in tegenstelling tot het algemene misverstand dat precies het tegenovergestelde gelooft.

Ik heb dit uitvoerig uitgelegd in de laatste lezing [Lezing # 245 Oorzaak en gevolg op verschillende niveaus van bewustzijn]. Als overgave aan God, wat een natuurlijke beweging is, door de persoonlijkheid wordt ontkend, kunnen valse overgaven volgen - aan valse goden, aan vervangende krachten - en bijgevolg zal gerechtvaardigde angst de werkelijke overgave aan God verder verdringen en verder ontkennen.

Als overgave aan God en zijn wil in alle aspecten van het leven bestaat, zal een automatisch evenwicht van juiste overgave op alle gebieden tot stand worden gebracht. Overgave aan liefde en gevoel voor speciale mensen in je leven zal bijvoorbeeld een vrij stromende beweging zijn, gezond en organisch, nooit onnodig vastgehouden en beperkt, maar nooit overboord gaan en blindheid creëren en autonomie en zelfverantwoordelijkheid opgeven.

Een gezonde overgave aan een leider, een leraar of een partner moet altijd iemands innerlijke waarheid bewaren. In de praktijk kan dit een verschil in meningen en richtingen betekenen. Als de leider, de leraar, de autoriteit of de partner zou afwijken van de wil van God, zou het volgen van deze persoon neerkomen op zelfverraad, een verraad aan je waarheid, en als zodanig ook aan de waarheid zelf.

Dit prachtige evenwicht kan alleen bestaan ​​als de overgave aan God totaal, diep en oprecht is. Dan kun je je hart helemaal aan een ander mens geven, je kunt al je gevoelens aan hem of haar overgeven, je kunt zijn of haar gezag herkennen op bepaalde gebieden waar je leiderschap nodig hebt, maar bovenal kan hun gezag alleen rusten op het gezag van God. De wijsheid om te weten hoe te volgen en toe te geven - en wanneer niet - komt uitsluitend voort uit de fundamentele overgave aan God.

Het 'ik' kan zich inderdaad totaal overgeven, maar alleen aan God. Alleen door zich aan God over te geven, zal het vervolgens sterker en meer geïntegreerd worden met het goddelijke zelf. Als de "ik" probeert zich over te geven aan een valse god, zal hij zichzelf echt verliezen in een zieke egoloosheid. Je weet dat ego moet bestaan ​​om deze wereld waarin je jezelf incarneerde te beheren. Maar er is zo'n verschil tussen gezond ego en ziek ego, tussen gezonde egoloosheid en zieke egoloosheid.

Je vraagt ​​om hulp omdat je niet weet wie God is. Je zult zijn tastbare aanwezigheid pas beginnen te voelen als je hem echt wilt vinden. Wil je hem echt vinden? Of wilt u misschien een twist met het leven behouden, en een aparte positie waarin geen eisen en verantwoordelijkheden aan u kunnen worden gesteld? Als u God echt wilt leren kennen, moet u dat willen doen en bidden dat u zijn grootsheid mag voelen. Het enige wat je hoeft te doen is om je heen kijken en het wonder van de schepping in alle levende wezens zien.

Als je God niet kent, kun je je natuurlijk niet aan God overgeven. En als je je niet aan God overgeeft, is overgave aan anderen praktisch onmogelijk. Maar misschien kunt u zich gedeeltelijk overgeven door met een innerlijk oor te luisteren naar wat hoogstwaarschijnlijk ware wijsheid lijkt te zijn - door suggesties en aanwijzingen op te volgen om u te helpen alle obstakels te verwijderen die u van God scheiden. U bent inderdaad onjuist in uw bewering dat een totale overgave aan God een "onmogelijke dood van het ego" inhoudt. Zoals ik al zei, het tegendeel is waar.

Volgende les