QA201 VRAAG: Wanneer ik bid of om hulp wil vragen, heb ik soms de misvatting dat er iets moet gebeuren om mij te bewijzen dat ik inderdaad gehoord ben of dat dit inderdaad gebeurt.

ANTWOORD: Dit is een heel, heel belangrijk onderdeel van het hele proces van meditatie en het activeren van het kosmische zelf. Die ruimte, die tussenperiode, is tussen oorzaak en gevolg: oorzaak - de activering zelf, de meditatie, het woord zeggen, zoals ik het noem - en het effect dat het heeft.

Ik heb deze vergelijking vaak gebruikt, en ik denk nog steeds dat het een heel goede analogie is. Hetzelfde proces vindt plaats wanneer u een zaadje in de grond plant. Je zet de plant in de aarde. Als je als tuinman niet het vertrouwen hebt dat deze plant uiteindelijk vrucht zal dragen en je constant de aarde opent en onderzoekt - wat een analogie is met je twijfel en je behoefte aan een onmiddellijk antwoord - dan zou je nooit de realiteit van het creatieve proces van het zaaien van het zaad, het cultiveren van het zaad en het wachten tot die periode tot bloei komt.

Dat interval wordt gewoonlijk geloof genoemd. Nu, dat interval is een noodzaak. Zonder dat interval kun je niet creëren. Je kunt geen zaden planten op de materiële aarde, noch kun je zaden planten in de spirituele aarde - wat je doet door het zaadje te planten door het woord te zeggen, om hulp te vragen, om op beknopte manieren te zeggen en te visualiseren waar je heen wilt innerlijk, op welke specifieke manier je de innerlijke hulp en begeleiding wilt hebben. Dat is het planten.

Het cultiveren en het wachten moet dan komen. En dit kan gedaan worden door je twijfels onder ogen te zien, door te beseffen dat deze twijfels het ongeduld zijn van het kind dat niet wil wachten tot de bloem uit de aarde komt - tot de knop en daarna de bloem opengaat. U kunt deze analogie bedenken en misschien zult u het proces van meditatie en creatie dat uw leven is, beter begrijpen.

Je moet constant je leven creëren. Nu doe je dit meestal onbewust door bepaalde gedachten die je continu hebt. U kunt dit meestal op zeer negatieve manieren doen - als u uw negatieve gedachten maar door en door in uw hoofd heeft. Ze zijn ook het planten van een zaadje - van onkruid. Als dit onkruid - en gifsumak - uit de grond ontspruit, vraag je dan: "Waarom gebeurt dit met mij?"

Je vergeet helemaal dat bepaalde gedachten die je hebt gecultiveerd deze toestand hebben gecreëerd - nogmaals omdat oorzaak en gevolg niet nauw met elkaar verbonden zijn. Als je nu aan dit proces kunt beginnen om te zien hoe je gedachten creëren, is het echt een heel opwindende onderneming. Want elke gebeurtenis in je leven - goed, slecht of onverschillig - is het resultaat van gedachten die je hebt gekoesterd en die je hebt geplant in de vruchtbare, creatieve grond van je levenssubstantie, die oneindig tot je beschikking staat bij elke gedachte.

Volgende les