18 VRAAG: Wat bedoel je met zonnevlecht in tegenstelling tot de hersenen?
ANTWOORD: Een wens kan komen van het intellect of de hersenen, of van wat soms de ziel wordt genoemd. In het gebied van de zonnevlecht, in stralende materie die niet zichtbaar is met je menselijk oog, bevindt zich het spirituele magnetische veld, waar niet alleen alle emoties bestaan, maar waar alle factoren die betrekking hebben op de hele levenscyclus van een individu zijn gemarkeerd en diep gegraveerd .
De betekenis van vorige levens, verdiensten en zogenaamde zonden zijn vervat in dit veld, evenals in het hele boek van het leven. Gevoelens, wensen of gedachten ontstaan niet alleen vanuit het hersengebied, maar ook vanuit dit deel. Veel mensen hebben dit nog niet meegemaakt. Als ze iets willen, of als ze denken of ideeën vormen, geloven ze dat het in de hersenen gebeurt.
Maar zodra een bepaald stadium van spirituele ontwikkeling is bereikt, zul je voelen dat je kunt wensen en zelfs kunt denken in het gebied van je spirituele veld. Als gedachten daar vandaan komen, hebben ze een heel andere kwaliteit en karakter dan gedachten die uit de hersenen komen.
Hetzelfde geldt voor wilskracht. Zal die uit het hersengebied komen, zal tot spanning leiden, tenzij het wordt gestaafd door wil afkomstig uit het spirituele of magnetische veld. Natuurlijk kan zelfs een juist idee eerst wortel schieten in de hersenen, maar zolang het alleen in dat gebied blijft, zal het nooit de kracht hebben om de hele menselijke persoonlijkheid te doordringen.
Wensen of denken vanuit het spirituele veld heeft te maken met iemands hogere zelf of goddelijke vonk. Wie dit heeft meegemaakt, zal het bevestigen. Wie een gedachte, een idee of een wens heeft die uit het spirituele veld voortkomt, zal volledig vervuld zijn van geluk en zekerheid. Die persoon zal zonder enige twijfel weten dat de gedachte waar is en dat de waarheid op dit moment in de ziel leeft.
Geloof kan nooit uit de hersenen komen. Als het slechts een kwestie van intellectuele overtuiging is, is het een zwak geloof. Maar geloof vanuit het spirituele veld en de goddelijke vonk is de overtuiging en ervaring van waarheid. Daarom hebben mensen die geen geloof hebben het mis als ze denken dat vertrouwen hebben in iets een kwestie van persoonlijke voorkeur is.
Geloof in zijn ware betekenis is altijd een zekerheid die persoonlijk is ervaren, hoewel de ervaring niet kan worden overgebracht op anderen die deze ervaring nog niet hebben gehad. Het feit dat veel mensen het verkeerde soort geloof hebben, betekent niet dat geloof in de ware zin niet bestaat.
Op dezelfde manier kan een emotioneel onstabiele en onvolwassen persoon sterke en zelfs dwangmatige innerlijke wensen hebben die geheel of gedeeltelijk in het onbewuste kunnen zijn. Deze wensen komen niet uit de hersenen, maar ze komen ook niet uit het spirituele veld.
Tijdens het proces van het blootleggen van het onbewuste van een persoon, worden niet alleen zieke, verkeerde en verwrongen stromingen zichtbaar, samen met onwetendheid en kortzichtigheid, en manifesteren niet alleen fouten en zwakheden die ik het lagere zelf noem. Je komt ook het hogere zelf tegen. Soms is het helemaal naar beneden, diep verborgen, eerst onder beschermende maskers van onwaarheid die niets te maken hebben met de ware aard van de persoon, en dan verborgen onder het lagere zelf. Eindelijk komt het deel van het hogere zelf dat tot dusverre niet mocht functioneren naar voren.
In dit hogere zelf of goddelijke vonk, die tot op zekere hoogte in iedereen vrij is, ligt in zeer hoge mate wijsheid, waarheid en liefde. Er is dus een heel belangrijk verschil tussen denken en willen in de hersenen of in de spirituele kern. Dit laatste moet natuurlijk worden gecultiveerd en kan niet functioneren tenzij de persoon een rigoureus ontwikkelingsproces van zelfreiniging doormaakt.
40 VRAAG: Zou er een persoon kunnen zijn die bijna zonder gemanifesteerde kennis de hoogste sfeer zou kunnen bereiken?
ANTWOORD: Maar natuurlijk! Eruditie heeft niets met zelfkennis te maken, tenzij het de ontwikkeling dient en helpt. Als eruditie een doel op zich is, bevordert het de spirituele ontwikkeling niet. Voor dit Pad is natuurlijk een natuurlijke intelligentie nodig, maar dat is iets heel anders. Eruditie is soms zelfs meer een belemmering dan een troef. Het kan dienen als uitvlucht en rationalisatie, zelfs als ontsnapping.
VRAAG: Ook blijft eruditie niet bij de monade. Met andere woorden, het kan worden stopgezet. Is dat zo?
ANTWOORD: Zeker. Alles wat oppervlakkig is, wordt stopgezet. Alleen wat de diepere lagen van je wezen bereikt, blijft over. Daarom is het zo belangrijk dat je je emoties integreert met je oppervlakkige uiterlijke kennis, als die laatste een hogere ethische lijn volgt, zoals vaak het geval is.
Dat is het hele punt op dit pad. Je weet dat wanneer je sterft, niet alleen je fysieke lichaam uiteenvalt, maar ook het uiterlijke subtiele lichaam, op een later tijdstip. Niets daarvan vormt uw echte persoonlijkheid. Deze buitenste lagen zijn nodig om je werk op dit aardse vlak te vervullen, daarom zouden ze de innerlijke persoon naar buiten moeten brengen. De innerlijke subtiele lichamen blijven. Dit zijn juist de lagen die je bereikt door in je emoties te graven.
Een entiteit kan worden geïncarneerd met een bepaalde hoeveelheid kennis. Uw huidige omgeving biedt u wellicht aanvullende kennis. Het is aan jou wat je ermee doet. Gebruik je het oppervlakkig? Dan zal deze kennis verdwenen zijn nadat het uiterlijke subtiele lichaam uiteenvalt. Maar als je het gebruikt om je echte zelf te integreren met deze nieuwe uiterlijke kennis met het oog op ontwikkeling, dan zal de kennis die je het voorrecht hebt te absorberen in deze omgeving zijn enige waardevolle dienst hebben gediend.
67 VRAAG: Ooit zei u dat eenmaal verworven spirituele kennis, in enig leven, nooit verloren gaat. Zou dat onder de titel vallen van het antwoord dat u eerder gaf, zodat een deel van het goede karma kan worden uitgesteld?
ANTWOORD: Nee, dat is niet hetzelfde. Wat ik eerder bedoelde, verwijst naar goede resultaten, een zekere plezierigheid, voorwaarden die men heeft verdiend, om zo te zeggen. Dit kan een belemmering zijn voor de ontwikkeling. Maar innerlijke kennis blijft. Dat is niet wazig. Dat zou nooit een belemmering zijn. Als je het eenmaal door je inspanningen hebt verworven, blijft het te allen tijde bij je. Het zal helpen om resterende onwetendheid en blindheid te verwijderen. Kennis die je hebt opgedaan, zal altijd van jou zijn, ongeacht de omstandigheden van je leven.
70 VRAAG: Als iets eenmaal is geleerd, zoals het alfabet, hoeven we nooit meer terug te gaan om het opnieuw te leren. Maar met het pad lijkt het erop dat iemand voor altijd terugvalt. Hoe is dit mogelijk, na een zekere vooruitgang op het Pad, om terug te vallen in de dwaze en onbeduidende kruisen? Dit lijkt mij op het alfabet.
ANTWOORD: Het is niet echt terugvallen, mijn vrienden. Het betekent alleen dat je dacht dat je dit alfabet in zijn geheel had geleerd, terwijl je er eigenlijk maar een deel van leerde. Voordat je bepaalde kinderachtige emoties volledig kunt elimineren, moet je een enorme hoeveelheid inzicht hebben, aangezien geen enkele innerlijke afwijking gescheiden is van andere innerlijke conflicten. Ze zijn allemaal met elkaar verbonden. Zolang dit algemene inzicht niet in je bewustzijn is, blijven de overblijfselen van de oude reacties smeulen en komen naar voren wanneer je wordt uitgelokt.
Innerlijke verandering duurt erg lang, dat weten jullie allemaal. Dit mag u nooit ontmoedigen. Je moet beetje bij beetje de kleine stukjes informatie over jezelf verzamelen, terwijl je je verkeerde reacties blijft observeren. Dit constante proces, indien uitgevoerd zonder ongeduld en woede op jezelf, terwijl je jezelf beter begrijpt bij elke schijnbare terugval, zal de beste manier zijn om de innerlijke verandering te bereiken.
U moet begrijpen dat deze verandering niet zo snel kan gebeuren, omdat uw verkeerde reacties te lang gewend zijn geraakt om op de verkeerde manier te functioneren. Uw persoonlijke kwetsbaarheden zijn te goed afgestemd op het oude kanaal. Daarom kost het tijd, en elke duidelijke terugval zou moeten dienen als een middel om meer over jezelf te leren en te begrijpen. Het wordt dus het beste middel voor de groei die u wenst.
71 RICHTSNOER: Wat is intelligentie anders dan het waarnemen van de werkelijkheid? Sommige mensen hebben misschien een grote intelligentie - en waar het functioneert, bevinden ze zich in een soort realiteit. Waar dat niet het geval is, worden ze ondergedompeld in hun verwarring en daarom verwijderd van de werkelijkheid.
Het probleem met intelligente mensen is in hoge mate dat ze niet beseffen waar ze zich in de onwerkelijkheid bevinden. Maar ja, mensen met weinig intelligentie zijn zich ook niet bewust van hun gebrek aan realiteit. Mentale en emotionele gezondheid is realiteit. In de mate dat u ongezond bent, bent u in onwerkelijkheid. Je ziet de waarheid niet.
QA98 VRAAG: In de lezingen zelf lijkt het erop dat de intellectuele benadering de overhand heeft, ook in de sessies. Hoe kan iemand die overheersende factor helpen ontspannen of loslaten?
ANTWOORD: Ja. Ja. Dit is een heel goede vraag. Natuurlijk hebben veel mensen dat probleem. Dat is een kwestie van training. Zie je, je moet niet vergeten dat als iemand moeite heeft om toegang te krijgen tot zijn emoties, hij zich misschien - soms zelfs bewust maar soms meestal onbewust - zijn hele leven heeft geconditioneerd om weg te komen van de emoties. Er is momenteel een fundamentele angst voor hen, gebaseerd op een verkeerde conclusie op zich.
Als je langs dit pad begint en je merkt dat dit een moeilijkheid is, kun je in sommige gevallen misschien beginnen te denken: "Wat betekenen emoties voor mij?" Probeer eerlijk te denken, niet in de zin van wat uw intellectuele concept daarvan is, maar van uw eigen ervaringen: wat was de ervaring toen u een kind was, telkens als u emoties had?
Meestal zul je in een geval als dit, waar het moeilijk is om toegang te krijgen tot de emoties, merken dat emoties voornamelijk iets slechts waren toen je een kind was. Er was iets nadeligs. Ze brachten je problemen, moeilijkheden, in sommige gevallen straf, of onvervulde liefde en verdriet, een gevoel van buitengesloten te zijn.
Dus op een of ander moment heb je in jezelf de intentie gevormd, deels bewust, deels onbewust: “Geen emoties meer; Ik moet voor ze op mijn hoede zijn om niet gekwetst te worden. " En met zo'n conclusie ga je zo door het leven. Een tijdlang lijkt het zelfs redelijk succesvol, maar hoe eigenlijk tevergeefs heb je je nooit gerealiseerd.
Zodra je deze intentie tegenkomt die je hebt gevormd - en je hoeft niet echt te onthouden wanneer en hoe; het is niet een eenmalige beslissing die u als kind of als adolescent hebt genomen, het is iets dat geleidelijk tot stand is gekomen, door de ervaring die u had. Maar het is voldoende dat u deze ervaring blootlegt - wat emoties voor u als kind betekenden.
Als je dat kunt bereiken, kun je in je beeldsessies de verkeerde conclusies trekken waardoor je jezelf scheef hebt ontwikkeld, om zo te zeggen - dat je intellectuele benadering sterker ontwikkeld is dan je emotionele. En als je dat eenmaal hebt, zul je zien dat er automatisch een opening zal plaatsvinden zodat je er toegang toe hebt.
Dus de meest directe benadering op deze manier is de beste. Door het meest direct te zeggen, bedoel ik gewoon: ga naar de factor die je in de weg staat, en wat je in de weg staat, is de emotionele benadering, het emotionele openingsvermogen. Dus zoek uit waarom.
Wat waren de emoties die je je herinnert? En als je jezelf op die manier traint en conditioneert, zul je na een tijdje een evenwicht in jezelf tot stand brengen zodat je niet meer scheef staat. En dat geeft je de kans om te beseffen dat je conclusie kinderachtig en verkeerd was. Emoties zijn niet meer slecht dan goed: ze zijn allebei, of ze kunnen beide zijn, afhankelijk van de omstandigheden. En dat zal het vermogen ontwikkelen om in het werk te voelen en te graven in je emotionele reacties.
VRAAG: Blijkt het niet uit wat u zegt dat als we de benadering verstikken door de rede, door het intellect, wat voor mij een evenwichtskracht lijkt met de emoties, dat we net zo scheef zijn door dat te elimineren als dat we scheef staan door onze emoties door ze ook te verstikken?
ANTWOORD: Nee, mijn liefste. Als een persoon om de een of andere reden zijn rechterbeen oneindig veel meer heeft gebruikt dan zijn linkerbeen - hij legde er meer gewicht op; hij gebruikt het meer; hij verwaarloost de spieren van het linkerbeen - na een tijdje zal dit linkerbeen atrofiëren, de spieren zullen een beetje atrofiëren. Het wordt dunner en zwakker. Wat zou er nu moeten gebeuren om een evenwicht te vinden?
Tijdelijk zou het linkerbeen meer dan het rechterbeen moeten worden gebruikt om dat wat lange tijd verwaarloosd is, te egaliseren, totdat het het andere heeft ingehaald. Alleen dan kan een evenwichtig evenwicht worden bereikt. Hetzelfde gebeurt hier: waar emoties decennia lang worden verwaarloosd of op de verkeerde manier worden gebruikt - en ik spreek maar over één leven - moet de nadruk tijdelijk iets sterker op hen liggen om uw redeneerproces met succes te gebruiken, zonder te pushen ze weer op de achtergrond.
Als er eenmaal genoeg uit is, er genoeg is ontwikkeld, genoeg naar voren is gekomen, kan uw intelligentie zich integreren met de emoties. Maar als dit te vroeg gebeurt, komt het evenwicht nooit tot stand. Slaat dat ergens op?
VRAAG: Het is logisch en het is precies het punt dat ik duidelijk probeer te maken, dat ik zou willen herhalen. Is dit echter niet mogelijk - aangezien u spreekt over de factor tijd - dat sommige mensen in een evenwichtstoestand kunnen voortbewegen met beide benen, zowel met het intellect als met de emoties.
ANTWOORD: Het is zeker mogelijk. Zie je, het andere uiterste bestaat ook. Er is ook een categorie van mensen die hun emoties in een verkeerd uiterste mate overbelasten en hun intelligentie niet gebruiken, ook al kunnen het extreem intelligente mensen zijn. Maar ze passen de intelligentie niet toe op hun eigen emotionele reacties.
Met andere woorden, hun intelligentie gaat de ene kant op en hun emoties gaan op een heel andere manier, en overweldigen hen vaak - ze zijn overweldigend. Maar de twee gaan niet samen, en ze moeten worden geïntegreerd en één geheel worden. Daarvoor is de analyse, de betekenis, de betekenis van de emoties nodig.
VRAAG: Bij een persoon met een sterker linkerbeen dan een rechterbeen - is een verbalisatie en een conceptuele sleutel voor deze mensen niet meer nodig dan in het andere geval?
ANTWOORD: Nee. Nee. Bedoel je dat de emotionele vermogens sterker ontwikkeld zijn dan de intellectueel?
VRAAG: Ja.
ANTWOORD: Nee. Want waarom is deze onbalans hier? Omdat het emotionele niet wordt begrepen in zijn betekenis, in zijn betekenis. De emoties stromen wild en de persoon is zich er niet van bewust waarom, wat daaronder gebaseerd is. Ze rennen gewoon weg, zonder begrip.
Ik zou hier een verklaring willen afleggen. Zie je, mijn vrienden, er is een grof misverstand door te denken dat je bij dit soort werk, wanneer je je emoties analyseert, je intelligentie of je redeneervermogen negeert. Integendeel!
Door je emoties bewust te maken, ze onder ogen te zien, door jezelf af te vragen naar hun betekenis en betekenis en diepere redeneringsprocessen, gebruik je je intelligentie. Maar je gebruikt dit redeneerproces en deze intelligentie voor je emoties, in plaats van het te gebruiken voor algemene concepten, die weer weglopen van je emoties. Denk niet dat u uw intelligentie verwaarloost door uw emoties bewust te maken. Dat klopt helemaal niet.
Je negeert het redeneerproces niet, niet in de laatste plaats. Maar het hangt ervan af in welke richting het redeneerproces gaat. Gebruik je dat redeneringsproces, dat prachtig zou kunnen werken voor algemene concepten, of gebruik je het om je eigen emotionele en tot dusver onbewuste reacties te analyseren?
Dus je laat de intelligentie helemaal niet achterwege. In feite zou je zonder deze intelligentie niet op het Pad kunnen zijn. Het zou een onmogelijkheid zijn. Een persoon zonder intelligentie zou het nooit kunnen. Het is gewoon een vraag in welke richting deze intelligentie wordt gebruikt. Je hebt jezelf misschien geconditioneerd, om redenen van ontsnapping, om deze intelligentie gedeeltelijk te gebruiken in een richting buiten je eigen emoties, en je zult nu leren die richting om te buigen.
QA114 VRAAG: Ik merk nu in mijn privéwerk, en het medium zal het met me eens zijn, dat ik intellectueel niet voldoende ben, maar innerlijk meer open ben.
ANTWOORD: Nou, ziet u, de reden daarvoor is niet omdat het zo moet zijn. Maar je cultiveert het met opzet, omdat dit een van je basisverdedigingen is. Als u opzettelijk intellectueel hulpelozer handelt - minder begrip - speelt dit een rol in uw verdediging om een kind te willen blijven dat moet worden geholpen en opgevangen. En daarom ben je eigenlijk ook intellectueel veel volwassener dan je wilt beseffen.
VRAAG: Is het goed om het zo te hebben?
ANTWOORD: Je weet het antwoord, mijn liefste.
VRAAG: Nee, ik heb het over innerlijk open zijn.
ANTWOORD: Innerlijk open zijn is zeker goed. Zie je, bij veel mensen is het andersom: ze zijn intellectueel veel opener en volwassener dan emotioneel. Dit is een discrepantie, een onbalans. Maar dit soort onbalans is ook niet wenselijk omdat het niet nodig is. Je zou op beide veel gelijkmatiger kunnen zijn. Realiseer je dit. Kijk hoe u minder intelligent en minder zelfvoorzienend wilt overkomen dan u in werkelijkheid bent. Zie dat maar eens. Dat is alles wat je nodig hebt.
QA133 VRAAG: Ik ben me ervan bewust dat ik teveel voel en niet denk. En, natuurlijk, mijn angst is denken. Kunt u mij een idee geven?
ANTWOORD: Ja. In de eerste plaats, als je zegt dat je te veel voelt, is dit gekwalificeerd, want zie je, het is zo vaak niet het echte gevoel, het spontane gevoel, maar een over elkaar heen geplaatst gevoel. Dus het is niet eens een echt gevoel.
Als je zegt dat je bang bent voor zwarte magie, is dat geen echt gevoel. U produceert het; je verheugt het; je manipuleert het; je gebruikt het om het te fabriceren. Je moet dus onderscheid maken tussen een echt gevoel - niet per se een realistisch gevoel, maar een gevoel dat je echt hebt. Men kan eigenlijk angst hebben, een ongerechtvaardigde angst en daarom een onrealistische angst, maar het is een echt gevoel. En het kan een geproduceerd gevoel zijn, een gemanipuleerd en dus niet echt gevoel.
Als je geen bezwaar maakt of wegloopt voor echte gevoelens, schuw je ook niet om na te denken, want die twee gaan hand in hand. In de mate dat je echte gevoelens ontkent, schuw je het denken in die mate. En beide gebeuren om dezelfde reden.
De reden voor beide is het woord dat ik bijna aarzel te gebruiken, omdat je het zo vaak hebt gebruikt - het is 'eigen verantwoordelijkheid'. Het is de ongerechtvaardigde angst voor een definitief karakter van uw eigen opvattingen en uw eigen beslissingen.
Laten we het zo zeggen. Dit is waarom je jezelf zelfzucht en onafhankelijk denken en werkelijke gevoelens ontzegt - omdat je ten onrechte gelooft dat wat je nu voelt voor altijd is en niet kan worden veranderd. En wat u nu denkt, als het verkeerd is, dan wordt u tot het einde van uw dagen gestempeld met die verkeerde mening of verkeerde gedachte.
Daarom ontzeg je jezelf de flexibiliteit om te groeien, waar je kunt zeggen: “Dit is wat ik nu voel, en dit is wat ik nu denk. Goed of fout, dit is nu naar mijn beste vermogen. Morgen kan ik van gedachten veranderen en misschien van gevoelens veranderen. " Deze integriteit om toe te geven aan wat je nu voelt, kan alleen bestaan als je weet dat je niet veroordeeld bent om dit gevoel en deze gedachte de rest van je leven over te nemen.
Als je nu mediteert, zou ik je aanraden om op te nemen dat je niet veroordeeld en gedwongen bent om nooit van gedachten te veranderen. Het is geen misdaad om een verkeerde, onnauwkeurige of geconditioneerde mening of gevoel te hebben. En tegelijkertijd sta je jezelf de vrijheid toe om je eigen gedachten te hebben, je werkelijke gevoelens toe te geven en af te zien van de behoefte aan verzonnen gevoelens.
QA172 VRAAG: Ik heb een intellectuele blokkade. Het lijkt alsof wanneer ik probeer te gaan zitten en iets intellectueels te lezen, ik het opzij moet zetten.
ANTWOORD: Wat bedoel je met 'iets intellectueels'?
VRAAG: Als ik mezelf probeer te ontwikkelen.
ANTWOORD: Je geest? {Yes} Uw intellect? {Yes} Uw eruditie? {Ja} Nou, misschien moet dat "iets" niet helemaal in diskrediet worden gebracht. Misschien zit hier ergens een stem van wijsheid in, die in acht moet worden genomen.
Misschien is er iets uit je diepste wezen, uit je betrouwbare echte zelf dat zegt: “De eerste dingen komen eerst; de intellectuele vergroting en uitbreiding mogen geen primair iets zijn, het moet iets secundair zijn, omdat je al losgekoppeld bent van je intellect, en iets in je gevoel van zelf heeft meer ontwikkeling nodig. "
Nu, door je meer op het intellect te concentreren, vergroot je die kloof, in plaats van het samen te brengen door je meer te concentreren op de emotionele onvolwassenheid die er is. Dus in die zin kan uw onvermogen om u op intellectuele zaken te concentreren iets zijn om in acht te nemen en goed te worden begrepen.
Vaak geeft iemands innerlijk iemand boodschappen die iets negatiefs lijken. En toch, als het in zijn volle betekenis wordt begrepen, heeft het een enorme wijsheid en de kracht om iemand in de goede richting te zetten voor de totale ontwikkeling en bevrijding van de persoonlijkheid.
Pas als dit is ingehaald en je de nadruk hebt gelegd waar het nu echt het meest nodig is, zul je merken dat het intellectuele concentratievermogen weer toeneemt. Daar kunt u zeker van zijn.
VRAAG: Als iemand toegeeft aan het loslaten van dat verlangen om zijn intellectuele vaardigheden te verbeteren, zou dat dan in zekere zin niet gevaarlijk zijn?
ANTWOORD: Ik zeg niets - ik zeg een evenwicht. Want het zou natuurlijk niet gevaarlijker zijn dan het is gevaarlijk om het vermogen en de functie van de totale persoonlijkheid te verwaarlozen, of het nu gaat om het intellectuele, het fysieke, het spirituele, het emotionele. Elke verwaarlozing veroorzaakt eenzijdigheid en onbalans en is daarom gevaarlijk.
Maar zoals het gebeurt, in deze tijd en in deze tijd, met de mensheid, vooral in deze beschaving, is de te grote nadruk op het intellect zo overheersend, zo groot geweest - bij verwaarlozing van alle andere functies - dat er veel moet worden ingehaald door de mensheid om een evenwicht te herstellen.
Als het juiste gewicht wordt geplaatst waar men eerder heeft verwaarloosd, zal de slinger zijn juiste balans vinden. Dus nee, ik zei geen volledige verwaarlozing. Zie je ook, het is volkomen onmogelijk om zo'n pad van zelfconfrontatie te volgen zonder automatisch ook het intellect te gebruiken.
Want hoe kun je een misvatting, een illusoir of onlogisch idee evalueren als je het niet vergelijkt met de realiteit, met de logica, met het juiste concept? Dat vereist al een veel zinvollere en diepere cultivatie van de intellectuele vermogens, door ze te laten gelden op de verwaarloosde emotionele kant.
Het is pas echt secundair dat uiterlijke kennis wordt gezocht, want die is volledig mechanisch als het niet wordt ondersteund door de innerlijke gezonde structuur van de totale persoonlijkheid.
QA240A VRAAG: Ik ben me er meer van bewust geworden dat mijn grootste verdediging tegen mezelf kennen en verantwoordelijkheid nemen een manier is om mezelf dom te maken. Het is zeer effectief en ik kom tot stilstand in mijn vermogen om op te nemen wat ik nodig heb. Kunt u iets zeggen?
ANTWOORD: Ja. De effectiviteit van deze tool is natuurlijk dat je een dik katoenachtig masker maakt - een masker van katoenen wolken - dat je isoleert, niet alleen tegen pijnlijke gevoelens van binnen, maar ook tegen alles wat van buitenaf naar je toe komt. Het effect, zoals u zich begint te realiseren, is zeer ernstig. Het is wat u ervan weerhoudt om te leven en volledig op uw best te functioneren.
Wat u hier moet doen, is echt heel eenvoudig. Nogmaals, op het bewuste niveau, volledig - met heel je hart, met heel je ziel, met heel je verstand, met al je bewuste intentionaliteit - de verbintenis aangaan om te willen leven, wakker te willen worden, faculteiten op alle mogelijke manieren functioneren. Realiseer u tegelijkertijd dat dit geen onmiddellijke resultaten kan opleveren. Het is een herschepping, geen magische.
Het is een proces van herschepping dat je instelt door de oude manier van reageren te observeren en tegelijkertijd de hernieuwde bevestiging te verdiepen. Dat werk moet door jou worden gedaan.
