QA138 VRAAG: Ik heb tijdens privésessies en bij groepswerk ontdekt dat ik een verbazingwekkende mate van gevoelloosheid en negativiteit heb tegenover mensen en tegenover het leven in het algemeen.

ANTWOORD: Natuurlijk. Zie je, de gevoelloosheid is het gevolg van een kortsluiting. Het zijn twee tegenstrijdige trekken. Er is de ene kant die de normale, natuurlijke, organische kant is die naar het leven streeft. En als ik zeg over het leven, betekent het naar zelfexpressie, naar een positieve verbinding met andere mensen. Want als de mens op een positieve manier geen verbinding kan maken met andere mensen, is dat precies daar waar hij gestoord, ongelukkig en gefrustreerd is. Want de zin van het leven, van evolutie, is precies dat.

Hoe meer een individu leert om op een positieve manier contact te maken met anderen - niet oppervlakkig, niet op een oppervlakkige manier, maar hoe meer hij dat doet, des te meer hij zichzelf vervult - des te meer vervuld en gelukkiger hij moet zijn, des te meer hij problemen elimineert en de meer voegt hij toe aan het leven. Dit is dus zijn lot. De kosmische bestemming van alle geschapen wezens is echte en echte communicatie, echte verbinding, echte zelfopenbaring, onderlinge communicatie tussen het zelf en anderen.

Hoe echter, eerlijker, ontmaskerd en oprechter het is, hoe gelukkiger de betrokken personen. Dit vereist een positieve houding ten opzichte van anderen. Dit is de ene kant waar je diepste zelf op deze manier naar streeft, en dat is zijn bestemming.

En dan is er de andere manier waarop je hebt gekozen als een verkeerde verdediging, een negativiteit tegenover anderen en jezelf loskoppelen van anderen, jezelf isoleren. Je dacht dat je dan veilig zou zijn. Je zou dan geen pijn kunnen doen. Het is waar dat het kwetsbare kind ooit gekwetst is in zijn onverdedigde staat, maar de misvatting bestaat erin dat het niet de onkwetsbare staat is die de pijn heeft veroorzaakt.

De pijn werd veroorzaakt door reeds bestaande misvattingen waarmee je werd geboren. Het zijn de misvattingen die de pijn veroorzaken, niet de ontmaskerde, kwetsbare staat. In deze ervaring van pijn heb je jezelf opnieuw gemaskeerd en daardoor meer pijn in plaats van minder pijn gecreëerd, en meer scheiding in plaats van minder scheiding.

Deze kortsluiting van de ene kant die in de positieve zelfexpressie trekt en het verlangen naar een positieve, diepe en intense verbinding met de ander, en de andere kant die hier bang voor is, creëert de gevoelloosheid. En het is nu door je werk waar je steeds meer achter komt, eerst als theorie, maar beetje bij beetje als een ervaren waarheid en realiteit, dat het jezelf niet ontmaskert, wat gevaarlijk is, evenmin als de kwetsbare toestand van je binnenste kern. gevaarlijk zijn, noch is een positieve uiting naar anderen gevaarlijk.

Je ontdekt wat gevaarlijk is, je verdediging, je afzondering, je masker, je afgescheidenheid. Dit is wat pijn en pijn en lijden veroorzaakt. En als je dit ontdekt, zal de behoefte om deze verdediging te versterken verminderen, en zullen de voorzichtige stappen om jezelf te zijn zoals je bent, toenemen.

Naarmate je positiever wordt, hoef je je minder te schamen om jezelf te zijn; want de schaamte van het zelf houdt onmiddellijk verband, zoals je weet uit mijn lezingen, met je negatieve fixatie.

Ik raad je aan om jezelf niet te slaan voor deze negativiteit - dat je jezelf niet in een positieve toestand dwingt die je nog niet echt kunt voelen. Je houding tegenover jezelf zou eerder moeten zijn: “Ja, hier ben ik in negativiteit. Ik zie deze negativiteit hier en hier en hier gemanifesteerd, ”en lokaliseer het precies.

Probeer oorzaak en gevolg met elkaar te verbinden: de oorzaak van de negativiteit, welke uitwerking het heeft in je leven - deze angst en deze afgescheidenheid en deze onzekerheid van jezelf en dit masker hier en al deze dingen.

Terwijl je de ruimte erkent waarin je je nu bevindt, en tegelijkertijd, op een zeer ontspannen manier, zeg: “Nu wil ik in waarheid zijn; Ik ben niet in waarheid als ik in negativiteit ben. Als ik in negativiteit ben, neem ik aan dat andere mensen tegen mij moeten zijn. Daarom zette ik me tegen hen op. Hoe kan ik in waarheid zijn? Ik vraag om begeleiding bij het waarnemen van de waarheid van de andere mens. "

Terwijl je op deze manier mediteert, op een zeer ontspannen manier, waarbij je elke keer erkent dat je onwaar bent, en tegelijkertijd de wens uitspreekt om in waarheid te zijn met betrekking tot de realisatie van de andere persoon en jezelf en de onderlinge betrokkenheid, in die mate zul je steeds meer glimpen van de waarheid krijgen, en dat zal je bevrijden.

Volgende les