QA225 VRAAG: Vanavond is het de vooravond van mijn huwelijksverjaardag, en ik bevind me op een plek waar ik een gebied in mijn leven met vrouwen confronteer waar ik het erg pijnlijk vind om toe te geven dat ik ongelijk had. Ik voelde me heel dicht bij mijn partner en kreeg toen een heftige samentrekking, en ik voel me heel hard. Elke keer komt het beeld van mijn moeder naar voren, en ik realiseer me dat ik nog niet de moed heb genomen om tegen mezelf toe te geven dat ik het echt mis had, en dat ik haar heel erg de schuld geef.

ANTWOORD: Het is een wonderbaarlijk iets dat u op dit punt kunt komen. Je bent er bijna. Ik zeg je dat ik in onze realiteit zie dat het al zo is. Je bent er al; dat u hier kunt bezitten waar u zich vergiste, waar u onrechtvaardig was, en u kunt die pijn voelen zonder af te brokkelen.

Je kunt jezelf deze pijn echt op een levensverzorgende manier laten voelen. Je kunt het. Hierin kun je jezelf visualiseren, en hieruit ontstaat en groeit je nieuwe houding als een prachtige bloem.

VRAAG: Kunt u mij helpen bij het zien van de positieve aspecten van de pijn, de verzorging die u zojuist zei?

ANTWOORD: Het positieve aspect van de pijn die moet worden gekoesterd, is de zachtheid en de vloei in combinatie met de kracht. Want wie op zo'n gezonde manier pijn kan aanvaarden, is inderdaad een buitengewoon sterk persoon. Maar het is dat soort echte kracht dat niet broos is als een oude breekbare boom. Hij is buigzaam als een jonge boom die bij storm buigt.

Het is die zachte, mooie kracht die voortkomt uit het vermogen om te zeggen: 'Ik kan de waarheid aannemen van de pijn van mijn vroegere blindheid en de vernietigende kracht die moet ontstaan ​​door zo'n blindheid. Ik kan het mezelf vergeven. Ik kan de pijn van de schuld ervaren, en ik kan er bovenuit stijgen door er doorheen te gaan en datzelfde gevoel van pijn en zelfvergeving te laten veranderen in vergeving van anderen die zich hebben vergist en gefaald en liefgehad hebben. " En dat wordt de nieuwe kracht.

Volgende les