QA157 VRAAG: Het is zojuist op het punt gekomen dat dienst in een georganiseerde kerk geen betekenis heeft en men nog steeds verlangt naar deze sfeer die in een kerk kan bestaan ​​- van ontzag en het gevoel voor iets hoger te staan. Ik denk dat dit een belangrijk onderdeel is in iemands ontwikkeling en dat het voor een kind heel goed is om dit mee te maken, soms op een bijzondere plek. Maar ik heb het gevoel dat zoiets niet bestaat.

ANTWOORD: Nou, de plek is eigenlijk alleen diep in jezelf. Dat is de echte plaats waar je God vindt - niet in een bepaald gebouw of vertegenwoordigd in bepaalde gebouwen of afbeeldingen of symbolen. Het is alleen in jou, op je manier, in de manier waarop je het leven ervaart, in het bewustzijn dat uit de diepten van je wezen evolueert die de ervaring van God tot een levende werkelijkheid maken die je alledaagse leven doordringt, dat het niet losmaakt van het alledaagse, zogenaamde wereldse leven.

Als iemand de behoefte heeft om naar een bepaalde plaats te gaan omdat hij mooie muziek hoort en er stilte is, is daar niets tegen te zeggen. Ik zou alleen zeggen: pas op voor het externaliseren van religie op die manier, want ook dat kan leiden tot fouten en het kan de zwakste punten in een persoon aanmoedigen.

 

QA178 VRAAG: Dus waarom moet je naar een kerk gaan, want een kerk is een beetje, ik bedoel, het is eigenlijk waarschijnlijk meer illusie dan echt.

ANTWOORD: Natuurlijk ben ik het met u eens.

VRAAG: Je gaat deze spelonkachtige, enorme kerk met glas-in-loodramen binnen. Is dat echt waar?

ANTWOORD: Het helpt niet. Het is geen noodzaak. Sommige mensen voelen zich daar misschien meer geïnspireerd, maar het is zeker geen voorwaarde om de waarheid van de goddelijke geest in jezelf te vinden.

VRAAG: Mag ik iets vragen over Kerstmis? Echt, ik ben altijd enorm ontroerd geweest door de hele vakantie: door de lichten en door het verhaal van Christus, gewoon naar een kerstboom kijken of naar kerstliederen luisteren.

ANTWOORD: Nou, ik heb hier in het verleden zo vaak over gesproken dat ik hier niet op wil ingaan. Het enige dat ik op dit punt wil zeggen is, nogmaals, het is de kwestie van houding. Als je je hart verenigt in liefde en vrijgevigheid en geven, dan is het iets moois en zinvols. Het bevordert de liefde; het bevordert vreugde; het bevordert plezier; het bevordert de eenheid tussen mensen.

Maar als het, zoals het helaas zo vaak zo vaak manifesteert, een gecommercialiseerde razernij is, verliest het zijn doel en in plaats van iets moois wordt het zinloos en vaak zelfs lelijk. Nogmaals, het is de geest erachter die het bepaalt.

Volgende les