5 VRAAG: Hoe en waarom is het mogelijk dat er zoveel verschillende religieuze concepten op aarde zijn?

ANTWOORD: Je denkt: “Iedereen zegt iets anders, veel ervan is tegenstrijdig; daarom kan geen van hen de waarheid zijn. " Mijn beste vrienden, er is maar één waarheid. Laat me uitleggen waarom er verschillen zijn in de menselijke concepten en hoe ze moeten worden bekeken - en hier sluit ik fouten uit die door foutieve transmissies in de concepten zijn geslopen.

Zoals alles vorm en gestalt van geest heeft, doet de waarheid dat ook, dat wil zeggen de ware toestand. De vorm is onveranderlijk en toch constant in beweging, aangezien alles in de geest in continue, altijd vibrerende, cirkelvormige beweging is. Niets is statisch, gevoelens noch omstandigheden, helemaal niets. Stel je een wiel voor, onveranderlijk in zijn basisvorm, maar constant draaiend.

Op verschillende plaatsen en op verschillende tijdstippen, nadat aan bepaalde voorwaarden is voldaan, lichten mensen af ​​en toe de sluier op die het bedekt en zien een klein deel van het enorme wiel. Eén persoon ziet op een bepaald moment één detail achter de sluier; een ander, op een ander tijdstip of op een andere plaats, ziet iets heel anders. Hun waarnemingen kunnen af ​​en toe samenvallen, maar vaak niet, aangezien het wiel draait en degene die de sluier oplicht, net dan iets anders kan zien. Wat ze zien, lijkt soms tegenstrijdig, omdat de verbinding tussen de delen van het geheel niet door de sluier heen kan worden gezien.

Als het hele wiel zichtbaar zou zijn, zouden de ogenschijnlijk tegenstrijdige delen worden gezien als behorend tot een geheel. De mensheid vecht dus omdat hun verschillende interpretaties als tegenstrijdigheden klinken. In werkelijkheid is dit niet zo. Zelfs als een religieus concept duidelijke fouten bevat, kan men de kern van de waarheid vinden waarop het is gebaseerd.

Mensen benaderen dit hele gebied vaak met een verkeerde instelling. Ze geloven dat er niet zoiets als absolute waarheid kan bestaan, alleen relatieve waarheid, een conclusie die ze baseren op hun verschillende glimpjes achter de sluier. Ze beweren dat alles wat met God en de schepping te maken heeft, min of meer een kwestie is van persoonlijke mening of smaak.

Elk geloof bevat iets moois en nobels, zeggen ze, en daarom zijn al deze geloofszaken subjectief en niet absoluut of objectief. De conclusie, gebaseerd op emoties, is dat er geen absolute spirituele waarheid is. In plaats van te proberen de waarheid te vinden die in elk religieus concept te vinden is, doen mensen alles, in ieder geval emotioneel, af als illusie, verbeelding en een kwestie van voorkeur.

Dit betekent dat het hele concept van het absolute, dat alleen in de geest kan bestaan, gebaseerd wordt op menselijke waarneming, waarbij zijn fouten het boven alles verheffen. Door deze fout te omarmen, word je passief, kun je de sluier niet oplichten en persoonlijk de waarheid ervaren. Dit is alleen mogelijk als iemand ervan overtuigd is dat er een absolute waarheid boven de relatieve menselijke waarheid moet zijn, en als je erop let de relatieve menselijke waarheid niet over te brengen naar de absolute spirituele waarheid. Dat zou noodzakelijkerwijs de deur sluiten om de waarheid persoonlijk te ervaren.

In dit opzicht kunnen mensen in twee groepen worden verdeeld. Men klampt zich dogmatisch vast aan een reeks overtuigingen zonder veel na te denken of hun gevoelens daarover te onderzoeken. Ze zullen nooit weten wat het is om een ​​diepe persoonlijke ervaring van de waarheid te hebben. De andere groep is degene die ik eerder noemde. Tegenwoordig is het bijzonder talrijk, meestal bestaande uit intellectueel geavanceerde mensen.

Ze beweren dat hun opvattingen bijzonder onbevooroordeeld zijn, dat ze zichzelf hebben bevrijd. Maar ze gooien de onveranderlijke, eeuwig bewegende, absolute, goddelijke waarheid in één mand met menselijke dogma's, en zo verliezen ze de vaste grond van onder hun voeten. Beide groepen vertegenwoordigen uitersten; beide zijn onwaar en missen het punt.

De tweede groep is net zo ver van de waarheid verwijderd als de eerste, ja, vaak zelfs nog meer. Met al hun oppervlakkige, intellectuele kennis zijn zij eigenlijk degenen die zoekers zijn. Maar ze kunnen alleen ontdekken als ze eerst een deur in zichzelf openen, misschien een deur naar hun onderbewustzijn.

 

5 VRAAG: Wat is "religie"?

ANTWOORD: Er bestaat zoveel misverstand over dit, en u bent er vaak op gebrand uzelf en anderen ervan te verzekeren dat u niet "religieus" bent. Je gaat er ten onrechte van uit dat religieus zijn betekent dat je je aan een sekte houdt en blindelings een vaststaand dogma accepteert.

Religie betekent "opnieuw verbinding met God", en iedereen wil dit, of het nu bewust is of niet. Alle onvervulde verlangens zijn in wezen niets anders dan de wens om terug te keren naar God, dat wil zeggen tot religie. Hoe meer iemand zich bewust is van deze wens, hoe vrediger en harmonieuzer de zielsstromen zullen stromen. Mensen kunnen zelfs hun weg terug naar God vinden via een sektarische gemeenschap, als de instructies die daar ontvangen worden hun zielskracht activeren en de deur openen naar zelfonderzoek, en daardoor naar hogere waarneming.

Dit is de essentie van religie die mensen ook kunnen ontdekken door zich aan te sluiten bij een religieuze sekte. Dan doen de kleine fouten of afwijkingen er niet toe; in dit geval zijn het slechts details. Dergelijke details worden alleen belangrijk wanneer ze de vooruitgang van het individu, direct of indirect, belemmeren. Dit hangt echter grotendeels af van het individu.

Voor andere mensen leidt de weg terug naar God niet door lid te worden van een religieuze sekte; ze moeten een andere weg worden getoond. Maar hoe dan ook, iedereen heeft hulp van buitenaf nodig. Deze hulp van buitenaf vormt het materiaal waarmee ze hun eigen huis moeten bouwen.

Maar religie, dat wil zeggen, herverbinding met God, is essentieel voor iedereen. God is absoluut, God is waarheid, en daarom is de waarheid voorbij menselijke fouten ook absoluut. Mensen zullen zoveel van de waarheid ontvangen als ze kunnen begrijpen en assimileren, afhankelijk van hun ontwikkeling. Er zijn er echter veel aan wie er meer zou kunnen worden gegeven dan wat ze ontvangen - maar ze willen het niet. Ze zijn te lui, of ze voldoen om een ​​andere reden niet aan de vereisten. Maar voor degenen die echt kloppen, zal de deur worden geopend.

 

12 VRAAG: In georganiseerde kerken zijn er priesters - en ik heb jeugdherinneringen in gedachten - en als je ze vraagt: "Is dit goed?" of "Is dit een zonde?" ze zeiden altijd: "Je kent het antwoord zelf heel goed." Denk je dat zulke priesters geïnspireerd zijn?

ANTWOORD: Ja natuurlijk. Mensen kunnen zelf veel antwoorden vinden als ze dat echt willen. Maar afgezien van antwoorden die betrekking hebben op persoonlijke ontwikkeling, op zelfkennis, op de eigen fouten, is het nodig om kennis van buitenaf op te doen.

Neem bijvoorbeeld de kennis van spirituele wetten, of kennis hoe u bepaalde fouten kunt overwinnen, en zoek hulp bij het bereiken van zuivering. Als die kennis van buitenaf niet wordt gegeven, is het vaak onmogelijk om het juiste antwoord te vinden of om te weten wat te doen. Hoe meer kennis van buitenaf wordt opgedaan, hoe meer juiste antwoorden men zichzelf kan geven, van binnenuit.

 

26 VRAAG: Hoe zetten de verschillende hoofdreligies hun activiteiten in de spirituele wereld voort? Vechten ze met elkaar? En in hoeverre kunnen ze de mens beïnvloeden?

ANTWOORD: In alle sferen en in elke gradatie daarin, van de hoogste tot de laagste, zijn de verschillende hoofdreligies vertegenwoordigd. Het spreekt voor zich dat ze in elke sfeer anders werken, afhankelijk van het hoogtepunt van hun ontwikkeling. Laten we beginnen met de hoogste sferen. Daar hebben de verschillende religieuze denominaties ook hun eigen organisatie, maar op een heel andere manier dan vaak door mensen wordt gedacht.

Degenen in de hoogste sfeer kennen de echte waarheid van de eenheid van allen, evenals de onwaarheden en waarheden van zowel hun eigen religieuze groeperingen als de anderen. Ze blijven binnen hun eigen groep werken aan het heilsplan omdat ze hun taken moeten vervullen. Als geesten van de hoogste sferen niet via bepaalde mensen van een bepaalde kerk ook naar de aarde zouden komen binnen de verschillende religieuze organisaties, zou het Heilsplan niet goed of efficiënt kunnen functioneren.

Op dezelfde manier werken zeer opgewekte mensen ook en inspireren ze groepen, naties en individuen die niet aan enige religie zijn gebonden. Er moet zoveel vervuld worden in dit geweldige plan dat vaak gedaan moet worden door en rond bestaande omstandigheden en blindheid. Zonder dergelijke incarnaties in verschillende kerken en groepen zou het onmogelijk zijn om onwaarheden af ​​te breken.

De waarheid moet langzaam groeien. In elke religie op aarde zullen er daarom afgezanten geboren worden uit alle sferen die tot deze specifieke denominatie behoren. Ze zijn gerangschikt volgens de ontwikkeling en de wens van de persoon in kwestie, en ook volgens hun openheid voor de waarheid. De mate van inspiratie hangt dus altijd af van de persoon.

U wordt altijd geïnspireerd op basis van uw doelstellingen en opvattingen. In de hoogste sferen plannen de geesten met een lange blik, wetende dat hun inspiratie een uiteindelijk doel heeft dat zelden door mensen kan worden begrepen. De geesten kunnen de menselijke dogma's niet overwinnen. Tenzij die mensen de waarheid hoorden van hoogontwikkelde geïncarneerde geesten van hun eigen religie, zouden ze niet openstaan ​​voor inspiratie, omdat hun geest te sterk ingesteld is.

Wanneer dit het geval is, zijn de deuren gesloten voor inspiratie vanuit de geestenwereld. Niettemin kan er genoeg oprechte goede wil aanwezig zijn om de geestenwereld in staat te stellen goed te doen. Gods geestenwereld heeft werkers nodig in alle groepen, in alle religies, om het ene grote doel van uiteindelijke eenheid te bereiken.

We weten dat deze eenheid nog niet kan worden bereikt, maar we werken het beste voor dit doel, niet door te proberen te vernietigen, maar door voort te bouwen op wat telt. In Gods wereld vechten de verschillende religies dus zeker niet. Ze hebben allemaal hetzelfde doel. Ze kennen de beperkingen van geesten met een lagere ontwikkeling, en ze proberen deze beperkingen langzaam op te heffen door voort te bouwen op wat constructief is.

In de sferen die nog niet tot de wereld van God behoren, zijn de omstandigheden echter anders. Daar vechten de verschillende religies ook niet, omdat ze daar meestal niet de kans toe hebben. In een individueel geval kan er een uitzondering zijn die te ingewikkeld is om hier uit te leggen, maar als groepen hebben ze hun eigen sferen en blijven ze daar.

Ik heb je vaak verteld dat je in de geestenwereld onder je eigen soort geesten leeft. Dat vermindert wrijving, maar ook de mogelijkheid om door te gaan. Laten we het geval nemen van menselijke wezens die vurig in een bepaalde religie hebben geloofd. In veel opzichten zijn ze nog steeds onvolmaakt en kunnen ze daarom geen hogere sferen bereiken nadat ze hun lichaam hebben afgestoten.

Wanneer ze de geestenwereld binnengaan, zullen ze altijd omringd zijn door geesten, zowel hoger als lager, die met hen compatibel zijn en daarom tot deze religieuze groep behoren. De hogere geesten proberen misschien bepaalde adviezen of hints te geven over persoonlijke fouten, maar ook over de fouten in hun overtuigingen.

Maar als dit koppige mensen zijn, sterk geïndoctrineerd met hun eigen overtuigingen, zullen ze niet openstaan ​​voor dergelijke woorden en zullen alle adviezen en hints als onwaar afwijzen. Omdat de vrije wil nooit wordt geschonden, zijn deze mensen vrij om mee te gaan met die geesten die hun eigen overtuigingen niet hebben veranderd.

Ze zouden dat nog minder doen in de geestenwereld dan op aarde. In het laatste geval hadden ze tenminste de kennis en de gelegenheid om andere manieren te zien om God te bereiken en daar iets van te leren. Maar daarbuiten leven ze in hun eigen wereld, en het kan heel, heel lang duren voordat ze van mening veranderen, vooral als ze vanwege hun persoonlijke overtuiging weer in dezelfde omgeving zijn geïncarneerd.

Sommige geesten in deze sferen zijn misschien een beetje teleurgesteld dat hun wereld niet mooier is; maar dan kunnen ze ook beseffen, en terecht, dat dit te wijten is aan hun eigen onvolmaaktheid en niets te maken heeft met hun religieuze overtuiging. Pas in een latere staat van zuivering komt het bij hen op dat koppigheid en bekrompenheid de kern van hun lagere zelf vormen, en deze eigenschappen waren onder andere verantwoordelijk voor hun eenzijdigheid.

Zolang deze koppigheid bestaat, kan niemand van jullie inspiratie ontvangen voor iets dat in strijd is met je eigen hardnekkige overtuigingen, tenzij het door een daad van Gods genade is die slechts in zeldzame gevallen kan voorkomen. Dergelijke genade moet op andere manieren worden verdiend.

Zoals ik vaak heb gezegd, is het mogelijk dat een persoon of geest zich in elke religie ontwikkelt. Pas als een bepaald punt van ontwikkeling is bereikt, zal het besef aanbreken dat alle waarheid uiteindelijk in één universele vorm samenkomt. Wanneer je dit besef hebt bereikt, zul je zien dat er geen verdeeldheid is tussen religies; er is niet langer een houding van "alleen deze manier is goed en alle andere zijn fout". Je zult dan de vele fouten van bepaalde religies zien en toch met de waarheid werken.

 

27 VRAAG: Ik las in de kranten dat de paus er bezwaar tegen had zich in het onderbewustzijn te verdiepen, dat het schadelijk kan zijn.

ANTWOORD: Nou, het kan schadelijk zijn als het wordt gedaan door mensen die niet begrijpen hoe ze ermee om moeten gaan. Zeker. Er is ook veel schade aangericht door gekwalificeerde artsen; Ik heb dat ook gezegd. Als het onderbewustzijn uit elkaar wordt gehaald zonder het besef van het bestaan ​​van spirituele wetten en bepaalde spirituele feiten en waarheden, kan iemand instorten.

Het is alsof je een machine uit elkaar hebt gehaald en je weet niet hoe je hem weer in elkaar moet zetten. Het kan het nuttigste, het mooiste zijn, maar het kan ook heel gevaarlijk zijn, aangezien het waar is met zoveel andere dingen. Neem bijvoorbeeld mediumschap: het kan het kostbaarste juweel zijn en het kan zeer schadelijk zijn. Het is hier hetzelfde. Het hangt er gewoon van af hoe het wordt gedaan.

 

54 VRAAG: Deze vraag is van iemand die er niet is. Het betreft de Heilige Geest. Er staat: Mag ik vragen naar de kosmische betekenis en de menselijke betekenis die aan de macht van de Heilige Geest wordt toegeschreven? In sommige religies en filosofieën wordt de Heilige Geest beschouwd als een toekomstige leider en boodschapper aan de mensheid. Kunnen we of moeten we in ons leven en werk zo toegewijd zijn aan en geholpen worden door de Heilige Geest als we geacht worden toegewijd en geholpen te zijn door Jezus?

ANTWOORD: Of de Heilige Geest in sommige leringen wordt weergegeven als onderdeel van de Drie-eenheid; of het wordt voorgesteld als een heel lichaam van de goddelijke wereld dat alle heilige of gezuiverde geesten omvat; of dat de Heilige Geest wordt geïnterpreteerd als de goddelijke vonk in elk levend wezen - en alle drie interpretaties zijn juist, zonder elkaar op te heffen - het belangrijkste is dat uw toewijding aan God en aan Christus, die zo'n groot werk heeft bijgedragen in het hele Heilsplan, kan alleen worden bepaald door de Heilige Geest in jezelf te vinden.

Hoe dit in zijn werk gaat, heb ik je de hele tijd laten zien, mijn vrienden. Er is geen andere manier dan door je eigen duisternis en obstakels heen te dringen. Ik ben bang dat ik het keer op keer moet herhalen: wanneer mensen proberen verlossing en vereniging met God, met het goddelijke, door uiterlijke middelen, door religieuze theorieën, theologische interpretaties te zoeken - waardoor ze zichzelf dwingen te leven volgens verkeerd begrepen dogma's - leven ze ten onrechte. Er is iets fout.

Want de enige manier om het ware antwoord te vinden, is door je eigen blokkades te doorbreken, door je weerstand te overwinnen, door jezelf te kennen in de diepere niveaus van je persoonlijkheid. Alleen dan zul je de betekenis van God kennen. Dan zul je hem vinden, eenheid met hem vinden. Dan zul je weten wat Christus bedoelt. Dan zal uw eigen Heilige Geest zich manifesteren, althans af en toe. Dit is de enige waarheidsgetrouwe manier waarop ik deze vraag kan beantwoorden.

 

59 VRAAG: Ik heb een vraag van een vriend die meer wilde weten over het pas ontdekte evangelie volgens St. Thomas. Ben je bereid die vraag te beantwoorden? Hij wil weten of het echt is, of het een echte Logos Jesu is, of dat het een soort apocriefe kopie is?

ANTWOORD: Ik zou zeggen dat dit vanuit ons gezichtspunt geen enkel verschil maakt. Dit zou alleen vanuit historisch oogpunt interessant zijn. Daar maken we ons geen zorgen over. Ons doel is om licht en leven te bevorderen. Uw vastberadenheid en oordeel moeten worden beheerst wat betreft de waarheid en de waarde ervan, ongeacht wie het heeft gezegd.

Er zijn velen die toegang hebben tot goddelijke wijsheid en hebben gehad. Je moet je eerder afvragen of de uitspraken in de geest van Jezus Christus zijn. Het is niet nodig dat het daadwerkelijk door hem wordt gezegd. Dit zou alleen historisch en mogelijk voor de geleerde belangrijk zijn, maar spiritueel heeft het geen belang. Vanuit het oogpunt van groei en persoonlijke onafhankelijkheid moet worden aangemoedigd om iets te leren beoordelen op wat er is gezegd, in plaats van wie het heeft gezegd.

 

89 VRAAG: Ik zou willen vragen, hoe zit het met de profeten of andere heilige mensen? Waren ze emotioneel gegroeid? Was het niet gewoon liefde die ze gaven?

ANTWOORD: Gewoon liefde die ze gaven? Kan liefde worden gegeven zonder emotionele volwassenheid?

VRAAG: Is geloof in God en liefde, zonder emotionele volwassenheid, mogelijk?

ANTWOORD: Dat is onmogelijk als we spreken over echte liefde, de bereidheid om persoonlijk betrokken te zijn, en niet over de kinderlijke behoefte om bemind en gekoesterd te worden, die zo vaak verward wordt met liefde. Om echte liefde en echt geloof te laten bestaan, is emotionele volwassenheid een noodzakelijke basis. Liefde en geloof en emotionele onvolwassenheid sluiten elkaar wederzijds uit, mijn kind.

Het vermogen om lief te hebben is een direct gevolg van emotionele volwassenheid en groei. Echt geloof in God, in de zin van ware religie in tegenstelling tot valse religie [Lezing # 88 Religion: True and False], is opnieuw een kwestie van emotionele volwassenheid, omdat ware religie zelfafhankelijk is. Het klampt zich niet vast aan het gezag van een vader uit de behoefte om beschermd te worden. Vals geloof en valse liefde hebben altijd de sterke emotionele connotatie van behoefte.

Ware liefde en waar geloof komen voort uit kracht, zelfredzaamheid en eigen verantwoordelijkheid. Dit zijn allemaal kenmerken van emotionele volwassenheid. Alleen met kracht, zelfredzaamheid en eigen verantwoordelijkheid zijn ware liefde, betrokkenheid en geloof mogelijk. Iedereen die ooit spirituele groei had bereikt, bekend of onbekend in de geschiedenis, moest emotionele volwassenheid hebben.

 

QA166 VRAAG: Zou u verder willen uitleggen over de staat van zijn en hoe u deze kunt bereiken?

ANTWOORD: Nou, hoe je de staat van zijn kunt bereiken - dat is dit pad. Dit is dit padwerk. Het is het innerlijke wezen - het echte zelf of goddelijke zelf, zoals we het noemen - waar je eeuwig in een staat van Nu bent. Ik heb dat zo vaak gezegd. Ik heb het besproken. Ik heb het in alle lezingen beschreven. Ik laat zien hoe je er moet komen.

De manier is in wezen niet om jezelf te bevechten, niet om tegen jezelf te zijn, maar, zoals ik al zei, allereerst om jezelf te begrijpen. Omdat wanneer de mens in staat is zichzelf te bestrijden, wat hij voortdurend is, deze innerlijke onenigheid met zichzelf de mens niet in staat maakt te zijn wat hij werkelijk is, en dat is in de staat van eeuwig zijn.

Op de een of andere manier bevat de georganiseerde religie van de mens in het algemeen enerzijds enkele aspecten van deze waarheid. En toch is het volledig verwrongen en brengt het de mens in feite in een verdere staat van onenigheid met zichzelf. Want hier bevindt hij zich tussen wat wordt geleerd als goed en kwaad, twee tegengestelde krachten.

De kwade kracht is in feite de onontwikkelde instinctieve kant, die op zichzelf niet slecht is, zoals u weet. Het is een verstoring en een stopzetting van de ontwikkeling. En aan de andere kant is er een zogenaamd goede kracht, die eigenlijk niets anders is dan gehoorzaamheid aan een strenge, pedante, kinderlijke autoriteit.

Dus de mens denkt dat hij goed is als hij gehoorzaamt en zich onderwerpt, en is een braaf klein kind, wat niets te maken heeft met zijn goddelijkheid. Dit is het gevecht dat in hem gaande is. Het is iets heel destructiefs. Natuurlijk is dit concept van religie, zoals het zo wijdverbreid is, in werkelijkheid een projectie van de innerlijke toestand van de mens.

Zijn innerlijke staat is eigenlijk niet het resultaat van deze leringen en wat deze leringen impliceren. Eigenlijk zeggen ze dat ook expliciet, maar nog meer impliciet. Maar het is andersom. De algemene religie van de mens is een weerspiegeling van deze toestand waarin hij zichzelf strijdt met een pseudo-goedheid die in feite niets anders is dan een hulpeloos klein gehoorzaam kind dat zich onderwerpt om goedgekeurd te worden.

Dit deel vecht tegen de instinctieve kant, die in veel gevallen nog rauw en in veel gevallen ongevormd is. In feite is deze instinctieve kant zo veel dichter bij het God Zelf, bij de staat van zijn, zelfs als het in zijn huidige vorm niet raadzaam is om het uit te drukken door het uit te voeren.

Maar het is dichterbij omdat het reëler is en het de echte energie van het leven bevat. En als de mens niet aan deze kant strijdt, maar het ziet, het accepteert, het begrijpt en leert het niet impulsief uit te voeren, zal hij dichter bij de staat van zijn zijn dan wanneer hij ertegen vecht en het ontkent.

Volgende les