83 VRAAG: In hoeverre moeten mensen het op zich nemen om een ​​misdadiger te straffen?

ANTWOORD: Het is niet aan de mens om te straffen. Uw handelwijze zou moeten zijn, en dat zal ooit zijn, om ook de verantwoordelijkheid op u te nemen dat elke misdaad kan gebeuren door verkeerde waarden, verkeerde systemen, verkeerde opvoeding, verkeerde houdingen. Met die erkenning zal het gewicht worden verlegd van straf naar genezing.

Maar de mogelijkheid om door zulke mensen nog meer misdaden te begaan, moet strikt worden vermeden door hun uiterlijke vrijheid in te perken en hen te helpen hun innerlijke vrijheid te verkrijgen door middel van behandeling. Dit zou hoe dan ook aanvoelen als een straf voor de misdadiger, want de inbreuk op de persoonlijke vrijheid, evenals het pijnlijke proces van het genezen van de ziel, kan net zo moeilijk zijn als de dood of het leven in de gevangenis, maar het zou veel constructiever zijn. Dit alles zal op een dag gebeuren.

 

96 VRAAG: Verkeert een crimineel, vooral een gewone, noodzakelijkerwijs in een staat van lage spirituele ontwikkeling?

ANTWOORD: Ik ben erg voorzichtig met generalisaties. Misschien, of misschien is het ook een kwestie van een ongelijke ontwikkeling: het ene deel van de persoon kan zich tot op zekere hoogte hebben ontwikkeld en een ander is onevenredig gestagneerd. Als een dergelijke onevenredige vertraging optreedt, heeft de resulterende inwendige wrijving een uitlaat nodig. Soms nemen dergelijke verkooppunten de vorm aan van antisociale handelingen. Dan is de criminaliteit een uitlaatklep om de innerlijke druk te verlichten.

VRAAG: Zijn de leden van dezelfde familie altijd op hetzelfde niveau?

ANTWOORD: Oh nee, helemaal niet! In één mensenfamilie heb je misschien leden van heel verschillende spirituele families.

Volgende les