QA137 VRAAG: Mij is onlangs vrijheid aangeboden, en ik voel dat ik op een soort van drempel daarvan sta. De wereld die zou ontstaan ​​als ik vrij was, lijkt volkomen eenvoudig en vertrouwd. Het lijkt er ook op dat ik op de een of andere manier alles zou moeten trotseren wat mijn ouders me ooit hebben geleerd, en ik heb een probleem met het nemen van deze beslissing.

ANTWOORD: Nee, u hoeft ze niet te trotseren. Defiance is iets heel anders. Wat u moet doen, is opzettelijk en bewust kiezen en vragen stellen, terwijl verzet een blind, dwangmatig iets is.

In feite is het gebrek aan vrijheid dat je in dit opzicht nog steeds ervaart, althans gedeeltelijk het resultaat van je eigen verzet en je eigen woede en je eigen oorlogvoering tegen je ouders. Dat is verzet. Als je vraagtekens plaatst, beraadslaagt en zegt: “Wel, ja, hier is wat ze zeggen; dit slaat ergens op. Ik ben het hier ook mee eens, en ik neem ook deze mening of deze waarde over, omdat ik denk dat dit het beste is. " Je komt er zelf op af.

En anderen zeggen: “Nee, ik ben het er niet mee eens. Voor hen was dit juist, of misschien hadden ze hierin ongelijk; zij waren ook mensen. Ik ga hier niet mee akkoord. " Dat is dan geen verzet. Het is niet over de hele linie een blinde actie of innerlijke activiteit. Het is een bewuste keuze, ieder op zijn eigen manier. En dat is vrijheid.

Want je kunt alleen vrij zijn als je geen pasklare antwoorden nodig hebt. Hij die een regel nodig heeft die elk alternatief dekt, kan niet vrij zijn. Hij moet de regels gehoorzamen. Hij kiest niet vrij. Het is een blinde actie. Bijgevolg schommelt hij tussen gehoorzaamheid en angst enerzijds en rebellie anderzijds. Wat je moet doen, is niet trotseren - je moet kiezen.

Het conflict dat u nu ziet, kan worden vereenvoudigd. Er is een gemeenschappelijke noemer die de volgende is. Je ervaart jezelf als het kind. Als kind kun je alleen je juiste punt betwisten en winnen als een kind wint of verliest, omdat het kind van nature de zwakkere is. Als je jezelf ervaart als een volwassene die zijn vrije beslissing neemt, zul je niet eens in de positie komen om te argumenteren of je gelijk te bewijzen.

Omdat je jezelf nog als kind ervaart, ervaar je jezelf in het vechten voor je rechten altijd vanuit het gezichtspunt van het zwakkere kind dat als kind moet vechten. En daarom is het geen toeval dat u het woord verzet gebruikt. Want in ware kracht is er geen verzet. Ware kracht kent zijn eigen kracht, en het is erg kalm. Het zegt heel kalm ja of nee, op een heel ontspannen manier.

Het kan jammer genoeg nee moeten zeggen, want het kan ook tegen zijn eigen neiging zijn. Maar het is niettemin in staat om op een ontspannen, niet-argumentatieve manier nee te zeggen. Het kent zijn eigen kracht, en die bereik je pas als je beseft dat je geen kind meer bent ten opzichte van één ouder.

Volgende les