QA234 VRAAG: Mijn vraag heeft te maken met de netheid in het centrum. Ook al heb je er meerdere keren over gesproken, het is er niet in geslaagd het Centrum schoon te houden. We maken elke zaterdag- en zondagochtend schoon en een paar uur later is het rommelig - mensen laten overal jassen en platen achter. We hebben ook vuilnisbakken buiten. Op de een of andere manier slagen we er niet in. We hebben nog niet het bewustzijn om het schoon te houden. Kunt u hier iets over zeggen?
ANTWOORD: Ik zal eerst vermelden dat dit een uitdrukking is van een innerlijke staat waarin de onreinheid van het lagere zelf, de ongezuiverde substantie die je van binnen draagt in verwrongen gedachtenmateriaal en in negatieve gedachten, zich manifesteert in een uiterlijke aantrekking tot afval en afvalstoffen .
Nu, op dit aardse niveau is er een constant verloop van een spijsverteringsproces, en ik bedoel dit niet alleen materieel. Ik bedoel dit op elke andere manier en op elk ander niveau. Als je je gedachtemateriaal niet verteert en assimileert en gedachten, houdingen of gevoelens verwijdert die ooit nuttig waren en achterhaald zijn geraakt, creëer je bedorven materie in je zielsubstantie.
Je houdt vast aan meningen en opvattingen die niet langer geldig zijn, en ze zijn bederf. Om in een constante staat van verandering en groei en expansie te zijn, moeten gedachten en houdingen constant worden onderzocht en opnieuw onderzocht en van de hand worden gedaan.
Evenzo is het reinigingsproces in het lichaam binnenin, in het gezonde organisme, constant. Verrotting van afval zal niet worden vastgehouden en een individu zal niet onwillig zijn om het los te laten als er een houding van openheid en vrijheid is om te groeien en te veranderen.
Wanneer u afvalstoffen vasthoudt, of dat nu in uw uiterlijke omgeving is waar u de gebouwen niet opruimt, of dat het uw lichamelijke gewoonten betreft om uw lichaam niet op een mooie en altijd verfrissende manier te reinigen, of dat dat uw innerlijke fysieke organen of uw psychische organen, het maakt niet uit.
De wens om afval vast te houden is vaak een misplaatste identificatie met het afval, een gevoel van "dit ben ik - ik wil het niet loslaten." Het is heel belangrijk voor jullie, mijn vrienden, om te zien of je afval niet loslaat - opnieuw op welk niveau dan ook, psychisch, fysiek in je persoonlijke gewoonten of in je omgeving - je hebt een persoonlijk gevoel van eigenwaarde gehecht, zoals het waren, in wat al verouderd is, wat al behoort tot een staat van desintegratie en reïntegratie op een ander niveau.
Je verliest je echte zelfgevoel of je moet het vinden. Als je je echte zelfgevoel vindt, zul je er geen moeite mee hebben om je afval los te laten, opnieuw op welk niveau dan ook. Is dit duidelijk? Dan zul je vreugde hebben in het vernieuwings- en reinigingsproces, want je zult de steeds zelfvernieuwende realiteit kennen van wie je werkelijk bent, en je kunt het je veroorloven om los te laten.
Het niet loslaten van afval en vuil is een weergave van het niet loslaten van een oude houding die je alleen maar problemen en ongeluk bezorgt. Misschien zouden alle individuen in zichzelf kunnen kijken - waar doen ze dit, van binnen en van buiten? En zo kon het groepsbewustzijn worden verhoogd en in meditatie gefocust op zelfvernieuwing, op focussen op het echte zelf.
