61 VRAAG: Wat is genade precies?
ANTWOORD: Ik begrijp dat het voor u vrij moeilijk zou zijn om het concept van genade te begrijpen nadat u voortdurend van mij hebt gehoord dat de wet van oorzaak en gevolg zijn beloop moet hebben. Hoewel dit waar is, bestaat er toch genade. Het is niet gemakkelijk uit te leggen en wordt vaak verkeerd begrepen.
Het kan het gemakkelijker maken als ik eerst kort noem wat genade niet is, maar wat vaak als genade wordt beschouwd. Vaak wordt gedacht dat wanneer genade wordt verleend, een persoon geen moeilijkheden hoeft te ondervinden die hij of zij normaal gesproken zou moeten doorstaan. Met andere woorden, daardoor wordt de wet van oorzaak en gevolg overtreden. Mensen denken dat als God genade schenkt, hij problemen voor u wegneemt. Dit is natuurlijk een volkomen verkeerd concept.
In werkelijkheid is genade het heilsplan, met alles erin om de gevallen geesten in staat te stellen terug te keren. Als de goddelijke wet niet zo zou werken dat het kwaad zichzelf zou verslaan, zouden de gevallen geesten nooit kunnen terugkeren. Dit is de fundamentele genade. De hulp van de geesten die niet zijn gevallen, of van degenen die zich hebben ontwikkeld, is verdere genade. Zonder deze constante hulp zou de terugkeer zoveel moeilijker en langer zijn, maar dit betekent niet dat de wet van oorzaak en gevolg wordt overtreden.
Genade is de komst van Jezus Christus. Eén wezen heeft zo'n enorme taak op zich genomen en zoveel ontberingen dat hij niet hoefde te doorstaan om de deuren te openen, de weg te wijzen, de ontwikkeling voor iedereen te helpen versnellen door een daad van opperste liefde, zoals nog nooit eerder is gezien. deze aarde ervoor of daarna. Als je de lezing die ik over dit onderwerp gaf nog eens doorleest [Lezing # 19 Jezus Christus], zal dit u duidelijker worden.
Goddelijke genade vindt constant plaats waar de verspreiding van licht verwarring en duisternis doordringt om de realisatie van de goddelijke wereld te bespoedigen. Laten we bijvoorbeeld zeggen dat een natie wordt gedomineerd door de Forces of Darkness vanwege de onwetendheid van de mensen en het ontstaan van hun negatieve stromingen. Zonder hulp uit deze duisternis komen, zonder genade, zou betekenen dat we door zoveel ontberingen, vernietiging en tragedie heen zouden gaan. Het zou ondraaglijk zijn.
En het zou zo veel langer duren, zo heel, heel veel langer dan bij gratie. Genade kan vele vormen aannemen. Het kan gebeuren door de incarnatie van een paar sterke en hoogontwikkelde mensen die bepaalde taken niet op zich hoeven te nemen, maar die dit in liefde en broederschap doen om te helpen.
Op dezelfde manier kan ieder van jullie ook een instrument van genade zijn. Als je door je ontwikkeling dieper gaat begrijpen, en je kracht en vermogen om lief te hebben echt ontvouwen - niet door dwang en dwang, maar in werkelijkheid - heb je een effect op anderen, en dus op de wereld, zoals je niet kunt stel je voor. U bent een verspreider van licht en waarheid door uw zoektocht in uw eigen ziel.
Je diepste zelf ontvouwt zich en bevrijdt zichzelf van alle lagen en maskers, en daardoor ben je in staat om het diepste zelf van andere mensen te beïnvloeden. Je dringt dwars door hun op elkaar geplaatste lagen en maskers. Dat is het geval, zoals ik eerder heb uitgelegd. Daarom maakt elke goede en juiste handeling, vooral de handeling van zelfontplooiing, u een instrument van genade. De kracht van goed en liefde is oneindig veel sterker dan de kracht van kwaad en onwetendheid.
Anderen leren niet alleen van jouw voorbeeld, maar worden in hun onderbewustzijn sterk beïnvloed door jouw uitstraling. U denkt misschien dat het niets betekent; het kan geen genade of leiding zijn of iets goddelijks omdat je het hebt gedaan. Maar ieder mens kan een instrument van genade zijn, of van een andere goddelijke manifestatie.
Er zijn constante kettingreacties, niet alleen wat betreft de negatieve stromingen in de menselijke ziel - zoals jullie allemaal de gelegenheid hebben gehad om te verifiëren op jullie pad - maar ook wat betreft goddelijke manifestaties. Ze komen uit een bron en die bron is goddelijke genade.
Dat het uiteindelijk tot stand komt via verschillende ketens van genade-instrumenten - ook menselijke instrumenten - neemt niet weg dat het oorspronkelijk uit de goddelijke bron komt. Ik realiseer me dat dit een moeilijk onderwerp is om uit te leggen en te begrijpen.
VRAAG: Hebben degenen die het ontvangen het op de een of andere manier verdiend?
ANTWOORD: Nogmaals, dit duidt op het verkeerde concept. Genade wordt niet verleend aan een paar uitverkorenen en onthouden zich aan anderen. Genade is overal om je heen. Als je het wilt, kun je er aan deelnemen. Als je het niet wilt, als je in een uithoek van je wezen verlangt om in blindheid te blijven, zal genade voor jou niet toegankelijk zijn. Maar degenen die het willen, zullen er constant door worden beïnvloed. Het is er voor iedereen. Genade is er als het product van de goddelijke wereld en jullie kunnen het allemaal krijgen als je weet hoe je je er naar toe moet wenden.
QA129 VRAAG: Ik heb een vraag over het ontvangen van wat genade van God zou zijn, hulp van deze God, om nieuwe wegen vrij te maken in een soort passage die voldoende is voor jezelf. Deze kracht komt naar je toe en helpt om je pad vrij te maken voor je eigen ontwikkeling. Ik weet niet of dit het juiste soort ding voor mezelf is of dat dit de juiste manier is. Ik heb veel twijfels.
ANTWOORD: Ja, ik kan wel begrijpen waarom u twijfelt - want, ziet u, als de mens verwacht dat een godheid hem geeft wat hij zichzelf niet kan geven, zou zijn twijfel meer dan gerechtvaardigd zijn. Wat is genade? Laten we duidelijk zijn over de betekenis van genade. Zoveel mensen willen geloven dat genade betekent dat God hen iets voor niets geeft. Maar genade is iets heel anders.
Genade is de manier waarop de wereld, het universum, de schepping, wordt gevormd. Genade is het feit dat de mens de macht heeft om van zichzelf een volkomen gelukkig, zinvol, nuttig schepsel te maken, dat de gelukzaligheid van het zijn ervaart, en dat ligt in zijn macht. Hij kan deze toestand niet bereiken als hij passief wacht. Dit is een onrealistisch wachten.
Maar hij kan zeker - en relatief vrij snel - tot deze toestand komen, wanneer hij bereid is actief te zijn - niet overactief, niet gehaast, onrustig of lastiggevallen - in de zin dat hij de heerschappij van zijn leven in zijn leven neemt. eigen handen door te beseffen dat zijn leven precies is wat hij is. Dat als hij wil dat zijn leven verandert, hij moet veranderen, en dat hij bereid is deze verandering door te voeren.
Om deze verandering mogelijk te maken, kan hij zich beroepen op de oneindige krachten waarover hij beschikt, in zichzelf. Maar deze krachten kunnen nooit werken als hij niets anders doet dan wachten.
Hij moet bereid zijn om waarheidsgetrouw naar zichzelf te kijken, te begrijpen waar hij het mis heeft en bereid te zijn te veranderen waar hij een ander soort leven wil. Dat is genade - wanneer de mens ontdekt dat hij die macht heeft, wanneer de mens ontdekt dat hij geen hulpeloos werktuig is - dat besef, dat feit van de schepping, de genade is die constant bestaat, die aan niemand gegeven hoeft te worden.
Dat kan in elk moment naar je toe komen, want het is er al als je het mogelijk maakt. Je kunt het alleen mogelijk maken door jezelf op de diepste laag te kennen en te begrijpen en door jezelf te veranderen waar het nodig is, omdat je het deel van die genade die constant in je aanwezig is, versperren. Dat is de realistische benadering die u nooit in de steek laat.
Je zult pas in de steek worden gelaten op het moment dat je verlossing van buitenaf verwacht. Als u weet dat redding in uw macht ligt, kunt u nooit in de steek gelaten worden, want dan zult u het juiste evenwicht hebben tussen uw inspanningen, uw bereidheid, uw inspanningen en het gebruik van de goddelijke krachten en wijsheid die u daarbij helpen.
Het zal niet het een of het ander zijn. Het zal beide in samenhang zijn, zoals ik in de laatste lezing twee weken geleden uitlegde [Lezing # 129 Winnaar versus verliezer: wisselwerking tussen het zelf en de creatieve krachten]. De mens verwacht de redding alleen van God, wachtend op deze goddelijke genade, of de mens denkt dat zo'n goddelijke genade niet bestaat, dat goddelijke hulp en wijsheid en kracht niet bestaan. Hij moet het allemaal doen door zijn uiterlijke brein, zijn uiterlijke kleine zelf.
In beide alternatieven moet hij teleurgesteld zijn. Maar als hij beide gebruikt, de een de ander versterkt, de een de ander versterkt, dan kan hij nooit teleurgesteld zijn. Dat is de weg van de waarheid die nooit in de steek zal laten.
Ik zeg niet dat terwijl iemand zich op zo'n pad bevindt, hij niet af en toe twijfel en teleurstelling zal ervaren, maar in exacte verhouding waarin hij is teruggevallen op het verwachten van redding van anderen in plaats van van zichzelf. En als je diep genoeg gaat - nogmaals, ik richt mijn woorden tot al mijn vrienden, aanwezig en afwezig - en dit is een heel belangrijke sleutel, mijn geliefden: je wordt het meest ongeduldig en de meest veeleisende dat anderen je helpen, en meest wrokkig dat anderen je niet voldoende helpen als je je verzet tegen een verandering of inzicht in jezelf.
In de mate dat je niet wilt veranderen of bang bent voor verandering, in die mate heb je een hekel aan het leven of God of je Helper of je omgeving, omdat je leven niet gelukkig is of het Pad je in de steek laat. Je zult je in die mate teleurgesteld voelen door het Pad als je weerstand biedt aan verandering, bang bent voor verandering en dit niet wilt erkennen.
Aan de andere kant, voor zover je bereid bent te kijken en te veranderen, zul je je in die mate nooit in de steek gelaten voelen. Dit is een sleutel die jullie allemaal - ook die vrienden die hier vanavond niet zijn - niet alleen zouden moeten onthouden, maar ook moeten proberen om in zichzelf vast te stellen en eraan te werken om te zien dat het zo is - dat wat ik zeg waarheid is, absolute waarheid.
VRAAG: Ik kan nog steeds niet begrijpen hoe dit allemaal past bij het idee van "uw wil geschiede". Of moet ik iets aan God afstaan? Dat begrijp ik niet.
ANTWOORD: Nou, je geeft alleen iets op dat negatief is. Je geeft het niet op aan God in de zin dat je denkt aan een persoonlijkheid die in de wolken woont. Je geeft het op ter wille van de waarheid, liefde, constructief leven. U geeft het op ter wille van uzelf en daarom ter wille van God. Zie je, je bent er nog steeds op ingesteld, wanneer je zo'n vraag stelt, om te denken dat jij en God niet één zijn.
Dit zou een tegenstrijdigheid of verwarring zijn als Gods wil anders zou zijn dan de wil van de mens, of als God iets zou eisen dat een nadeel voor de mens is. U geeft niets af dat voor u van belang is. En wat het meest constructief is en u het meeste geluk brengt, moet Gods wil zijn. Op het moment dat je dat begrijpt, is er geen conflict of verwarring meer.
Als de mens denkt dat God hard is en wil dat je lijdt en wil dat je afstand doet van je voordelen, dan wordt afstand doen een probleem. Maar de mens houdt onbewust vast aan destructieve houdingen in het verkeerde idee dat deze destructieve houdingen een bescherming voor hem zijn. Maar in werkelijkheid zijn ze schadelijk voor hem. Ze verbieden een geluk.
Wanneer hij zo'n verdediging moet opgeven, voelt hij dat hij iets moet doen dat hem in gevaar brengt ter wille van God. Dit is een verkeerd idee. Zolang zo'n verkeerd idee, zo'n verkeerd concept, bestaat, zal er een conflict van opgeven en de wil van God versus de wil van de mens bestaan. Maar dit is niet echt een probleem.
Hier is een voorbeeld. Laten we zeggen dat je met dit werk op het Pad een beeld ontdekt; je ontdekt een verkeerde conclusie. En in deze verkeerde conclusie heeft dit beeld het effect van bepaalde destructieve houdingen in jou. Laten we aannemen dat een van die destructieve houdingen is dat je bang bent om lief te hebben, dat je je gevoelens tegenhoudt. Je staat jezelf niet toe om natuurlijk te zijn, om je gevoelens spontaan te laten gaan. Je manipuleert ze constant en houdt ze tegen.
Nu, ergens diep van binnen kun je, volkomen terecht, voelen: “Als ik mij onthoud van liefhebben, doe ik niet de wil van God. De wil van God moet zeker zijn dat ik liefheb. " Aan de andere kant ben je misschien erg bang. Je voelt misschien echt dat het een opoffering is. Je zou echt het gevoel kunnen hebben dat je een zeer gekoesterde, zeer noodzakelijke bescherming opgeeft als je het verbod op liefhebben, voelen en genieten van een diepe relatie opgeeft.
In werkelijkheid offer je niets op of geef je niets op. Er is geen verschil tussen uw werkelijke wil - de wil van uw werkelijke zelf - en de wil van God. Alleen het kleine zelf, doordrenkt van fouten, wil veilig blijven en niet liefde. Voordat je zo'n gebied van opgeven tegenkomt, moet je je natuurlijk eerst bewust worden van het feit dat je bang bent om lief te hebben, wat vaak nogal wat uitgebreid inzicht en eerlijkheid vereist, want aan de oppervlakte je zult dat misschien nooit weten.
Of je denkt misschien dat je plaatsvervangers voor liefhebben hetzelfde zijn als liefhebben. Maar als je eenmaal oog in oog komt te staan met het feit dat je jezelf verbiedt lief te hebben, dan zou dit verbod moeten worden opgegeven als je vervulling en geluk wenst. En dat lijkt misschien een offer. Daar voel je misschien: “Mijn wil is één ding; Gods wil is een andere. "
QA175 VRAAG: Ik zou genade graag willen begrijpen in termen van dit Padwerk. Is het dit ding dat we tot onze beschikking hebben dat de negatieve stroom in een positieve stroom kan veranderen? Mijn Helper heeft gezegd dat we, omdat we een keuze hebben, kunnen kiezen om onszelf niet in de hel te werpen, maar onszelf in de hemel te werpen. Is het door genade mogelijk om karma op te lossen in plaats van er doorheen te vechten?
ANTWOORD: Het concept van genade wordt in deze wereld vaak verkeerd begrepen - zo veel verkeerd begrepen zelfs dat ik dit woord niet eens graag gebruik, omdat de gebruikelijke connotatie is dat een persoonlijke godfiguur ervoor kiest om genade uit te delen aan sommige en niet op anderen, en dat deze genade, wat dit ook mag betekenen, is als een speciale gunst die wordt gegeven, dat er geen straf wordt opgelegd.
Met andere woorden, het heeft de connotatie van een zelfvervreemding tussen het zelf en God, en een kind zijn dat iets speciaals krijgt. Dit is totaal en zelfs gevaarlijk misleidend. Daarom gebruik ik dit woord niet graag.
Maar ik zou zeggen dat het proces waardoor je de energieën kunt opwekken om van een negatief betrokken spoor naar een positief spoor te gaan, komt in wettige en ordelijke processen van oorzaak en gevolg. Wat nu als genade lijkt, is dat het effect vaak veel later en op indirecte manieren komt, zodat het in de bewuste geest niet langer verbonden is met de oorzaak die de persoonlijkheid in gang heeft gezet.
Met andere woorden, laten we veronderstellen dat u nu mediteert en uzelf overgeeft aan God, aan alles wat God betekent, aan alles wat de universele geest en Schepper betekent, aan liefde en waarheid, aan eerlijkheid en eigen verantwoordelijkheid, aan integriteit en moed, aan het functioneren in een manier waarop je niet meer wilt ontvangen dan je geeft, wat stiekem de neurotische persoonlijkheid doet.
Als deze toezegging eenmaal is gedaan, wordt het effect zelden onmiddellijk gezien en ervaren, want de blokkades zijn te sterk - niet omdat een God vervreemd zit en weg van u op een andere geografische plaats en dan op een later tijdstip de bedelingen uitdeelt. .
Je eigen innerlijke blokken moeten zich een weg banen, en misschien moet deze positieve geest worden versterkt en moeten de tunnels eindelijk worden gebouwd - als de persoonlijkheid niet bezwijkt voor negativiteit in de periode van wachten, als men niet onmiddellijk opgeeft en pruilen en zeggen: 'Het werkt toch niet; het is hopeloos. "
Met andere woorden, als een geduldig wachtende, vertrouwende houding wordt gehandhaafd, zal het effect komen. Maar het zal dan zo ver lijken van de zaak die in gang is gezet door uw eigen besluit om 'uzelf in de hemel te werpen', zoals u zei, dat het lijkt alsof u iets wordt gegeven dat als genade verschijnt.
