QA192 VRAAG: Kunt u ons uitleggen hoe het komt dat in veel religies en in tradities zoals initiatie het idee van seksuele onthouding verband houdt met spirituele ontwikkeling?

ANTWOORD: Ja. Sommige van de verklaringen die je al voor jezelf hebt ontdekt, zijn volkomen waar en heel geldig, maar er is meer dan dat. Nu, wat je weet is de waarheid, dat in vroegere tijden - duizenden jaren geleden - de ontwikkeling van de mens, zijn innerlijke staat, zijn instinctieve kant, echt zo laag was dat hij dat inderdaad was - ik zou niet zeggen als een beest, omdat dieren niet de vervuiling van de geest hebben die elke entiteit in de menselijke staat kan hebben - zoveel erger dan dieren.

Er was bestialiteit, wreedheid en haat vermengd met volkomen egoïsme, liefdeloze houdingen in de seksualiteit van de mens in vroegere tijden. De wil was zo weinig ontwikkeld dat wanneer de instinctieve kant spontaan naar buiten kwam, deze bestialiteit zich manifesteerde en de spirituele energieën verdunde, waarvan de instroom nog zwak was en deze vervuiling van de dierlijke kant van de mens niet kon betalen.

Nu weet je, zelfs in de huidige bewustzijnsstaat, wanneer je diep genoeg gaat in je zelfonderzoek, in je zelfonderzoek, in de diepste verborgen gebieden van je ziel, dat in de mate dat er onuitgesproken, ontkend, tegengehouden kwaad is en destructiviteit, het manifesteert zich en wordt gevangen in de seksuele drang, zodat de negativiteit zich vaak alleen manifesteert op een misschien gesublimeerde of afwijkende manier.

Desalniettemin vertoont de seksualiteit in wezen egoïstische, wrede, sadistische of masochistische neigingen overal waar de totale persoonlijkheid nog niet geïntegreerd en heel is. Duizenden jaren geleden was de wil echter zo zwak en het vermogen van de geest zo beperkt, dat spontaniteit niet kon bestaan ​​om spiritueel te ontwikkelen.

Spirituele ontwikkeling, het voeden en openen van de kanalen voor spirituele energie, was alleen mogelijk als de entiteit wilskracht, zelfdiscipline, discipline van de geest en helder denken leerde. Deze attributen stonden dus in tegenstelling tot het spontaan loslaten van de emotionele kant. Dit betekende dat duizenden jaren lang, om het evolutieproces in te halen, de instinctieve kant opgeschort moest worden gehouden en de bewuste kant van de wil, discipline en denkvermogen gecultiveerd moest worden. Dus in die zin waren de leringen op dat specifieke moment behoorlijk correct.

Waar de fout bestond was, nummer één, om te geloven dat het zo is, en dat seksualiteit per se in tegenspraak is met spiritualiteit. De fout was ook dat ik niet besefte dat dit een kwestie is van veranderende aspecten en bewustzijnsniveaus. Wat in de ene periode de enige mogelijke manier is om tot ontwikkeling te komen, wordt, in een andere periode waarin de evolutie zichzelf al heeft volbracht, een rampzalig iets dat de persoonlijkheid verder afsplitst.

Daarom is het daarom dat in de huidige tijd precies het tegenovergestelde moet worden gevolgd. De wil en het denkproces zijn zo ver gevorderd dat de slinger in de tegenovergestelde richting is gezwaaid en mensen te veel gericht zijn op denken, onderdrukken, op zelfdiscipline op een verkeerde manier, en de spontane aard is achtergebleven.

Het is nu belangrijk dat de instinctieve kant in de komende evolutionaire tijdperken een inhaalslag maakt, zodat de vergeestelijking van alle niveaus van het zijn kan doorgaan. Bij vergeestelijking ging het duizenden jaren geleden om de niveaus van wil en denken. Spiritualisatie beweegt zich nu naar de niveaus van gevoel en instincten. En daarvoor moet de instinctieve kant worden blootgesteld aan zijn kwaad, met zijn vernietigende kracht, want alleen dan kan het vergeestelijkt worden. En dit omvat natuurlijk ook de seksualiteit.

De seksuele driften die nog steeds gevangen zitten in negatieve manieren van zijn, in destructieve aspecten, moeten zichzelf blootleggen; de betekenis moet door de entiteit worden begrepen, zodat de vergeestelijking van het hele menselijke bewustzijn kan plaatsvinden.

In vroegere tijden hield religie zich bezig met het handelen van de mens, wat de wil is. Toen kwam de tijd van Jezus, waarin denken net zo belangrijk was als de handeling. En nu, in de New Age, terwijl psychologie en de onbewuste en instinctieve natuur op de voorgrond worden gebracht, gaan we naar het niveau van het gevoel, zodat de zuivering van het totale wezen, de totaal gemanifesteerde persoon, kan plaatsvinden. Het is nu niet langer een kwestie van iets opgeschort houden om spirituele kracht in het systeem te brengen.

Volgende les