54 VRAAG: Mijn vraag betreft het concept van zonde in seks, zoals uiteengezet in de katholieke religie, in het postulaat van overwinnen of het veroveren van seks. Dit wordt ook gepostuleerd in enkele van de oosterse religies.
ANTWOORD: De seksuele impuls in de infantiele en onvolwassen persoonlijkheid is volledig egocentrisch en egoïstisch. Het is gescheiden van de liefdeskracht en de erotische kracht die het andere wezen omvat, niet als een noodzakelijk instrument om te gebruiken, maar als een doel voor eenheid.
U weet allemaal dat egoïsme, egocentrisme, in strijd is met de goddelijke wet. Aangezien de mensheid in het algemeen, zelfs vandaag - en veel meer in vroegere tijden - emotioneel onderontwikkeld was en is, en omdat in veel beschavingen massabeelden ontstonden als gevolg van de onvolwassenheid dat zei dat seks zondig is, werd de seksuele drang behouden verborgen. Niets dat verborgen is, kan rijpen.
Zoals je weet, werkt het op dezelfde manier met je persoonlijke beelden die het resultaat zijn van verkeerde kinderlijke conclusies: ze blijven zo omdat ze verborgen worden gehouden in het onderbewustzijn en dus verlamd raken in je ziel. Aangezien de onvolwassen en primitieve persoonlijkheid de seksuele impuls op een volkomen egoïstische en gescheiden manier ervaart, is het 'zondig' als je voor dit woord wilt kiezen.
Hierdoor zijn mensen bang om hun seksualiteit bewust onder ogen te zien, zodat deze kan rijpen met de rest van de persoonlijkheid. Daarom kunnen ze seksualiteit niet integreren met liefdesgevoelens. Hierdoor ontstaat een vicieuze cirkel. Hoe meer het bestaan van seksualiteit wordt onderdrukt door het concept van zijn zondigheid, hoe minder het kan rijpen en integreren met liefde. Telkens wanneer het zich manifesteert, voelt de persoon zich schuldig en schaamt hij zich, ten onrechte, om de seksuele kracht eruit te trekken.
Het is waar dat in de manier waarop de onvolwassen persoon seks ervaart, het schadelijk is vanwege zijn egocentrisme en afgescheidenheid van liefde. Maar de remedie ligt niet in het uitscheuren van een natuurlijke kracht die niet kan worden geëlimineerd, hoe hard u ook probeert; het ligt in volwassen groei naar integratie met liefde.
Geen enkele kracht, geen enkel principe als zodanig, kan ooit op zichzelf slecht of zondig zijn. Het hangt er altijd van af of het egocentrisch, afgescheiden en liefdeloos is vanwege emotionele onvolwassenheid, of dat het vereniging vindt en integreert met liefde en de levenskracht. Dit geldt voor alle krachten, alle emoties, alle principes en alles wat bestaat. Als de mensheid dit eenmaal zal hebben begrepen - en nu begin je het te krijgen - zullen religieuze leringen niet langer geloven dat seks als zodanig zondig is.
Bij gebrek aan diepere kennis moesten religies natuurlijk de zondigheid van seks beweren, omdat de rauwe en vaak gevaarlijke en behoorlijk destructieve seksuele kracht bij veel individuen op de verkeerde manier tot uiting kwam. Toen ze dit waarnamen, kwamen ze tot de verkeerde conclusie en kozen ze de verkeerde remedie. Het andere uiterste is altijd de verkeerde remedie en veel dichterbij het uiterste dat men wil vermijden.
Het juiste alternatief is om de seksuele kracht te erkennen als een levende realiteit die niet kan worden weggerukt zonder de menselijke persoonlijkheid ernstig te schaden - als zo'n poging überhaupt slaagt - en haar de juiste richting te geven door de diepere betekenis ervan te erkennen. Het is niet juister om te zeggen dat seks goed of slecht is, goed of fout, dan te zeggen dat elektriciteit goed of slecht is, goed of fout. Het hangt er helemaal van af wat je ervan maakt, hoe je het gebruikt en regisseert.
Veel mensen begrijpen dit tegenwoordig. Maar ik ben bang dat maar heel weinig mensen het zowel emotioneel als intellectueel begrijpen. Wanneer je in de diepere niveaus van je onderbewustzijn komt, zul je merken dat je gevoelens zelden overeenkomen met je intellectuele kennis over dit onderwerp. Waarom niet?
Omdat je als kind de infantiele zin in seks verborgen hield. Je hebt vaak het gevoel gekregen hoe slecht je was in dit opzicht, en daarom was het concept dat binnen die seks werd ontwikkeld zondig. Uw onbewuste verkeerde conclusies, plus uw schuldgevoel en angst, zorgden ervoor dat uw seksualiteit bijna net zo infantiel bleef als toen u een kind was.
QA141 VRAAG: Ik heb een vraag over iets dat ik onlangs in de kranten heb gelezen. Ik dacht dat je er een paranormale verklaring voor zou kunnen geven. Een bioloog heeft seks en dood met elkaar in verband gebracht. En om dit punt te illustreren, zei hij dat de mens een buitensporige belangstelling heeft voor seks en voor voortplanting, en daardoor fysiek niet eeuwig heeft geleefd. Terwijl dieren als de amoebe, die zichzelf onderverdelen, eigenlijk voortleven.
Vervolgens beschreef hij het leven van sommige dieren waar seks feitelijk het einde van hun leven is - zoals bij de bidsprinkhaan en waar het vrouwtje de partner opeet. Er waren enkele andere voorbeelden waarbij sommige dieren in het stadium van voortplanting hun darmen verliezen en daardoor sterven. En hij dacht dat de mens constant betrokken is bij zijn soma, of het seksuele aspect, en hij is weggegaan van het deel dat zich opnieuw creëert en dat voortdurend wordt herboren. Dit viel me gewoon op.
ANTWOORD: Ja. Wellicht herinnert u zich misschien dat ik niet lang geleden in een van de lezingen, en opnieuw in een recentere lezing, de nadruk legde op het specifieke verband tussen de angst van de mens voor de dood en de angst van de mens voor totale verlatenheid, wat natuurlijk het meest uitgesproken is bij seks. .
Nu heeft deze wetenschapper, voor zover ik kan beoordelen op basis van uw woorden - en dit is over het algemeen waar in veel andere aspecten - de waarheid waargenomen, maar komt er op de tegenovergestelde manier op toe, in de zin dat er veel, veel mensen zijn - de meerderheid van de mensen - die oorzaak en gevolg door elkaar halen, die het gevolg vaak als oorzaak zien en vice versa.
Misschien kan ik het op deze manier het beste uitleggen. De echte correlatie op spiritueel en realistisch niveau is de volgende: het typische bestaan is het resultaat van angst, dwaling en vervreemding van de kern van het echte wezen. En het echte wezen is een staat van zijn. Het werkelijke wezen is voor eeuwig in eenheid.
Wanneer deze toestand wordt onderbroken, beëindigd of verstoord, ontstaat afgescheidenheid. De afgescheidenheid is het resultaat van het feit dat de mens gelooft dat het een veiligere staat is als hij gescheiden is. Hij identificeert zijn gevoel van individualiteit met dit uiterlijke ego. Daarom legt hij de nadruk op alles wat hem als veilig toeschijnt - wat in feite afscheiding en vervreemding en verstoring van het werkelijke wezen is - dat het eeuwige leven is.
Dat is de aard van fysieke materie - hij is al in deze staat geboren, hij is al een resultaat van deze staat. Onbewust zal hij altijd streven naar de staat van eenheid, naar de verlichting van het beperkende ego, naar zijn werkelijke wezen.
Nu, zoals ik vele malen heb aangegeven in alle leringen die u in deze jaren van mij hebt ontvangen, wanneer dit in verwarring gebeurt, volgt destructiviteit. Deze staat van zijn, wanneer het wordt geprobeerd, wordt inderdaad gevaarlijk omdat het beladen is met destructieve gevoelens, met wreedheid, met verstoring, met afgescheidenheid.
Dan is het ego een bescherming. Het is dus de taak van de mens, het doel van de mens, om zijn weg terug te vinden naar de juiste balans - wat alleen kan gebeuren als hij zichzelf bevrijdt van destructiviteit, van misvatting - zodat zijn ego gezond en sterk moet worden om het los te laten.
Nu, al deze fysieke toestanden in lage levensstaten - de bidsprinkhaan en dergelijke dieren - dit zijn de zeer grove uitdrukkingen van de combinatie tussen plezier en vernietiging, plezier en gevaar, plezier en vernietiging. De diepste psychische angsten van de mens zijn dat wanneer hij zichzelf overgeeft aan plezier - aan vereniging - hij vernietigd zal worden.
Dit is een psychologisch vastgesteld feit dat ook metafysisch is en belangrijk om te begrijpen. Want deze angst kan alleen verdwijnen als de mens precies ontdekt wat zijn destructiviteit is, deze loslaat en zichzelf toevertrouwt aan de constructieve krachten.
Eeuwig leven is inderdaad alleen mogelijk wanneer de mens in staat is om de destructiviteit op te geven, zijn ego los te maken en zichzelf toe te vertrouwen aan hogere krachten in zichzelf en rondom zichzelf. Dit is het padwerk waar we aan werken.
Het sterven van een gezond en goed geïntegreerd individu is van het grootste plezier. Dit, mijn vrienden, klinkt misschien bijna paradoxaal voor jullie, omdat jullie erop gericht zijn het constant te associëren met pijn en lijden, deels omdat veel mensen er zo mee geïndoctrineerd zijn en daarom in zo'n staat van angst verkeren dat ze niet echt kunnen genieten. de wonderbaarlijke daad van het opgeven van het kleine ego.
Zoals in de hoogste extase van een vereniging van de seksen, die ook op pijn en lijden lijkt, zo is het met het sterven als het niet door angst wordt belemmerd. Het is hetzelfde in de seksuele daad van vereniging, op voorwaarde dat het wordt gecombineerd met liefde en vertrouwen. In een ontspannen toestand is de extase oppermachtig. Als het gescheiden is van liefde en vertrouwen, als het geïndoctrineerd is en vervuld van wreedheid en angst, wordt het net zo angstaanjagend, net zo beangstigend als het sterven.
Dus de gelijkenis tussen de twee is natuurlijk opvallend als je wat dieper kijkt. Als de mens eeuwig met deze twee onderwerpen bezig is, is dat geen toeval, want dit zijn de twee hoogste verlangens. Als ik twee zeg, is het eigenlijk alleen maar een kwestie van spreken, want ze zijn in zekere zin inderdaad één en dezelfde - één en dezelfde vervoering en verrukking, één en dezelfde schrik, volgens de gemoedstoestand van de individueel.
Dezelfde handeling, hetzelfde incident, dezelfde gebeurtenis, dezelfde gebeurtenis, wat het ook mag zijn - en je hebt me het vaak horen zeggen, mijn vrienden - wordt nooit bepaald door de handeling of de gebeurtenis of het incident zelf. Wat het is, hangt volledig af van de houding en de concepten en de gemoedstoestand, de toestand van de psyche en de emoties die gepaard gaan met de reactie die het individu erop heeft.
Dus wat voor de een de hoogste opname is, is voor de ander de meest beangstigende ervaring. Als het pijnlijk is, is dat alleen te wijten aan onwetendheid en angst. Maar zijn echte aard is verrukking, vervoering, extase, veiligheid, schoonheid, vrede; en de mens krampt hier voortdurend tegen, zowel in ondergeschikte vormen als in de hoogste vorm.
Als de mens deze staat van zijn niet langer blokkeert - wat niet betekent dat hij geen egoloosheid heeft in de zin dat hij geen individualiteit heeft - dan zal hij niet langer de ontberingen van dit aardse leven hoeven te doorstaan, wat, nogmaals, ik herhaal, niet betekent dat er geen bestaan is. Het betekent een intenser bestaan op de best mogelijke manier.
VRAAG: Sommige mensen hebben nooit om seks gegeven. Zou de dood onder ogen zien moeilijker voor hen zijn of kunnen ze die scheiden?
ANTWOORD: In de echte zin, in positieve zin, moet er een verband zijn. Maar op een meer oppervlakkig en vervormd niveau is wat dan kan gebeuren, en vaak gebeurt, iets van het soort dat onlangs hier werd gevraagd, waar een van onze vrienden deze herkenning had: dat ze zich aan het negatieve houdt om dat niet te doen. wees bang voor de dood.
Als je dat omkeert, wanneer het leven van mensen leeg en angstig is, kan de dood - en zij geloven dat dit het einde van het bestaan is - bijna een opluchting zijn, althans tijdelijk. Dus in die zin, om de dood te aanvaarden als een ontsnapping aan het leven op dit beperkte niveau, werkt het misschien niet als een parallel, maar als een oppositie of tegenspraak. Maar op het diepste niveau van de werkelijkheid moet er een zijn.
Want waar er een totaal positieve benadering is voor de ene, moet het een totaal positieve benadering hebben voor de andere. Daarom is het rechttrekken van iemands angst of iemands afwijzing van het leven, of iemands ontsnapping uit het leven, uiteindelijk zo essentieel voor alle wezens, want dan is alles één.
Liefde is één met seks. De dood is één met het leven. Er is geen verschil meer. Individualiteit is één met het opgeven van ego. Zelfbeschikking wordt één met het opgeven van eigen wil. Dat alles lijkt op tegenspraak op het niveau waarop je nog verder gaat, en is dan niet langer een tegenspraak. In die zin moet het er een zijn.
150 VRAAG: Ik wil iets vragen over een vreemde en beangstigende ervaring die ik de laatste tijd heb gehad. Wanneer ik me bijzonder bevrijd voel na bepaalde verduidelijkingen en een stijgend gevoel van de levenskracht in mij registreer tijdens meditatie, heb ik het gevoel alsof mijn geslachtsdelen van me zijn getild. Ik voel een nieuwe hoop, maar tegelijkertijd is er angst in deze nieuwe hoop. Wat kun je me hierover vertellen?
ANTWOORD: Deze ervaring is een uitdrukking van grotere vooruitgang dan u op dit moment misschien kunt waarderen. Als resultaat van het grote begrip en de waarheid die je hebt opgedaan en bepaalde veranderingen in je innerlijke wezen, heb je levenskracht losgelaten die tot nu toe verlamd was.
Dit wekt de hoop op, waar u zich voorheen hopeloos voelde, dat u ooit levendigheid, plezier en opwinding zult ervaren. Tegelijkertijd heeft dit alles een misvatting aan het licht gebracht die diep in uw psyche zit: als u lucht geeft aan de levende energie in uw lichaam, loopt u mogelijk gevaar, vooral door het verlies van uw geslachtsdelen.
Deze misvatting komt vaak voor, wat de werkelijke bedreiging voor u niet verandert. Het kind in jou wordt beheerst door deze misvatting en is verantwoordelijk voor veel van je moeilijkheden. Het vinden van de bron van de misvatting in jezelf - niet als een psychologische theorie, maar als een persoonlijke overtuiging - zal je uiteindelijk in staat stellen in te zien dat het onjuist is.
Als je bang bent voor de hoop die voor je opengaat, is dat omdat je nog steeds in de dreiging gelooft. Uw misvatting is dat de hoop op nieuw leven tegelijkertijd gevaar inhoudt. Uw conflict lijkt te zijn: "Moet ik blijven zoals ik ben en eenzamer worden en meer gescheiden worden, of zal ik actie ondernemen en misschien omkomen?"
Dit is de toestand waarin u zich innerlijk bevindt. Het kan alleen worden opgelost als u echt begrijpt dat de misvatting een misvatting is. Dan zal de pijn verdwijnen, want de pijn is het gevolg van de misvatting en het daaruit voortvloeiende conflict.
159 VRAAG: Ik heb een persoonlijke vraag die heel goed betrekking zou kunnen hebben op dit onderwerp. Het bevat twee dingen waarover ik graag wil dat u commentaar geeft. Ten eerste bevond ik me de laatste tijd in een zeer energieke toestand, die verband lijkt te houden met mijn werk. Het heeft ervoor gezorgd dat ik niet kon slapen en ik moest weer mijn toevlucht nemen tot kalmerende middelen. Ten tweede zal ik zeer binnenkort een persoon zien met wie ik in het verleden een goede band heb gehad. Ik ben buitengewoon bang en ambivalent over deze persoon, en ik heb het gevoel dat ik de controle niet kan behouden in de aanwezigheid van deze persoon. Ik denk dat de seksuele terreur die ik heb erg sterk is in deze situatie.
ANTWOORD: Ja, dit heeft inderdaad veel betrekking op het onderwerp van deze lezing [Lezing # 159 Life Manifestations weerspiegelt dualistische illusie]. Beide facetten zijn met elkaar verbonden - ze zijn onderling afhankelijk. Je zeer energieke toestand is een direct gevolg van het verplaatsen van de natuurlijke seksuele kracht. Het heeft geen manier om uitdrukking te vinden in plezier, en dat is wat het moet doen.
Het ontnemen van plezier maakt je tot op zekere hoogte ziek. Het feit dat je jezelf op alle niveaus het intense plezier verbiedt dat je zou moeten ervaren - uit valse angsten en ideeën - creëert een energie die je niet goed kunt assimileren. Bij een gezond functionerend persoon moet er een voortdurende omzet van energie zijn. Dit kan niet plaatsvinden wanneer de bestemming van de plezierstroom opzettelijk en kunstmatig wordt stopgezet.
Plezier ontstaat wanneer de stroom van energie wordt gevolgd. Het leidt tot liefhebben, geven en ontvangen, verenigen, openstellen voor de krachten van het leven. Het leidt naar het diepste zelf met al zijn krachten, evenals naar een andere persoon met wie men deze geneugten deelt. Wanneer dit wordt opgevolgd, functioneert het menselijke systeem goed. Elke energie-eenheid heeft zijn eigen metabolisme, zijn eigen ritme of omzet.
De angst om deze persoon te ontmoeten is te wijten aan het feit dat de energie van het plezierprincipe in jou sterk wordt geactiveerd. Dus je misvatting dat de vereniging met het andere geslacht - en de genoegens van deze vereniging - slecht en gevaarlijk zijn, komt directer aan de oppervlakte. Dit is goed, want het stelt je in staat ernaar te kijken, het in actie te zien, de kracht ervan in je bewustzijn te zien en jezelf ervan te overtuigen hoe belachelijk deze angst is. Die ervaring kan voor jou een volgende stap naar groei worden als je begrijpt wat er met je gebeurt.
Zelfs in uw werksituatie is het probleem in wezen hetzelfde. Dit is een nieuwe ervaring voor jou. Het is een goede ervaring omdat het laat zien dat je een handicap onder de knie hebt. Het laat zien dat je in veel grotere mate dan ooit tevoren succesvol met de realiteit omgaat. Het laat zien dat je bepaalde aspecten van het leven kunt nemen en accepteren die je nog nooit eerder had willen nemen en accepteren.
Je verricht niet alleen goed werk als zodanig, maar je hebt blokkades en moeilijkheden in jezelf overwonnen. Nog maar kort geleden leken ze onoverkomelijk. Uw persoonlijke kracht en goede wil hebben u tot deze groei geleid, die als plezierig moet worden ervaren. Het is een genoegen om iemands kracht, middelen, capaciteiten, veerkracht en alles wat je maar kunt noemen te achterhalen.
Het kan worden ervaren als een kennis van iemands oneindige mogelijkheden voor het goede, als het afschudden van een onnodig opsluitend dwangbuis. Toch ontzeg je jezelf dit plezier - het plezier van je eigen prestatie - zoals je jezelf alle plezier ontzegt. Het is alsof er een film zit tussen jou en je ervaring - een dikke, geglazuurde film, als een plastic muur. Deze muur scheidt je van het vermogen om geraakt te worden door ervaring. Dit geldt natuurlijk niet alleen voor jou.
Groei betekent onder meer het geleidelijk uitdunnen en uiteindelijk oplossen van deze film, zodat je deze direct ervaart. De betekenis hiervan is diepgaand, want zolang je terugdeinst voor directe, naakte ervaring, moet je in de problemen zijn met jezelf. Je moet zwak, afhankelijk, bang en vooral achtergesteld zijn.
Hoe meer men misvattingen loslaat en wakker wordt, des te dunner deze film wordt en des te directer men het leven ervaart. Hoe dikker de film is, hoe bewuster je moet worden van: "Hier ben ik, achter een doorzichtige glazen wand, en daardoor, buiten, zie ik ervaring, maar het raakt me niet."
Elke keer dat ervaring je raakt, schrik je ervoor terug. De schrik wordt veroorzaakt door een verkeerde conclusie. Ervaring van plezier, zowel als van ongenoegen, kan u nooit kwaad doen, tenzij u gelooft dat het u zal schaden. De schade komt uitsluitend voort uit jezelf verdedigen tegen ervaring, door jezelf op te sluiten.
De angst die je ervaart is uitsluitend het resultaat van angst voor plezier, maar ook van ongenoegen - bang zijn om aangeraakt te worden door ervaring en er daarom een verdedigingsmuur tegen bouwen. Om uit deze staat te komen, moet je erkennen dat je onbewuste nog niet zo gewillig is als je bewuste geest. Accepteer dit voorlopig, want dit is de voorwaarde om het te beïnvloeden.
Ga op een intelligente manier om met je weerstand biedende onbewuste. Praat er op een ontspannen manier tegen. Zeg ertegen: 'Ik ben verkeerd in het vrezen van ervaringen. Er kan me niets ergs overkomen als ik plezier heb, of als ik gekwetst of teleurgesteld ben. Dit zijn illusoire angsten. Ik wil de veerkracht die in wezen van mij is. Ik roep krachten op die dieper in mij zitten dan de valse angsten en ideeën. Ik wil ervaring niet langer afwijzen. Mijn angst voor zogenaamde goede of slechte gebeurtenissen is gebaseerd op illusie. " Zo leer je beetje bij beetje jezelf te laten ervaren wat er op je pad komt. Laat het naar je toe komen - weerleg het niet.
QA165 VRAAG: Wat is het verband tussen mijn emotionele en seksuele vervulling als vrouw en mijn spirituele leven?
ANTWOORD: De relatie daarvan in ieder mens is het meest, meest direct met elkaar verbonden. Want echt, de man kan zichzelf niet geestelijk vervullen tenzij hij zichzelf vervult als man, en zij als vrouw. Want er is geen sterkere manier om de waarheid van liefde te ervaren, tenzij men niet wordt verdedigd tegen de meest intieme en directe relaties van allemaal.
Spirituele vervulling - het verband tussen emotionele, seksuele en spirituele vervulling - is heel, heel direct. Het is niet alleen wederzijds exclusief zoals zoveel religies willen geloven - en dit geloof is het resultaat van angst voor die gevoelens en het zoeken naar spiritualiteit weg van het lichaam en de gevoelens - maar in werkelijkheid is het niet alleen verbonden en vergelijkbaar, het is is echt een en hetzelfde. Het is een en hetzelfde.
Dezelfde reacties en houdingen kunnen bij mensen worden vastgesteld ten opzichte van beide rijken. Hij die niet bang is op emotioneel en gevoels- en seksueel gebied en - omdat hij kan loslaten en bewogen kan worden door iets anders dan zijn ego - is ook in staat om los te laten en zich te laten bewegen door de spirituele krachten in zichzelf.
Wie bang is voor de een, moet volledig bang zijn voor de ander. Want dezelfde innerlijke houding bestaat zowel jegens het vermogen om het ego los te laten, als het vermogen om bewogen te worden door een andere kracht dan het ego.
QA174 VRAAG: Ik ben de laatste tijd erg emotioneel in mijn seksualiteit, en dat heeft me belet om volledig plezier te ervaren. Kunt u hier alstublieft iets over zeggen en wat zit er onbewust achter?
ANTWOORD: Angst. Angst en innerlijk conflict, een gespleten bewustzijn. Met betrekking tot dit gespleten bewustzijn is het alsof je zegt: “Enerzijds wil ik het heel wanhopig, anderzijds ben ik er bang voor. Aan de andere kant ben ik er schuldig over, en ik wil het niet. " Dit is niet alleen het gevolg van een specifieke situatie. Het is een zeer diepe, innerlijke situatie, een innerlijk conflict dat per se bestaat, en die verantwoordelijk is voor het creëren van een situatie die het gespleten verlangen lijkt te rechtvaardigen: de angst en schuld aan de ene kant, het verlangen aan de andere kant.
Zoals gewoonlijk zet de mens de kar voor het paard. Hij gelooft dat wat feitelijk het resultaat is van een innerlijke situatie, de oorzaak is van zijn verstoorde emoties. Het is de situatie die het resultaat is van innerlijke blokkades en een halfslachtigheid over het volledig toewijden aan gevoelens, plezier, liefde. En aangezien een persoon zich op dit pad bevindt, ligt het in de aard van zijn groeiproces dat hij de opening nog steeds op een verontrustende en moeilijke manier moet ervaren.
Hij kan het pad alleen omkeren, weg van plezier en liefde, en dit kan niet in één directe stap komen. Het gaat alleen indirect. Zo iemand moet het conflict op een bewust niveau opnieuw ervaren. Hij moet niet worden misleid dat zijn emoties alleen te wijten zijn aan de situatie. De situatie is te wijten aan het conflict. En door dat begrip kan het conflict worden opgelost.
QA247 VRAAG: Elke keer dat ik een bepaald niveau van zelfonderzoek bereik naar mijn gevoelens over mijn moeder, stuit ik op een blinde muur die tot nu toe ondoordringbaar is gebleken. Ik schijn niet in staat te zijn, of te willen, om bepaalde verbanden te leggen tussen mijn moeder, mijn seksualiteit en de seksualiteit van de vrouw, wat sterk tot uiting kwam in de relaties waarmee ik betrokken was, zowel in het verleden als in het heden . Mijn helpers houden vol dat deze verbindingen onmisbaar zijn als ik de oude problemen met mijn moeder wil oplossen en vrij ben om met de vrouw om te gaan in mijn huidige, volwassen leven. Onlangs postuleerde mijn Helper tijdens mijn sessie dat de narcolepsie op mijn pad werd gezet als een noodzakelijke stap om me te helpen het hoofd te bieden aan de seksualiteitskwestie die ik anders misschien had overgeslagen. Dit voelt op de een of andere manier goed, maar ik heb nog steeds niet veel connecties. Kun je helpen?
ANTWOORD: Mijn vriend, ik wil je zeggen dat wat je ervan weerhoudt om al je gevoelens van liefde en seksualiteit voor de vrouw toe te staan, zonder je ego-controle, ingewikkelder is dan je gevoelens voor je moeder.
Er is bijvoorbeeld een enorme angst in jou dat als je boos bent op je vader, in plaats van op je moeder, je zijn bescherming verliest en wordt bedreigd met de toorn van iemand die zoveel sterker is dan jij of je moeder. Dit is gedeeltelijk de reden waarom veel van uw gevoelens van angst en haat worden verplaatst naar de vrouw - moeder - die op de een of andere manier minder gevaarlijk is.
Dan is er nog een ander element hier. Een bijzonder sterke identificatie met je vader, gekoppeld aan de typische partijdigheid van het kind - ofwel vader heeft gelijk en daarom goed, ofwel moeder, wat een van hen slecht moet maken - maakt het raadzaam de vrouw te wantrouwen en de schuld te geven. Uw identificatie met de vader draagt het vervolgens over in uw leven. Als de vrouw niet te vertrouwen is en op de een of andere manier uw vijand is, dan wordt u vrijgesproken en hoeft u nooit uw eigen schuld jegens haar onder ogen te zien.
Dus in je ziel ben je in een voortdurende staat van verdeeldheid, van kunstmatig ofwel / of, wat een strijd in je creëert. Deze strijd put je uit, wat gedeeltelijk de spreuken verklaart van afstemmen uit de wereld om je heen. Het is je psyche die zegt: "Ik kan dat allemaal niet aan." In slaap vallen is ook een manier om het dilemma dat erg pijnlijk voor je is, niet onder ogen te zien. Natuurlijk kan elk symptoom en elke negatieve manifestatie altijd als medicijn worden gebruikt, als een douche.
Verbonden met dat alles is een zeer sterk schuldgevoel voor elk verkeerd handelen. Als u of uw dierbaren het bij het verkeerde eind hebben, lijkt het u onherstelbaar catastrofaal. Een gevoel van acceptatie van de menselijke onvolledige staat ontbreekt. En bovenal heb je de innerlijke visie nodig dat verandering en zuivering altijd beschikbaar zijn en eigenlijk je onontkoombare bestemming zijn.
Dit schuldgevoel maakt elke erkenning van je negativiteit, van je lagere zelf, bijna ondraaglijk. En het is ook de reden dat je moet kiezen tussen vader en moeder en degene schoon moet houden die belangrijker is voor je veiligheid als kind. Nu, als man, als de vrouw lief is, beschouw je jezelf automatisch als onaanvaardbaar en verlies je al je grond onder je voeten.
Dit is de reden waarom je jezelf niet kunt verzoenen met haar volledig lief te hebben. Het dilemma van het kind met betrekking tot je ouders wordt nu overgedragen in je eigen leven, waarin je bent als je vader, de vrouw als je moeder.
Een deel van deze waarheden heb je misschien gezien en herkend op je pad, maar je hebt deze ontdekkingen nooit echt naar binnen gehaald en jezelf volledig toegestaan om hun totale vertakkingen en betekenis te zien. Wat je moet doen is het volledig te zien, op alle niveaus, en energie en tijd te besteden om het als het ware 'door te voelen'.
Voel het zoals het was toen je een kind was. Voel het nu. Synchroniseer de twee. Als je je niet langer verzet tegen het voelen van dit dilemma, word je je bewust van de kunstmatigheid ervan en word je bevrijd. Je zult beide ouders echt kunnen zien als mensen die zowel gelijk als ongelijk hebben en die gerespecteerd, gedeeltelijk mee eens en gedeeltelijk oneens kunnen worden.
Als je dit vervolgens kunt toepassen op jou en de vrouw van wie je houdt, zul je vrij zijn van deze last die je ervan weerhoudt om uit te breiden naar liefdevolheid en een echte relatie. Het zal je tegelijkertijd bevrijden van buitensporige schuldgevoelens en de schuld omvormen tot een constructieve motor voor transformatie.
Bid voor deze benadering en volg deze zo veel mogelijk, en ik kan je zonder twijfel beloven dat je vrijgelaten zult worden. Liefde en zegeningen worden je nu opnieuw gegeven om je te versterken op je verdere pad, een pad dat zo gezegend is.
