13 VRAAG: In hoeverre is onvermoeibaar verlangen een noodzakelijke stap op weg naar volmaaktheid? Ik verwijs vooral naar de verschillen in de leringen tussen Oost en West.

ANTWOORD: Verlangenloosheid wordt ook vaak verkeerd begrepen, niet alleen door westerlingen, maar ook door oosterlingen. Onnodig te zeggen dat er een verlangen in het hart van de mens moet blijven. En het is weer hetzelfde oude verhaal: de hoe is belangrijk, de exacte schaduw ervan; het antwoord is geen ja of nee. Met andere woorden, er moet in zekere zin verlangen zijn; op een andere manier moet het verlangen geleidelijk ophouden.

Het verlangen moet blijven om God te bereiken, hem te ervaren, hem te dienen en, door hem te dienen, onze broeders en zusters te dienen. Deze wens moet niet alleen van het intellect komen als een plichtsgetrouwe erkenning van het goede; alleen deze wens, of liever de vervulling ervan, zal geluk brengen. Door spirituele groei verandert wat iemand verlangt alleen maar. Desalniettemin moet de onvermoeibaarheid optreden wat het ego betreft.

Nogmaals, dit soort onthechting kan niet komen door zichzelf te forceren. Het is het natuurlijke resultaat van spirituele groei; je kunt deze staat van zijn alleen indirect bereiken. Ook hier is het belangrijk om pijn op een gezonde manier te kunnen accepteren, zoals ik eerder heb uitgelegd. Als je zo tegen pijn bent, als alles in je krimpt bij de gedachte eraan, verlang je er heel erg naar om geen pijn te hebben - en daarom ben je niet onthecht.

U moet uzelf oefenen dat uw pijn, uw ijdelheid en uw comfort geen greintje meer doen dan die van de volgende. Als je steeds meer het gevoel krijgt dat je er voor jezelf niet meer toe doet dan voor iemand anders die je misschien niet eens persoonlijk kent, en jezelf niet belangrijker vindt, dan ben je een stap dichter bij onthechting - en dus bij geluk.

Zolang je in de greep bent van je ego met zijn angsten en zorgen, kun je niet in het heden leven. Je leeft soms in het verleden - en dit is slecht. En het is ook waar dat je heel vaak in de toekomst leeft, die op zijn eigen manier even slecht is. Dit geldt net zo goed voor oude mensen.

Als je het belangrijk vindt om aan morgen of het volgende uur te denken, leef je niet op dit moment. Wat betekent dat? Het betekent dat er een verlangen is in verband met de toekomst. Angst komt voort uit het verkeerde soort verlangen. Als u ergens bang voor bent, wilt u dat dit niet gebeurt.

Zo is het met de meesten van jullie; je leeft op de een of andere manier bijna je hele leven in de toekomst, en daardoor laat je het leven aan je voorbijgaan. Je mist het zien en waarderen van de mooiste dingen recht voor je ogen. Je ziet ze niet omdat je het te druk hebt met je verlangens. Het Nu is voor velen van jullie verloren vanwege je verlangens. Als dit soort onthechting niet wordt bereikt, mis je constant het geluk van het Nu.

Ik smeek u allemaal, mijn vrienden, voor wie de gedachte aan verlangenloosheid of onthechting nog steeds een beetje beangstigend is, denk er niet aan. Het zal als bijproduct komen, als en wanneer je dit Pad van geluk volgt.

Volgende les