QA154 VRAAG: Ik zou u willen vragen over de huidige fase waarin ik op dit pad ben. Ik was me er altijd van bewust dat ik te maken had met, laten we zeggen, het autoriteitsprobleem dat ik had met mijn vader of het probleem met mijn moeder, en op dit moment lijkt het mij dat het geen van beide is. De autoriteitsproblemen die ik heb gehad met mijn vader en moeder lijken op te lossen, en op een vreemde manier ben ik zelf een autoriteit aan het worden, wat iets nieuws voor me is. Ik ben bang dat ik het soort autoriteit zal worden waar ik een hekel aan had of tegen in opstand kwam, door dat soort autoriteit te imiteren. Is er iets dat je me hierover zou kunnen vertellen?

ANTWOORD: Ja. Ja. Tot op zekere hoogte is wat u zei waar - dat in uw poging om uw eigen autoriteit te worden, er een zekere mate van verzet daarin is die wijst op een gebrek aan echte vrijheid. En daarmee loop je het gevaar in kringetjes rond te gaan en niet alleen het soort autoriteit te worden waar je een hekel aan hebt, maar je het uiteindelijk ook weer eigen te maken en het weer tegen jezelf te keren.

Of je deze opstandige daad nu jegens anderen of jegens jezelf gebruikt, het komt uiteindelijk op vrijwel hetzelfde neer. Dit is helemaal waar. Wat dat betreft zit je een beetje vast.

Je verwart onderwerping met een flexibele openheid om iets van anderen te accepteren. En op dezelfde manier verwarren jullie rebellie met vrijheid en eigenheid. Nu, waarom is dit zo?

Er is daar natuurlijk een gemeenschappelijke noemer. En de gemene deler of de onderliggende verenigende reden voor beide dualiteiten en voor deze hele slinger om te fluctueren, is een fundamentele angst om echt jezelf te worden. Dat blijft hangen.

De angst om echt jezelf te worden heeft te maken met het contacteren van bepaalde gevoelens en het ervaren van bepaalde gevoelens. Dit, op het diepste niveau - het worden van jezelf, het verbinden met jezelf zoals je bent en het op een andere manier accepteren van je plek waar je nu bent, nu - is de reden waarom je fluctueert tussen deze twee uitersten van autoriteit.

Je kunt op jezelf ingaan en zeggen: "Ik wil echt de hele weg gaan en de waarheid zien en in waarheid zijn en me verbinden met de waarheid in mezelf", en loslaten - verzet loslaten - en de behoefte aan goedkeuring die je onderdanig maakt. Tegelijkertijd moet je, omdat je onderdanig bent, uitdagend, rebels en daarom destructief zijn, en je tegen jezelf keren om te bewijzen dat je niet-onderdanig bent. Als je dat allemaal ter wille van de waarheid kunt loslaten, zul je de juiste weg vinden.

Volgende les