QA254 VRAAG: We zouden graag uw advies willen over het financiële hulpprogramma en het beheer ervan in het Pad en in het Centrum. In een recente zaterdagavondgroep heeft de commissie gewerkt aan waar we worden geblokkeerd. We zagen duidelijk onze negativiteit in onze eigen zelfontbering en zelfingenomenheid erover, evenals onze onvoorbereidheid als helpers en confronters op dit gebied. Tegelijkertijd is er met de nieuwe herstructurering in het Padwerk een grote toestroom van aanvragen voor hulp, en het werk van de commissie moet doorgaan ondanks ons pijnlijke besef van onze tekortkomingen.

Onze eerste vraag is: wat is een rechtvaardige en spirituele filosofie voor het financiële hulpprogramma? We hebben ons tot dusverre aan ons bestaande beleid gehouden dat iedereen die hulp ontvangt, de gift in de vorm van werk aan het Centrum moet teruggeven. Hoewel we het hier in principe nog steeds mee eens zijn, lijkt het erop dat het in sommige gevallen ook goed zou kunnen zijn om rechtstreekse subsidies aan te bieden, of leningen die op een toekomstige datum moeten worden terugbetaald. Zou je hier iets over willen zeggen?

ANTWOORD: Er kunnen uitzonderlijke gevallen zijn waarin hulp moet worden verleend zonder dat de ontvanger ervoor werkt. Dergelijke uitzonderingen zullen heel duidelijk worden. Maar als algemene regel is het essentieel dat de ontvanger ook evenredig geeft aan wat hij ontvangt. Zijn of haar lagere zelf wil dat misschien niet, maar men hoeft niet erg diep te graven om te ontdekken dat de totale persoonlijkheid in opstand komt tegen het ontvangen van iets voor niets.

Het verlaagt het gevoel van eigenwaarde, dat dan vaak wordt bedekt en geprojecteerd, zodat de gevers steevast wrok en wantrouwen krijgen. Het werk hoeft niet alleen in uw centrum in het land te worden gegeven. Er is veel hulp nodig bij de nieuwe organisatie in uw centrum in de stad. Als dit systematisch wordt georganiseerd, zal er een prachtige mutualiteit ontstaan ​​die de ontvangers een voorproefje zal geven van hoe bevredigend het is om te verdienen en in al hun behoeften te voorzien. Het zal duidelijk worden dat dit niet zo moeilijk of onmogelijk is als het lijkt.

VRAAG: Moeten er beperkingen gelden voor welke soorten Pathwork-activiteiten in aanmerking komen voor financiële steun? Moeten bepaalde soorten uitgebreide Pathwork-activiteiten - zoals kernsessies, trainingslessen, speciale groepen - als extra's worden beschouwd, of is het geldig om iemand te helpen deze dingen te doen?

ANTWOORD: De hulp moet worden gegeven voor elke Pathwork-activiteit die belangrijk is voor de ontwikkeling van de persoon tot een volwaardige, zelfverantwoordelijke, creatieve, vreugdevolle volwassene. De keuze dient te worden gemaakt door de Helper en wellicht ook door de groepsleider.

De beslissing kan echter veranderen. Op een gegeven moment kan lichamelijk werk bijvoorbeeld de meest essentiële aanvullende activiteit zijn. Misschien is enige tijd later de groep van een echtpaar wat nodig is om een ​​disharmonie te elimineren die de verdere weg blokkeert, of in veel gevallen kan beroepswerk het belangrijkst zijn.

VRAAG: Hoe kunnen we in de commissie ons beter voorbereiden op de taak die we al aan het doen zijn? Het is duidelijk dat we ons persoonlijke werk moeten voortzetten om ons hart te openen, onze behoefte, zorgzaamheid en liefde te voelen, en tegelijkertijd de confrontatie en een standpunt in te nemen. Zijn er nog andere dingen die we kunnen doen om ons vermogen om de uitdaging van dit werk aan te gaan, te vergroten?

ANTWOORD: Bewustwording - gecultiveerd bewustzijn. Het is een training die moet worden gevolgd. Elke casus moet individueel worden behandeld, met al je aandacht, met een wachtende, zoekende houding, vragend om begeleiding. Naarmate je in je eigen kracht groeit, word je objectiever. U zult minder emotionele inzet hebben om te behagen of om uzelf als autoriteiten te bewijzen. Maak je geen zorgen. De waarheid zal zich altijd openbaren.

Je werkt samen met de respectievelijke Helpers, je eigen Helpers, en als je het juiste antwoord niet direct weet, geef het dan even de tijd. Geloof niet dat u het meteen moet weten. Deze overtuiging die men onmiddellijk moet weten, draagt ​​zo veel bij aan verkeerde beslissingen, schuldgevoelens en onzekerheid. U kunt het zich veroorloven om het antwoord te laten sudderen en rijpen.

VRAAG: Als commissie hebben we een scheiding ervaren van het organisme dat we dienen en onze wens om het te vertegenwoordigen in onze filosofie, ons beleid en onze beslissingen. Ik heb het gevoel gekregen dat de functie van deze commissie meer een onderdeel moet zijn van de administratie van het Centrum. Is het wensend te denken dat het door dit te doen de scheiding zou genezen, of is er waarheid in het volgen van die richting?

ANTWOORD: De scheiding kan bestaan, maar niet noodzakelijk in werkelijkheid. Het kan in jou zijn als een uiting van je angst voor - en rebellie tegen - de autoriteit die de administratie vertegenwoordigt. Aan de andere kant wil je ook je verantwoordelijkheid op hen verschuiven omdat je bang bent om fouten te maken.

Een nauwere samenwerking met de algemene administratie kan erg gunstig zijn, maar je moet nog leren de verantwoordelijkheid te dragen. Dit betekent niet dat u geen advies en raad moet inwinnen. Het vermogen om erom te vragen is op zichzelf een teken van volwassenheid. Maak je geen zorgen. Uw taak is gezegend en u leert en groeit er allemaal in en mee.

Volgende les