QA159 VRAAG: Ik maak me grote zorgen over mijn vermogen om de werkelijkheid echt waar te nemen, in tegenstelling tot het kind in mij. Ik relateer dit in het bijzonder aan een incident met een meisje waarbij ik innerlijk zeer heftig reageerde op kennelijke afwijzing. Vanavond heb ik met mijn grootmoeder gegeten en ik had niet het gevoel dat ze me al haar liefde kon geven. Hoe kan ik het kind in mij ertoe brengen de situatie aan te pakken, zodat ik mij ervan kan ontdoen?

ANTWOORD: Ja. Mijn antwoord hier zou gelden voor iedereen die zich voldoende bewust is van, of bezig is zich voldoende bewust te worden van, zijn innerlijke processen. En het antwoord zou dit zijn. In de eerste plaats is het buitengewoon belangrijk dat u zich voorbereidt op het feit dat er twee verschillende niveaus in u zijn.

Theoretisch weet en accepteert men dit, maar het is een heel andere kwestie van zichzelf toestaan ​​twee niveaus van denken, voelen, reageren en functioneren te accepteren. Er is het niveau van je bewuste geest, dat niet slechts één ding is, maar het is een mengeling, laten we het kort zeggen, van de volgende aspecten. Het is de mix van het ideaal dat je jezelf stelt, of waarvan je denkt dat er van je verwacht wordt. Het is wat we het geïdealiseerde zelfbeeld noemen.

Het is alles wat u denkt te moeten zijn en dat anderen van u verwachten. Dan is er, op datzelfde bewuste niveau, de rationalisaties, het wegredeneren van waar je gedreven wordt door blinde impulsen en blinde reacties en reflexen waar deze bewuste geest toe- en excuses voor maakt en weg verklaart. Dit is ook in de bewuste geest.

Dan is in de bewuste geest ook de werkelijk volwassen ego-intelligentie die echt beter weet. Een halfblinde mix van al deze drie elementen vormt het bewuste reactieniveau.

Maar dan is er dit onbewuste niveau waar weer twee niveaus samenkomen. Het ene is het irrationele kind dat je hebt genoemd; dit irrationele kind bestaat uit pijn, verkeerde interpretaties van wat er gebeurt, volkomen egoïsme en destructiviteit. Dit kind is een mengeling van al deze elementen.

Naast dit irrationele kind is er dan de goddelijke intelligentie die zijn boodschappen uitzendt. Deze berichten worden vaak verkeerd geïnterpreteerd. Met andere woorden, het geïdealiseerde zelfbeeld pikt een boodschap op en vervormt deze in de zin van te zeggen: "Dit is zoals ik zou moeten zijn." Of de goddelijke intelligentie zendt een boodschap uit "je zou gelukkig moeten zijn" - om een ​​kort en al te simpel voorbeeld te geven. Het irrationele kind kan dat op zijn eigen egoïstische en egocentrische manier verkeerd interpreteren.

Dit is het mengsel. Als je jezelf echt wilt laten voelen en reageren, zonder jezelf te dwingen te voelen en te reageren zoals je denkt dat je zou moeten doen, zal de taal van dit irrationele kind heel duidelijk worden.

Allereerst kun je misschien geen onderscheid maken tussen deze variaties die ik zojuist heb uitgelegd. Maar je kunt jezelf dagelijks toestemming geven - niet tijdens meditaties, maar meerdere keren per dag - waar je zegt: "Ik wil dit kind toestaan ​​zich in mijn bewustzijn te manifesteren."

Dan word je er niet door gedreven, maar je zult het in zekere zin met een beetje gevoel voor humor en met enige afstand observeren - niet afstand door het te ontkennen, maar afstand door te weten dat dit niet alles is wat er van jou is.

U zult niet de behoefte voelen om het weg te redeneren of te verontschuldigen, of het daardoor naar buiten op anderen te projecteren, wat altijd enorm pijnlijk is. Omdat men vanaf dat moment zo vervreemd is en zo ver weg van het element van de waarheid, dat men in de val zit - dat is wanneer men in de val begint te lopen.

Dus op het moment dat je jezelf toestemming geeft om het irrationele zich in je bewustzijn te laten manifesteren, zonder er blind door te worden gedreven, maar door het te observeren - volledig wetend dat dit niet alles is wat er voor je is, en volledig wetend dat dit niet betekent dat je om ernaar te handelen - dan zult u een enorme stap in verbetering boeken.

Je zult je niet gedwongen voelen ernaar te handelen, en je zult zoveel opheldering over jezelf krijgen, en je zult niet langer de behoefte voelen om te projecteren. Daarom zal er vrede komen, zelfs als je nog steeds dit irrationele kind bent.

Met andere woorden, als je merkt dat je in staat bent om de eisen, de overtuigingen, zonder enige remming te uiten - zeg het gewoon in gedachten en woorden - zul je hulp vinden, en zo moet het zijn. Alleen dan kunt u de betekenis afwegen van wat dat kind denkt en voelt en wil en verwacht.

Dan zul je ineens zien, hoe meer je het irrationele en illusoire in jezelf ziet, hoe bewuster je wordt van de werkelijkheid zoals die werkelijk is. Kan je dat zien?

VRAAG: Ik zie dat. Ook het idee van het geïdealiseerde zelfbeeld, dat ik wel samen met het kind zie, en beide zijn tegenstrijdig.

ANTWOORD: Juist. Met andere woorden, u kunt beide uitdrukken. Om je een al te simpel voorbeeld te geven: het geïdealiseerde zelfbeeld zegt: "Ik zou altijd geliefd moeten zijn" - niet alleen het geïdealiseerde zelfbeeld zegt dat, maar ook het irrationele kind; soms vallen ze allebei samen.

'Er moet altijd van me gehouden worden. Ik zou de belangrijkste moeten zijn, en er bestaat niets anders dan mijn persoon en de aandacht die anderen me moeten geven. " Als je jezelf kunt toestaan ​​zo'n verklaring af te leggen, zul je de volgende stap zien - het feit dat de andere persoon niet voldoet aan deze eis van jou, de eis van het irrationele egoïstische kind en het geïdealiseerde zelfbeeld.

Dan is de volgende stap dat je zegt: "Wel, de ander is gemeen tegen mij, aangezien hij dit niet doet." Dan kan het geïdealiseerde zelfbeeld een ander tegenstrijdig bevel geven. En dan komt het naar voren: “Je zou volkomen tevreden moeten zijn als niemand van je houdt. Je moet jezelf bescheiden accepteren dat je niets bent en niets telt. Dat is het beste om te zijn. "

Dan probeer je aan die vraag te voldoen. En dan iets in jullie rebellen, natuurlijk. Dan raak je helemaal in de war. Als al deze uitspraken worden gedaan, zult u zien waar de realiteit is. De realiteit is niet dat je geen recht hebt om gelukkig te zijn of dat je niet meetelt. De realiteit is dat je telt.

Maar de realiteit is ook dat anderen ook andere zorgen hebben en ook andere zorgen moeten kunnen hebben. Dan zul je zien dat deze realiteit niet pijnlijk is. Het betekent geen verlies als anderen ook andere zorgen hebben.

Omdat in je ongeloof - dat alleen als je aan deze irrationele eis wordt voldaan, het telt en het waardevol is en ben je dan geliefd - je absoluut blind was voor de werkelijke goede gevoelens die anderen je brengen en voor je hebben, zodat je mist altijd uit.

Nu moet dit irrationele kind zich in bewustzijn kunnen manifesteren. Hoe meer dit wordt toegestaan, des te minder zal de dwang zijn om ernaar te handelen. Hoe meer het irrationele kind daarentegen wordt ontkend en platgedrukt, des te groter is de aantrekkingskracht om ernaar te handelen, wat vervolgens wordt gerationaliseerd en ontkend dat het dit betekent, en er worden altijd verklaringen gevonden. Dit moet jouw manier zijn.

VRAAG: Ik neem aan dat je de Helper nodig hebt, met andere woorden.

ANTWOORD: Ja, de helper of mensen met wie u op die manier kunt praten. Allereerst is de grootste moeilijkheid om dit te doen, de grootste belemmering voor mensen om dit te doen, natuurlijk, trots en de angst dat ze dan volledig zullen worden afgewezen en bekritiseerd.

Als deze angst en trots eenmaal zijn overwonnen, wordt de moed genomen om te zijn en uit te drukken wat men op dat moment is. Er groeit een enorme nieuwe kracht, de kracht die alleen kan komen van de waarheid van jezelf zijn zoals je bent. En hoe meer het kind wordt erkend, hoe zwakker het wordt in zijn eisen en in zijn dwingende kracht. Dat is een onveranderlijke wet.

Zoals bij alle destructiviteit geldt: hoe meer erkend wordt dat het bestaat, hoe meer het eerlijk wordt toegegeven en redelijkerwijs niet overdreven, alsof dit alles voor jou was, hoe minder krachtig het wordt.

QA222 VRAAG: Een van mijn Werkers die al vele, vele jaren op het Pad is, bevindt zich op een zeer, zeer ernstig kruispunt wat betreft het openen van zijn emoties. We werken hier al een tijdje aan en ik voel de oprechtheid van zijn toewijding aan de waarheid en zijn toewijding aan uw werken. Maar er lijkt een andere blokkade te zijn, en ik vraag me af of je hem misschien advies of hulp zou kunnen geven in verband hiermee?

ANTWOORD: Ja. Je hebt jarenlang toegewijd gewerkt, mijn vriend, en het heeft zijn resultaten opgeleverd - misschien vergeet je zelfs hoe sterk ze zijn. Want het is gemakkelijk om te vergeten waar iemand in een vorige tijdspanne op deze aarde is geweest. Toch is het verschil enorm.

U nadert nu echter een geheel nieuwe fase. En als het mag, ik verwoord het op de volgende manier. Deze algemene eerste fase bestond uit de moeilijkheid die je in je hoofd had en er drong altijd iets door in je zelfgevoel. Het was van dat gevoel van zelf waar bijna op een onbewust niveau het begrip je uiterlijke geest bereikte, van binnenuit.

Welke woorden ook via mij of je Helpers tot je kwamen, bereikten het subliminale niveau, vanwaar het naar buiten werkte. Omdat je geest op de een of andere manier bepaalde ontwikkelingsfasen moest doorlopen om bereikbaar te zijn.

Nu zou ik zeggen, het tegenovergestelde moet gebeuren. Het is vanuit je verstand en vanuit je begrip dat je de blokkade moet bereiken die op je emotionele niveau bestaat, om jezelf emotioneel open te stellen. Omdat de eerste fase het mentale blok via het emotionele niveau moest openen, moet nu het tegenovergestelde gebeuren.

Uw begrip en uw wil en uw geest moeten de verbintenis dagelijks aangaan. Angst voor je gevoelens is zinloos, is een misvatting, en je kunt het je veroorloven om los te laten en hulp te gebruiken, en jezelf in de staat van je gevoelens te laten leiden.

Een ander advies hier zou zijn dat de eerste laag van gevoelens zeer negatieve gevoelens zijn die je op mentale basis hebt kunnen uiten, maar emotioneel ben je er nog steeds bang voor. Je voelt op een irrationeel niveau dat dat alles is wat er voor je is. De echt warme, positieve gevoelens zullen aan je overkomen als je de negatieve gevoelens op een minder angstige manier durft te uiten.

En een derde advies in dit opzicht is dat je veel gevoelens op een overdreven, gedramatiseerde manier hebt gebruikt, zodat je je angst voedt door middel van vervalsing en overdrijving. Je moet je hiervan bewust zijn en misschien op de gevoelens ingaan zonder het zo veel te overdrijven, en dat zal ook je angst verminderen.

Volgende les