QA257 VRAAG: Tijdens een recente trainingsgroep waren een vriend en ik aan het worstelen, en ik brak mijn enkel ernstig. Ik moest geopereerd worden en werd twee weken in het ziekenhuis opgenomen. Een positief effect is dat een deel van mijn weerstand is afgebroken en dat mijn gevoelens van behoefte, angst en verdriet meer naar de oppervlakte komen. Ik ben echter bezorgd dat ik me nog steeds niet voldoende bewust ben van de diepe krachten in mij die deze verwonding hebben veroorzaakt; dat ik niet voldoende contact heb gemaakt met diepe zelfvernietigende kanten van mezelf; dat tenzij ik dat doe, ze blijven op de loer liggen en mij in gevaar brengen.
Ik ben ook bang dat ik een grotere naar buiten gerichte haat heb dan ik weet, evenals sterke en verwarde seksuele gevoelens, die ook hebben bijgedragen aan het incident. Ik voel ook sterke trots, onderdrukking van diepe gevoelens en het verlangen mezelf en het leven te vermijden, wat me zorgen baart dat ik deze plekken in mij niet volledig zal behandelen.
Kunt u mij een idee geven van de ware betekenis van dit letsel voor mij? Wat zijn de boodschappen die ik het meest nodig heb om te horen? Wat heb ik nodig om onder ogen te zien waar ik me misschien voor verberg? Welk werk heb ik het meest nodig? Welke gebieden van mezelf heb ik nog steeds geweigerd om adequaat aan te pakken? Op welke manieren moet ik meer opleveren? Ook schijnen er sterke krachten uit het verleden te zijn tussen mijn vriend en mijzelf. Zou je me een idee willen geven van wat mijn karma bij hem is en wat we met elkaar moeten aanpakken?
Ten slotte, hoewel ik me diep betrokken voel bij het Padwerk en behoorlijk betrokken ben bij het leiderschap van Washington DC, heb ik nog steeds weinig arbeiders. Wat is de bedoeling hiervan?
ANTWOORD: De grootste belemmering in jou is angst voor jezelf en schuldgevoelens. Ze zijn natuurlijk met elkaar verbonden. Deze angst / schuldgevoelens versterken alle andere karaktergebreken die je onder ogen moet zien en waarmee je in het reine moet komen. Het geweld, de haat en de wrok, de uitvluchten en voorwendselen - ze zijn niet uit te wissen; ze hoeven niet gevreesd te worden, je een slecht persoon te maken of hopeloosheid te veroorzaken.
Maar jouw overtuiging dat dit zo is, creëert een verschrikkelijk innerlijk klimaat. Dus mijn advies aan u is om u te concentreren op de angst en de schuld die wat u in u aantreft, u als mens en als mens devalueert. Je vertrouwt jezelf en je goedheid niet, je vertrouwt het universum en God niet, of de wet dat er niets is dat niet kan worden vergeven - dat niet kan worden veranderd en getransformeerd.
Mediteer hier diep over, doordrenk jezelf de hele tijd met dit bewustzijn en ga dan verder met vertrouwen en onbevreesdheid. Wat je zult vinden, zal nooit je angsten en zorgen rechtvaardigen.
U moet ook begrijpen dat uw ongeval niet alleen een creatie van u was. Het was een wederzijds gecreëerde gebeurtenis. Ik acht het niet nodig of nuttig om in te gaan op karmische geschiedenissen tussen jullie twee. Wat veel relevanter is, is de magnetische dynamiek waarmee jullie je nu verbinden, want jullie koesteren allebei dezelfde angst / schuldgevoelens tegenover het zelf.
Leer jezelf te vertrouwen en van jezelf te houden. Ik zeg dit ook tegen hem, hoewel er hier met hem veel vooruitgang is geboekt, maar er moet nog wat worden geboekt. Ik denk dat het vrij duidelijk moet zijn dat het niet hebben van meer werknemers om precies dezelfde redenen is gebaseerd. Je wantrouwt je waardigheid, je gelooft dat je het niet verdient.
En omdat je voor een groot deel bang bent voor jezelf, voel je je onzeker om anderen te helpen. Alleen in de mate waarin je jezelf volledig ontmoet, zul je je veilig voelen bij anderen. Ik ben er sterk van overtuigd dat deze woorden vanaf nu een wezenlijk verschil zullen maken op uw pad. Hiervoor heb je mijn zegen.
