QA240A GIDS COMMENTAAR: Een specifieke boodschap en sleutel die ik u vandaag zou willen geven, is dat elke soort pijn die u ervaart - of dit nu pijn is op fysiek, emotioneel of spiritueel niveau, de pijn van onvervulling, de pijn van vage verlangens, pijn van duidelijke verlangens waarvan je weet dat je ze hebt en die niet worden vervuld, de pijn van alle denkbare obstakels - de pijn is tegelijkertijd oorzaak, gevolg en medicijn.
Laten we eens kijken hoe dit werkt. Neem een eenvoudig voorbeeld van fysieke pijn die u heeft. Als deze fysieke pijn niet echt wordt bestreden in een geest van rebellie en woede, maar wordt onderzocht en aanvaard en volledig, volledig wordt genoten en ervaren, zul je zien dat niet alleen de pijn oplost, maar voordat hij dit kan doen, wat heeft die pijn veroorzaakt. Het is uw houding ten opzichte van die pijn die het veroorzaakt en niet andersom zoals u gewend bent te denken.
Een houding van woede en angst en rebellie en weerstand wordt niet gecreëerd door de pijn. Maar die houding bestaat in jou als een gegeven dat naar voren kan komen wanneer het gepast lijkt, wanneer er iets gebeurt, en dat is precies wat de pijn veroorzaakt. Dus de pijn, zie je hier, is niet alleen een gevolg van deze houding, maar het is er ook de oorzaak van.
De houding die ongezuiverd bestaat, als het ware in reserve wachtend, veroorzaakt de pijn. Het is dus oorzaak en gevolg. Als je de pijn gebruikt om je houding te onderzoeken, om het te herkennen, wordt het het medicijn. En als je zo de houding in kwestie oplost, verdwijnt het effect samen met de oorzaak.
Dit is een zeer belangrijke sleutel die u wellicht buitengewoon handig vindt. Misschien kun je op dit moment elke toestand in je leven - fysiek, emotioneel of wat dan ook - bekijken en kijken naar wat er pijnlijk aan is. Ervaar de pijn ervan. Ervaar het gebrek, de onvervulling of wat het ook mag zijn dat pijnlijk is. En stel jezelf dan de vraag: wat is jouw houding er werkelijk tegenover?
Op een heel subtiele manier zul je ontdekken dat je het eronder kunt verdoezelen, negeren, doen alsof het niet bestond - wat soms een hele tijd kan worden volgehouden - totdat, als gevolg van de ontkenning, het geheel blok van oorzaak, gevolg en medicijn - mogelijk medicijn - groeit en groeit zodat het niet langer over het hoofd kan worden gezien.
De verbindingen worden echter moeilijker te maken naarmate u het bestaan van een probleem, van een pijnlijke toestand in uw leven blijft ontkennen. Het werk wordt moeilijker en soms wordt dit uitgesteld voor incarnatie na incarnatie. Maar eenmaal goed gelanceerd op een pad als dit, komt de tijd dat je verbanden begint te zien. Je begint je bewust te worden van je eigen attitudes, hoe subtiel die ook zijn.
Dus onder de ontkenning en het wegkijken en de onderdrukking vind je vaak boze driftbuien tegen het leven vanwege een of andere fout. Het is die houding die de oorzaak is van de pijnlijke toestand. Door deze houding te herkennen en te veranderen en te genezen, geneest u tegelijkertijd de pijnlijke toestand - niet alleen deze ene keer, maar misschien voor altijd, op voorwaarde dat deze toestand niet langer in u bestaat.
Een deel van het medicijn, een deel van de les die je moet leren, is dat je het niet meteen kunt elimineren, zelfs niet na herkenning. Want dat is de periode die zo nodig is: dat je deze nieuwe houding keer op keer herkent. Je moet het oefenen; je moet het in jezelf herontdekken; je moet ernaar zoeken; je moet herkennen wanneer je het verliest. En geef de boze rebellie op tegen iets dat je hebt gecreëerd.
Vaak zul je eerst alleen deze boze, opstandige houding herkennen en helemaal niet de zaak zelf. Je bent je misschien niet eens bewust dat er iets specifieks ontbreekt of pijnlijk is. U kunt zich dus ook niet bewust zijn van wat er nodig is om het te elimineren. Maar u kunt misschien geleidelijk, door dit werk, duidelijk een woedende opstand voelen en zich ervan bewust zijn, u weet niet waartegen.
Dan voel je misschien waartegen. Terwijl je dat doet - en je weet dan misschien niet eens wat specifiek die toestand heeft gecreëerd - en terwijl je doorgaat, het geduld leren, het vertrouwen leren, de stijve weerstand tegen de pijnlijke toestand oplossen, maar er geestelijk in wegzinken van acceptatie, zult u dan zien, dat is precies de houding die u in het algemeen voor uw hele persoonlijkheid moest leren.
Als ik het over acceptatie heb, moeten we heel voorzichtig zijn, want elke goddelijke houding van schoonheid, waarheid, liefde en realiteit kan verkeerd worden begrepen en verdraaid. Acceptatie kan dus vaak worden verward met berusting en wanhoop opgeven. Alstublieft, mijn vrienden, verwar dit niet.
Misschien is de beste manier om acceptatie uit te leggen in een context met deze sleutel die ik je hier gaf, met deze voorwaarde: “Ja, hier heb ik pijn. Ik weet nog niet eens waar de pijn over gaat of hoe ik die heb gecreëerd. Maar ik accepteer het volledig in vertrouwen en laat mezelf het ervaren. " En dan voel je de onvrijwillige strijd om het te ervaren.
Als je jezelf er onvrijwillig tegen ziet vechten, zal het je misschien een ogenblik lukken om de strijd op te geven. Het is in de eerste plaats een volledig onvrijwillig proces. Zoals u ziet, zullen deze onvrijwillige processen uiteindelijk op deze nieuwe houding reageren, maar niet onmiddellijk. Daar worden uw geloof en acceptatie zo noodzakelijk.
Ik heb vaak gezegd dat de kloof tussen oorzaak en gevolg - wanneer je een positieve vibrerende realiteit instelt - niet onmiddellijk kan ontstaan. Juist in die kloof heb je zoveel te leren. Het is precies daar waar uw les en uw medicijn is - zelfs als u de aard van de pijn niet begrijpt, hoe u deze hebt veroorzaakt - dat u het in geloof accepteert; dat je merkt dat de onvrijwillige reacties dit niet doen.
Beetje bij beetje zullen uw onvrijwillige reacties in overeenstemming zijn met uw algehele bewustzijn en zullen ze dan openstaan voor de waarheid van de hele toestand. Het komt allemaal voor je samen, zodat deze sleutel geen theorie meer is. U zult zien dat de pijnlijke toestand oorzaak, gevolg en medicijn of les is. En als dit allemaal samen valt, lost de pijn echt op.
Tot die tijd bestaat een groot deel van uw les uit precies deze zeer fijn gekalibreerde balans van leergeloof, leergeduld, gefocuste observatie, aanvaarding in een positief geloof. Dit is niet de vraag naar onmiddellijke verandering, zodat de pijn onmiddellijk zou verdwijnen, noch een negatieve berusting en wanhoop dat je altijd in die toestand zult zijn.
Met andere woorden, acceptatie en positieve visualisatie sluiten elkaar niet uit. In uw menselijk bewustzijn zijn dit vaak exclusieve zaken. Zelfs spirituele leringen zijn gebaseerd op het een of het ander. Ze zijn zeer extreme vertegenwoordigers van beide houdingen.
Er is de spirituele oriëntatie die de aanvaarding van alle pijn en moeilijkheden voorschrijft, bijna als een onvermijdelijke voorwaarde voor spiritualiteit, ascese, de ontkenning van vreugde, de ontkenning van plezier. En je hebt de andere extreme spirituele oriëntatie die zich volledig concentreert alleen op de positieve demonstraties, op visualisatie van de totale ontkenning van de behoefte aan acceptatie.
Dit kan nooit leiden tot de eenwording en ware verbinding op een diep bewustzijnsniveau waar je je eigen creatie begrijpt. Geen van deze theorieën doet dat. Maar beide attitudes - acceptatie en positieve visualisatie - zijn nodig en moeten worden gecombineerd en kunnen worden gecombineerd en moeten worden gecombineerd. En dat is waar ik het over heb.
QA241 VRAAG: In een recente lezing zei u dat pijn oorzaak, gevolg en medicijn is. Ik zou graag uw hulp willen bij het verhelderen van een aanhoudende pijn die begint in mijn linkeroor, langs de linkerkant van mijn nek naar mijn linkerschouder gaat en dan naar mijn rechteronderrug schiet.
ANTWOORD: Wilt u de emotionele oorsprong weten, of wat zou u precies willen weten?
VRAAG: Ja. Ik denk dat ik een connectie maak met het feit dat ik mijn receptieve centrum aan de linkerkant open, en daarom voel ik de pijn. Ik weet niet zeker of dat waar is.
ANTWOORD: De manier waarop ik u hier zou willen antwoorden, waarvan ik denk dat het op dit punt het meest zinvol voor u zou zijn, is dat als u zich openstelt en meer bewust wordt, u zich ook meer bewust wordt van de spanningen en pijnen die al bestaan. ingebed in jou, en die al eerder hebben bestaan, maar die je vaak te veel hebt verdoofd om te voelen.
Er is een heel proces gaande bij de opening. Je kunt niet direct vaststellen dat deze pijn in het oor hier vandaan komt en het andere deel daarvan. Het kan onder die voorwaarden niet worden besproken. Maar het is een voortdurende beweging van energetische stromen die nog steeds obstakels vinden die gedeeltelijk ontwakend en bewust en ervaren zijn.
Andere delen van je energetische systeem blokkeren ze nog steeds zodat ze er niet helemaal doorheen kunnen. Het kan dan veranderen. Het kan in verschillende perioden en fasen overgaan in verschillende delen van jou. Maar de linkerkant is zeker de emotionele kant die je het meest hebt verwaarloosd, wat niet betekent dat het niet ook het bewustzijn beïnvloedt, zoals de rechterkant het intellect en de wil en de geest beïnvloedt.
Want niets dat vervormd is, heeft uiteindelijk geen invloed op al het andere. Of niets dat wordt verwaarloosd of ontkend, heeft ook geen invloed op andere onderdelen. Dus het is nu echt een levend proces als je kunt gebruiken wat ik in deze lezing zei [Lezing # 241 Dynamiek van beweging en weerstand tegen de aard ervan] om het volledig te ervaren. Ervaar je weerstand ertegen, en als je je bewust wordt van de weerstand, zul je zien dat de pijn de weerstand is. En dan wordt het medicijn.
