15 VRAAG: Het medium wilde een vraag stellen: wat zijn, afgezien van biologische redenen en burgerlijk recht, de spirituele wetten in verband met het huwelijk tussen broers en zussen?

ANTWOORD: Wanneer mensen in dezelfde familie of in dezelfde omgeving zijn geïncarneerd, zijn er altijd karmische redenen - redenen die verband houden met het vervullen van een taak. Nu worden broeders en zusters vaak geïncarneerd omdat liefde tussen deze zielen moet worden geleerd, maar liefde alleen op een bepaalde manier.

In andere gevallen zouden mensen zichzelf als echtgenoot en echtgenote moeten vinden, omdat wanneer passie of seks een rol speelt, het mogelijk wordt om lief te hebben waar voorheen haat bestond. Op deze manier is het gemakkelijker.

Tussen broers en zussen is dit element verwijderd, omdat het in dit stadium van hun karmische relatie kan zijn dat liefde moet worden geleerd zonder de hulp van eros. Precies dit is misschien gewoon hun taak. Dit is de reden waarom, vanuit spiritueel oogpunt, het huwelijk verboden is tussen zielen die geïncarneerd zijn als broers en zussen.

 

62 VRAAG: Kunt u uitweiden over wat er precies wordt bedoeld met vakbond? Wat houdt het precies in?

ANTWOORD: Het concept van unie kan op twee niveaus worden besproken, voor zover het ons onderwerp betreft. Ik spreek nu niet van eenheid met God. In de hoogste zin is vereniging het samensmelten en versmelten van twee wezens die gespleten waren. Het treedt op wanneer twee wezens weer één entiteit worden. De vereniging op deze aardse sfeer tussen een man en een vrouw streeft naar hetzelfde doel en probeert dit tot op zekere hoogte innerlijk te bereiken. Op zeldzame momenten kan het gebeuren. Maar alle lagen van onwetendheid en angst zetten al snel weer een scheidingsmuur op.

Het doel van ontwikkeling als zodanig is om deze scheidingsmuren te vernietigen, of ze nu tussen mensen en God staan, tussen de mensheid en spirituele waarheid en werkelijkheid, tussen mensen of tussen man en vrouw. Liefde is de enige sleutel om deze muur te elimineren. Met liefde is begrip open. En met begrip kan eenheid of vereniging worden bereikt. Maar liefde kan niet worden afgedwongen.

Liefde kan alleen worden gewonnen door alle blokkades en fouten in de menselijke ziel te verwijderen. Ego-belang en preoccupatie staan ​​lijnrecht tegenover liefde. Maar voordat het kleine ego kan worden verwijderd, moet het in al zijn facetten worden herkend; het moet naar de oppervlakte kunnen komen. Alleen dan, en alleen dan, kan de ware persoonlijkheid evolueren die niet langer nodig heeft wat het kleine ego nodig scheen te hebben. Dan kan liefde zich echt ontvouwen en eenheid tot stand brengen.

Dit geldt voor alle menselijke relaties. In het huwelijk maakt de liefde tussen twee mensen het bereiken van een eenheid gemakkelijker dan in andere relaties, zoals bijvoorbeeld vriendschap. Het is gemakkelijker omdat het wordt gevoed door eros en de seksuele impuls. Zonder deze elementen is de scheiding moeilijker te overwinnen. Wrijvingen kunnen niet zo gemakkelijk worden gladgestreken als wanneer eros aanwezig is als een brug naar liefde [Lezing # 44 Love, Eros & Sex].

Aan de andere kant heeft een meer losse relatie minder kans om fricties op te wekken, daarom is het in die zin gemakkelijker te onderhouden. We zouden kunnen samenvatten door te zeggen dat het huwelijk praktisch onhaalbaar zou zijn voor de mensheid als het niet de hulp zou hebben van eros en de zin in seks. Het in stand houden hiervan ten opzichte van de partner is daarom een ​​doel op zich in het huwelijk. In de eenvoudigste bewoordingen vindt unie de ander op zoveel mogelijk niveaus.

Er komt veel meer bij kijken dan alleen de ander begrijpen, in harmonie zijn met hem of haar. Het is een vermenging van de fysieke, mentale, emotionele en spirituele aard van twee mensen. Het kan worden gedaan als beide de wil en het begrip hebben.

Wat geldt voor alle menselijke relaties, geldt zeker nog meer voor het huwelijk. Elke wrijving en elk misverstand, hoe flagrant een persoon ook verkeerd is, is een aanwijzing voor iets vervormd of onwetend in het zelf. In het ideale huwelijk zou dit altijd in het oog worden gehouden en zouden beide partners dat element in zichzelf zoeken. Ze zouden dan ontdekken dat de ander, misschien soms met overmatige kracht, reageerde op dit ene kleine deel dat als het ware wazig is.

Het disharmonische deel in het ene reageert automatisch op het disharmonische deel in het andere. De twee disharmonische delen zijn niet altijd even sterk, maar dat maakt niet uit. Als deze sleutel tot het huwelijk zou kunnen worden gevonden, zou een echte afstemming kunnen worden bereikt. De afstemming zou de zelfontplooiing bevorderen en tegelijkertijd meer sleutels opleveren om op elkaar af te stemmen. Op deze manier wordt met succes geprobeerd een echte vereniging te bereiken.

 

102 VRAAG: Als een man trouwt zonder echt diep verliefd te zijn op een vrouw - ten eerste, is dit dan verkeerd? Ten tweede: is het mogelijk dat dit huwelijk met de juiste begeleiding goed kan aflopen? Is het mogelijk dat ze dan verliefd worden, dat het uitgroeit tot een echte liefdesaffaire, ook al is het nogal koud begonnen?

ANTWOORD: Het is erg moeilijk om u een duidelijke verklaring van goed of fout te geven. Het hangt van zoveel omstandigheden af. Het hangt af van de motivatie, van het soort gevoelens dat je hebt en van de wil en moeite die in de relatie wordt gestoken.

Maar in het algemeen kan ik zeggen dat als de motivatie oprecht is en als er gevoelens van genegenheid, respect en sympathie voor de andere mens aanwezig zijn, samen met bepaalde gemeenschappelijke basisbelangen, dit inderdaad een beter huwelijk kan blijken te zijn dan op basis van een alleen op passie. In het laatste geval kunnen de echte waarden over het hoofd worden gezien. Maar ik bedoel niet dat als twee mensen verliefd zijn, ze noodzakelijkerwijs de echte waarden over het hoofd zien. Ze zijn misschien verliefd geworden alleen vanwege hen.

Wat je zegt is zeker geen regel, maar het is onder bepaalde omstandigheden mogelijk als echte waarden worden gepercipieerd. In een dergelijk geval moet echter zorgvuldig worden gekeken naar de motivatie bij beide personen. Dit is niet snel en eenvoudig te realiseren, omdat diepgaande en verborgen factoren een rol kunnen spelen. Zelfs vervormde en ongezonde motieven hebben, wanneer ze uiteindelijk aan het licht worden gebracht, mogelijk geen schadelijk effect. Maar ze zullen buitengewoon schadelijk zijn als men zich er niet van bewust is of niet bereid is ermee om te gaan.

 

QA133 VRAAG: Wat is een huwelijk en is het noodzakelijk?

ANTWOORD: In de eerste plaats zal ik antwoorden op wat het huwelijk is. Het huwelijk is de meest intense relatie die er bestaat. Of laten we zeggen, het zou kunnen zijn. Het zou kunnen zijn omdat - en in vergelijking met andere relaties, zelfs van de meest intieme vrienden - de mogelijkheid bestaat om je masker af te doen.

En dat is een genezend element voor de ziel die wegkwijnt als ze, zoals ze gelooft, gedwongen wordt zich voortdurend achter bewakers te verschuilen. Daarom maakt zo'n intense relatie het mogelijk om voorwendsels, maskers en bewakers af te nemen.

Nummer twee: het huwelijk maakt het mogelijk om uit de problemen te groeien. Dat wil zeggen, als een huwelijk moet werken, moet het masker worden afgezet, moeten de verdedigingen worden geëlimineerd en moet men de ander echt ontmoeten zoals de ander is. Daarbij ontdekt men waar de probleemgebieden in de eigen ziel zijn, en hoe deze probleemgebieden de partner beïnvloeden en vice versa.

Als er een ontmoeting is, een open ontmoeting, van deze twee mensen, dan vindt het groeiproces plaats en de betekenis van het huwelijk en de betekenis van het huwelijk onder deze omstandigheden is dat groeien niet op een pijnlijke manier plaatsvindt.

Het afzetten van de maskers is geen pijnlijk proces, maar het levert de grootste gelukzaligheid op. Het is de spirituele vervulling die mensen gewoonlijk verwachten in een ver daarbuiten gelegen gebied. Het is de gelukzaligheid van wat mensen ook wel een mystieke ervaring zouden kunnen noemen. Maar dat kan alleen als het huwelijk precies is wat ik hier zeg. En dit is natuurlijk, zoals u allemaal weet, zeer zelden het geval.

Vaker wel dan niet wordt het huwelijk een gewoonte waarbij mensen zij aan zij leven met hun maskers, met hun verdediging en bewakers aan - met hun pseudosoplossingen - die proberen de huwelijksrelatie zelf te infiltreren, en daarom hun vervreemding van elkaar, de patstelling in de relatie - fysiek, seksueel, emotioneel en spiritueel, vaak zelfs mentaal. Op die manier zet men een onbevredigend huwelijk voort of beëindigt men het.

In sommige gevallen heeft de ene oplossing de voorkeur boven de andere; in andere gevallen vice versa. Maar nogmaals, wat er dan wordt gedaan, kan men niet generaliseren. Elk geval is anders. De oplossing is niet in één alternatief - laten we zeggen het alternatief van het voortzetten van een oppervlakkige relatie in plaats van te verkiezen boven het beëindigen ervan of vice versa.

De oplossing kon alleen worden gevonden in waarom er zoveel maskers bestaan ​​- zoveel voorwendsels - waardoor de partner zich zo niet bewust is van wat hen op al deze niveaus scheidt. Dit is de betekenis van het huwelijk. De betekenis is zo mooi, omdat groei en oplossing van problemen werkelijk op de meest gelukzalige manier kunnen bestaan, waar elke mensenziel bewust of onbewust naar hunkert.

De menselijke ziel hunkert naar expansie. Het hunkert naar een staat van zijn zonder pretenties, zonder angstige, bezorgde bewakers. Het verlangt ernaar om in werkelijkheid een ander te ontmoeten. Het hunkert naar de gelukzaligheid die het resultaat is van dat alles. En dit verlangen kan in zo'n relatie worden vervuld. Dat is de bedoeling.

Of het nu nodig is of niet, men kan niet generaliseren. Ik zou heel voorzichtig zijn als ik zeg dat het voor iedereen nodig is. En ik zou even voorzichtig zijn om voor sommige mensen te zeggen dat het misschien niet nodig is, omdat beide uitspraken misleidend zijn.

Ik denk dat de beste benadering van deze vraag zou zijn te beseffen dat dit de mogelijkheid is; dit is het potentieel; dit is een mogelijke weg voor iedereen, als men zich op dit moment klaar en bereid voelt om deze weg te volgen. Als iemand zegt: “Ja, dit is mijn weg, en het zal ook mijn weg zijn, maar misschien nog niet helemaal; misschien moet ik in dit stadium andere fasen doorlopen ”, dat hangt van elk geval af.

beantwoordt dat jouw vraag?

VRAAG: Ja, dat klopt.

ANTWOORD: Is er een andere vraag die voortkomt uit wat ik zei en die u nu zou willen stellen?

VRAAG: Als deze mogelijke vervulling niet als waarschijnlijk wordt beschouwd tussen twee mensen die samenwonen, dan zouden ze natuurlijk niet samen moeten zijn.

ANTWOORD: Ja.

VRAAG: Dan is een huwelijk niet nodig.

ANTWOORD: Nou, het woord "noodzakelijk" is misschien niet het juiste woord, maar wat ik u hier zou willen zeggen is dit. Natuurlijk is er zo'n mogelijkheid. Maar het is buitengewoon belangrijk voor u om te beseffen dat als u een dergelijke beslissing neemt, u die ook neemt en niet wacht op sancties, want er is geestelijk niets verkeerd aan zo'n beslissing als u er van ganser harte over bent.

Maar als u uw twijfels heeft en deze twijfels wilt wegnemen door een sanctionering van een andere autoriteit, zal een dergelijke sanctionering uw twijfels niet echt wegnemen. Met andere woorden, mijn advies is om aan uw twijfels te voldoen. Misschien zijn uw twijfels ongegrond. Misschien is een dergelijke beslissing voor alle betrokkenen heel wenselijk.

Dus nogmaals, ik zeg dat het hier niet om de beslissing zelf gaat. Het is uw twijfel erover die misschien wel het cruciale punt is.

 

QA133 VRAAG: Ik heb een heel persoonlijke vraag. Het gaat over mijn relatie met een vriend. We hebben een hele goede relatie en ook veel begrip. Alleen mijn gevoelens voor deze persoon zijn soms als gevoelens voor een vader, wat ik altijd al wilde hebben. Ik weet niet of dit een goed gevoel is of niet. Is dit goed voor de toekomst in het huwelijk?

ANTWOORD: Ik neem aan dat u mij niet vraagt ​​of u wel of niet moet trouwen. {Nee} U vraagt ​​mij in principe of de vaderband die nog niet is opgelost, een belemmering is voor het huwelijk. {Ja} Als u, zoals zo velen, veel andere mensen zou doen, zich hiervan niet bewust zou zijn en zelfs zou geloven dat deze gevoelens perfect en juist en goed zijn, zou dat op de lange termijn een belemmering blijken te zijn. Omdat men niet met een vader kan trouwen, en men kan niet echt met succes een vrouw zijn als men een dochter is.

Maar als je dit weet en aan dit Pad werkt, is het absoluut mogelijk om een ​​succesvolle relatie op te bouwen lang voordat je zo'n probleem hebt opgelost, als je je realiseert dat het een probleem is. Als men ziet op welke manier de gevarenzones in een huwelijksrelatie zouden kunnen bestaan, hoeft men zeker niet te wachten tot men alle problemen heeft opgelost. Dan zou het huwelijk nooit bestaan.

Dit is precies wat ik eerder bedoelde toen ik de vraag over het huwelijk beantwoordde: dat mensen samen kunnen groeien en, of het nu wel of niet in zulke termen wordt besproken, vanuit dit oogpunt echt openstaan ​​voor elkaar. Dan zal het samen groeien iets geweldigs blijken.

 

QA167 VRAAG: Welke innerlijke bronnen bezit ik die mijn vrouw hulp en een gevoel van voldoening kunnen geven en waarop we een gezond huwelijk kunnen opbouwen?

ANTWOORD: Mijn antwoord zou op deze manier zijn. In de eerste plaats is het absoluut essentieel dat die innerlijke hulpbronnen die u kunt mobiliseren en waarmee u uw probleem kunt aanpakken, allereerst op uzelf gericht moeten zijn. Je moet een totaal zelf vestigen om op geen enkele manier afhankelijk te zijn van iemand anders.

Dit betekent niet - en ik heb dit vaak en op veel manieren tegen mijn vrienden gezegd - dat je alleen zou moeten wonen, dat je geen diepe en zinvolle relatie zou moeten hebben. Maar zo'n diepe en betekenisvolle relatie kan alleen maar als een luxe worden beschouwd.

Met andere woorden, men moet zo rijk en zo sterk en zo op zichzelf staand zijn en zoveel te geven hebben omdat men in zichzelf op eigen benen staat. Dan is de ander niet meer nodig om vol te houden, om kracht te geven, om zelfverzekerdheid te geven, om een ​​gevoel van toereikendheid te geven. De andere persoon is alleen nodig om het hoogste genoegen te vervullen van het geven en ontvangen van liefde en het delen van je groei en het delen van je diepste ziel.

Nu kunnen deze vragen heel gemakkelijk worden verward en kunnen ze worden verborgen. Het gebeurt keer op keer bij de mensheid dat de behoefte om door de ander te worden ondersteund - omdat men zich onbekwaam voelt - heel gemakkelijk kan worden verborgen, en men kan geloven "wel, dit is pure liefde."

Maar innerlijk wordt je diepste zelf nooit bedrogen. Het weet het. En het diepste zelf van ieder ander weet het ook. Alle onvolwassen mensen die deze problemen niet hebben opgelost, steunen op de andere persoon, eisen van de andere persoon, en het wordt een last die de andere persoon niet kan dragen.

In zulke gevallen heeft de ander altijd een gelijke behoefte van al even onvolwassen aard, en beginnen de twee met elkaar in conflict te komen. De remedie moet dus liggen in het overwegen: "Wat kan ik doen om de middelen in mij te activeren, zodat ik weet dat ik voldoende ben, zodat ik niemand anders nodig heb om mij dat gevoel te geven?"

De verdere vraag: “Wat kan ik doen om de innerlijke bronnen in mij te activeren, zodat ik kan leven en het hoofd kan bieden aan elke situatie, al mijn gevoelens, en eruit kan groeien, wat er ook gebeurt? Om die reden heb ik niemand anders nodig. "

Ik denk, in jouw geval, mijn vriend, dat de situatie gunstig is. Want ook al ben je niet direct betrokken geweest bij dergelijk Padwerk, het is niet zo ver van je bewustzijn dat je de relatie vanuit dit standpunt benadert. En je bent natuurlijk niet de enige.

Iedereen die in het leven worstelt, heeft een vergelijkbare situatie. Dan is het alleen een vraag voor het individu om het te zien. Als je jezelf eenmaal in deze onbalans ziet - waarbij de andere persoon geacht wordt te vervullen wat van je eigen zelf moet komen - dan heb je meer dan de helft van de strijd.

Dan zul je diep en met het gevoel begrijpen dat relaties onmogelijk echt kunnen werken wanneer de partner die rol moet op zich nemen, en wanneer jij op zijn beurt die rol voor de partner op je moet nemen.

Want wat er dan in een relatie gebeurt, is, als het echt wordt gezien, bijna een absurde situatie: iedereen steekt al zijn kracht in om de ander sterk genoeg te maken om zijn eigen kracht te behouden.

Met andere woorden, iedereen investeert al zijn reeds geactiveerde en beschikbare middelen om de ander ertoe te brengen zichzelf te onderhouden. Dat wordt dan natuurlijk een onhoudbare situatie die geleidelijk aan de echte gevoelens en de echte mogelijkheden van geven en ontvangen op een gezonde, vrije manier van echt delen doodt.

Dan gaat de een op zoek naar een andere relatie, of is er diepbedroefd over wat het geval ook mag zijn. De andere relatie komt in een gelijkwaardige situatie terecht, tenzij deze problemen onder ogen worden gezien en opgelost.

Dan, wanneer de problemen beginnen te worden opgelost, zal de natuurlijke evenwichtsstructuur plaatsvinden dat die hulpbronnen, de reeds beschikbare hulpbronnen, zullen worden gebruikt om te zoeken, te tasten, te groeien, te begrijpen, om te activeren wat in het zelf is. En dan wordt een echte relatie mogelijk.

VRAAG: Gaat het activeren van deze innerlijke bronnen altijd gepaard met pijn en lijden?

ANTWOORD: Ja, ik zou zeggen dat het waar is. De pijn en het lijden zijn puur van illusoire aard, maar het is niettemin waar terwijl men dit ervaart. De pijn en het lijden komen voort uit het feit dat men zijn onvolmaaktheid moet accepteren, wat vaak veel meer is dan men zou willen zijn of zou doen alsof men zichzelf als een aanvaardbaar mens beschouwt.

Dat is een soort pijn. Een andere vorm van pijn is het opgeven van de middelen die de persoonlijkheid heeft gebruikt om anderen te beheersen, zodat ze zichzelf in stand kunnen houden. Dat lijkt vreselijk pijnlijk en gevaarlijk. Als we dus die stappen doorlopen waar de onbewuste en emotionele reflexen nog steeds op deze illusie zijn afgestemd, is die strijd tijdelijk pijnlijk.

Maar ik zou zeggen dat het pad niet helemaal pijnlijk is. Het is alleen pijnlijk als men met deze problemen wordt geconfronteerd. Als je eenmaal de moed hebt verzameld en de specifieke fase waarin je betrokken bent doorbreekt, is de opluchting net zo groot als het overwinnen was, totdat de volgende hindernis moet worden genomen.

Je kunt niet verwachten dat je de pijn op welk pad dan ook kunt vermijden. Aan de andere kant zou ik dit ook willen zeggen. Het is ook een illusie om te geloven dat deze pijn die het Padwerk met zich meebrengt, slechts het resultaat is van het Padwerk.

Het is een pijn die onvermijdelijk is en veel erger wanneer iemand niet bezig is met zelfconfrontatie. Het zou hoe dan ook komen - en misschien nog acuter, en meer tegelijk en met minder begrip.

 

QA254 VRAAG: De afgelopen jaren heb ik gewerkt aan de kwestie van mijn huwelijk en het gebrek aan echte wederkerigheid hier. Gedurende deze tijd ben ik geleidelijk overgegaan van het geven van de schuld aan mijn vrouw voor de moeilijkheden die we tegenkomen, naar een positie waarin ik de verantwoordelijkheid accepteer voor het creëren van spanning en competitie tussen ons. Nu ben ik op de plaats gekomen waar ik besef dat ik de echte uiting van mijn liefde achterhoud, dat ik de zoetheid en warmte die ik mijn kinderen geef niet aan mijn partner geef. Dit gebrek aan liefde bezorgt me pijn en echt schuldgevoel.

Tegelijkertijd ben ik de laatste tijd een ander belangrijk punt tegengekomen, namelijk mijn onvermogen om waarheidsgetrouw om te gaan met echte of symbolische autoriteit, vooral een mannelijke figuur. Ik voel dat er een diep verband bestaat tussen deze twee problemen, dat ze allebei iets te maken hebben met een diepe terughoudendheid in mij en dat het belangrijk is dat ik ze op dit punt behandel. Ik heb hulp en begeleiding nodig en zou alles waarderen wat je me kunt vertellen.

ANTWOORD: Ja, het verband is uw angst om uw werkelijke behoeften uit te drukken. Het is ook waar dat je onbewust wilde dat je partner een ouderfiguur was, in die zin dat ze je alles moest geven waarvan je niet durfde te geloven dat je het voor jezelf kon voorzien. Bijvoorbeeld uw mannelijkheid, uw veiligheid, uw waarde.

Bovendien moest ze ook almachtig zijn in de zin dat ze je meest geheime behoeften en wensen kende, zelfs die waarvan je je zelf niet bewust was. Daardoor hoefde je niet te worstelen met het werk van communiceren, proberen jezelf verstaanbaar te maken, met het risico niet begrepen te worden of niet te krijgen wat je wilt na alle moeite om het duidelijk te maken.

Deze kinderlijke houding bracht haar automatisch in de positie van een autoriteitsfiguur. Als je iemand zoveel macht verleent, wordt hij of zij van nature geweldig. Je hebt er misschien niet bewust over nagedacht in die termen, maar dit is waar het op neerkwam.

Bovendien vertegenwoordigde je een soortgelijk figuur voor haar, wederom zonder dat je je ervan bewust was. Dus je kunt je de verstrengeling voorstellen, de negatieve gevoelens, de gecompliceerde combinaties die een knoop creëerden die ontward moet worden als deze relatie werkt. Je hebt je de afgelopen maanden enorm ontwikkeld en bent echt buiten de staat die ik heb beschreven.

U bent nu in staat om waarde en zekerheid aan uzelf te geven. Je bent ook in staat om te leren communiceren, het risico te nemen niet begrepen te worden, te worstelen met het begrijpen van jezelf en, ten slotte, het risico niet te krijgen wat je wilt en van daaruit verder te gaan. Om specifiek te zijn, je moet je behoefte kennen en voelen aan een totale spirituele relatie, waarin je zielen elkaar ontmoeten en je paden worden gedeeld, waarin beide groeien. Want niet groeien zorgt in alle opzichten voor stagnatie.

Je acute bewustzijn van deze behoefte moet eerst in jezelf worden gecultiveerd. Als je dit verlangen eenmaal scherp voelt, kun je het gaan uiten, zonder een dwingende stroom, zonder een verborgen agenda, gewoon als uitdrukking van wie je nu bent en wat je hogere zelf nu nodig heeft voor je leven. Als u zich op die manier kunt laten verstaan, kan dit uw partner op een heel, heel nieuwe manier beïnvloeden, zodat uw leven echt gedeeld kan worden. Gebeurt dit niet, dan zal God je leiding geven zodat je jezelf en je taak waarvoor je gekomen bent kunt vervullen.

Volgende les