QA250 VRAAG: Mij is erop gewezen dat ik een onzichtbare muur om mij heen bewaar om mezelf te beschermen. Tijdens de intensieve zomer van afgelopen zomer is de muur gevallen en kon ik liefde geven en opnemen. In de loop van de maanden heeft de muur zichzelf hersteld, hoewel niet zo verankerd als zijn vroegere positie. Deze muur van separatisme weerhoudt mij ervan het contact en de relaties met mensen te hebben die ik verlang en toch niet toesta. Ik voel me een buitenstaander in een exclusieve club waar mijn hart naar binnen wil, terwijl mijn ego zich terugtrekt in een poging om mezelf te beschermen tegen afwijzing. Ik betaal een pijnlijke prijs voor het separatisme en de exclusiviteit die het me biedt. Hoe vaak ga ik door deze draaideur van mezelf openen en sluiten zonder voor eens en voor altijd volledig tevoorschijn te komen!
Ten tweede ervaar ik verwarring over mijn spirituele pad en het Padwerk terwijl het zich ontvouwt. Soms grijpen ze in elkaar en soms voel ik me gedwongen om me aan te passen aan wat wordt verwacht van een goed plichtsgetrouwe padwerker. Dan word ik boos. Vraag ik om de beloningen zonder echte toewijding te geven?
ANTWOORD: De twee vragen zijn echt behoorlijk met elkaar verbonden. Er is een aspect in je ziel waarin alles wat wordt aanbevolen, wenselijk, goed, productief, vruchtbaar is, door jou wordt geïnterpreteerd als een gezaghebbende vermaning. Daarom wordt het onaanvaardbaar voor jou en moet je rebelleren om trouw te blijven aan jezelf. Dus je gelooft.
Misschien zijn er veel dingen aan u verteld toen u een kind was, onder het mom dat ze goed voor u zijn - en dat was niet altijd waar. Maar of dit nu het geval is of niet, het wordt tijd dat u deze houding onderzoekt en verandert. Je moet echt leven voor wat goed voor je is in de meest diepgaande zin, volgens de meest duurzame en reële waarden.
Je ziel hunkert naar contact en intimiteit, naar de opheffing van deze muur, maar je moet op dit verlangen handelen in plaats van op de weerstand ertegen. Je moet je diepe verlangen en toewijding uiten, je intentie om hieraan te geven in gebed en meditatie. U moet in dit opzicht specifiek om hulp vragen.
Maar je moet ook meer doen dan dat. Je moet zo handelen dat er goddelijke hulp kan komen, want als je maar in hetzelfde isolement wacht, kan het nooit gebeuren. Nu, waar bestaat zo'n actie uit? Het betekent dat je op dit pad meer contact maakt met je broers en zussen. Sta hen toe om u te helpen en geef van uzelf om hen te helpen waar ze het nodig hebben.
Ondanks de bestaande weerstand, moet je zulke verbindingen leggen, contact zoeken - in groepen, bij gemeenschappelijke inspanningen en taken. Dit biedt een directe gelegenheid om je gevoelens van verlegenheid, angst en remming met hen te delen, en zo deze zelfde gevoelens op te lossen door ze zelf te benoemen.
Er komt een tijd dat gebed en meditatie, wanneer theoretisch werk en erkenning moeten worden versterkt door directe actie, ook al kan er weerstand, angst en bezorgdheid zijn. Deze kunnen alleen worden overwonnen door ze te doorlopen. Ik kan je beloven dat dit niet anders kan dan je scheidingsmuur op te heffen. Het kan niet anders dan de illusie van uw angsten en aarzelingen oplossen.
Het activeert een onvrijwillige stroom van gevoelens, van verbondenheid, die nu lijkt vast te zitten en onbereikbaar is. Het is aan jou of je mijn suggestie wilt volgen en in welke geest je dat zult doen: als een goede padwerkvolger, wie kan dan kwalijk nemen? Of als volwassene die zelfstandig een keuze maakt om een suggestie op te volgen omdat dit een redelijke koers lijkt te volgen met het oog op je eigen ontplooiing en diepere levenservaring?
