QA199 VRAAG: Ik heb een vraag die misschien luchthartig klinkt en ik bedoel dat niet zo. Als er zoveel incarnaties zijn, waarom zouden we dan zo hard moeten werken in een bepaalde incarnatie.

ANTWOORD: Eigenlijk is er een tweeledig antwoord. De scheiding van het totale verenigde bewustzijn is vaak zo ver gevorderd dat het veel inspanning en werk vereist. Het tweede is dat er vele, vele, vele incarnaties voorbijgaan - met veel individuen - die echt verspild zijn. Ze zijn niet volledig verspild in de zin dat dit achteraf als een verspilling wordt erkend, en dat verhoogt de prikkel voor toekomstige inspanningen en toekomstige incarnaties.

Wanneer iemand met deze prikkel wordt geboren, wil hij misschien meer de hindernissen en weerstanden in zichzelf overwinnen. Dus vanuit dat oogpunt mag het niet worden verspild. Maar de incarnaties zelf zijn vaak echt verspild en er wordt niets vervuld. En dat is heel triest, want er is ontzettend veel inspanning nodig om te incarneren, voor jezelf en ook voor anderen die je daarbij helpen.

Het is een enorme investering die elke entiteit doet als hij in dit leven komt. Het is pijnlijk om geboren te worden. Het is pijnlijk om in de beslotenheid van een materieel lichaam te leven. En die pijn is gekozen omdat de ontwikkeling dan zoveel sneller kan gaan. Nu, als dat dan teniet wordt gedaan omdat men in de dag leeft en weigert na te denken over de betekenis die het leven mogelijk heeft, en dan ontkent men zo'n mogelijkheid gewoon omdat het de weg van de minste weerstand is, dan is alle inspanning en pijn van incarneren is voor niets.

Het is dus zo belangrijk dat u de kans, de pijn en de inspanning die u voor uzelf hebt gekozen, ieder van u in elk geval waardeert, en dat u het beste uit uw leven haalt. Omdat we keer op keer getuige moeten zijn van het verdriet van een entiteit die zijn lichaam verlaat en zegt: "Had ik maar geluisterd en had ik opengestaan ​​voor de kansen die mij werden geboden", want iedereen heeft ontelbare kansen en ze worden zo vaak afgewezen.

Volgende les