Wat gebeurt er als er kinderen overlijden, zoals in een geval als de dood van veel kinderen die verbrandden in een vuur. Als die kleine geesten in de geestenwereld komen, is zo'n dood dan niet een enorme schok?
De gids: Nou, mijn liefste, je weet dat kinderen sterven en ik heb dit vaak besproken. Als het in bepaalde gevallen een schok veroorzaakte, was het goed voor de entiteit. Het moest er doorheen. En als het niet goed was voor de entiteit om een schok te ervaren, zou het er niet doorheen zijn gegaan. Daar kunt u zeker van zijn.
Voordat het incarneerde, was het geen kindergeest. Het was een volwassen geest die vrijwillig een kort leven leidde. Misschien gaf de geest er de voorkeur aan om een gewelddadige, onaangename dood te kiezen en er snel mee om te gaan, om na een kortere tijd opnieuw geboren te worden en dan op een hoger niveau te beginnen.
U weet dat entiteiten in hoge mate hun eigen vrije wil en keuze hebben. Anderen geven er misschien de voorkeur aan om het langzamer te doen. Of een gebeurtenis in shocktoestand - voor een kind of een volwassen geest - logisch is of niet, de ervaring zal achteraf worden geëvalueerd en geassimileerd en wat de entiteit ook ervaart, zal vruchtbaar zijn en niet voor niets.
Laten we weer een voorbeeld nemen: een persoon is verantwoordelijk voor veel wrede doden, zoals in een concentratiekamp. Aangezien dit voorbeeld eerder is gekozen, zullen we het opnieuw gebruiken. Deze geest is in de geestenwereld en ziet dat hij schulden moet betalen, hij moet nog veel leren. Hij zou de keuze kunnen krijgen om twee tot driehonderd jaar in de geestenwereld te blijven, volgens jouw aardse tijdmeting. In deze periode kan het bestaan voor hem niet erg prettig zijn.
De sfeer die hij voor zichzelf heeft gecreëerd met zijn gedachtevormen, de vormen van zijn emoties, evenals met zijn daden, is duister en somber. Daarna wacht een incarnatie op hem waar bepaalde mogelijkheden bestaan, maar die zijn opnieuw beperkt door wat hij heeft opgeroepen. Geen van deze mogelijkheden kan te prettig of gemakkelijk zijn.
Dan kan zo'n entiteit vragen: "Is er geen andere manier om dit sneller op te lossen?" Dan krijgt hij misschien te horen: “Ja, er kunnen manieren zijn. U kunt zeer binnenkort reïncarneren, misschien over tien, vijftien, twintig jaar, en terwijl u het lot helpt vervullen van sommige ouders die de ontberingen moeten doorstaan om een kind te verliezen, kunt u zelf veel afbetalen door een gewelddadige en onaangename dood. Zou je dat liever hebben dan de andere alternatieven die je hebt en dan aan een schonere lei beginnen voor je verdere ontwikkeling? " En menig geest verlangt dit.
Dit is slechts één mogelijkheid - er zijn er nog veel meer. Maar u zou nu moeten weten dat er geen onrecht en geen toeval is.
_______
Wat zo pijnlijk lijkt aan de dood van een klein kind, is dat er zoveel dingen ongedaan blijven.
De gids: Eigenlijk is wat jij denkt onvermijdelijk verloren omdat het in dit leven niet is afgesloten, niet zo. Niemand verlaat deze aardse sfeer als het niet juist en goed is, tenzij hij zichzelf van het leven berooft. Er gebeurt niets in het hele universum dat zinloos is, dat niet productief kan zijn. Er is geen afval. De verspilling bestaat slechts tijdelijk als u niet het beste uit uw leven haalt zolang u het heeft. Maar het verlaten van het aardse leven als zodanig is nooit een verspilling, ongeacht hoe jong iemand is die zijn lichaam verlaat.
Als je echt over deze woorden nadenkt en erover mediteert, zullen ze je meer helpen en daarom troostrijker zijn dan wanneer ik je zou vertellen dat er middelen bestaan die de wetten van oorzaak en gevolg kunnen onderbreken, of waar God je tegen kan beschermen. bepaalde stadia die de mens moet doorlopen en die voor alle betrokkenen zo vruchtbaar kunnen zijn.
_______
Bij het overlijden van een jongere, zoals bij een auto-ongeluk, lijkt het erop dat dit verband moet houden met een doodswens. Zou je dit meer willen uitleggen? En wat is het werk om de doodswens in jezelf te vinden?
De gids: Door het werk vind je zeker de doodswens, die zich eerst vaag en indirect kan manifesteren. De doodswens bestaat tot op zekere hoogte overal waar negativiteit is, waar er ontkenning is van het levensproces, van welk gevoel dan ook in jou - pijnlijke gevoelens en liefdesgevoelens en pleziergevoelens.
Overal waar het individu het leven, de realiteit, de zelfverantwoordelijkheid en het op eigen benen staan, ontkent - omdat dit vervelend en moeilijk lijkt - waar dit ook plaatsvindt, zijn er gradaties van doodswensen.
Het proces van het overlijden van een jongere kan andere componenten bevatten. Het hoeft niet eens per se iets destructiefs te zijn. Vaak komen entiteiten bijvoorbeeld voor een specifieke taak die misschien maar van zeer korte duur is. Dan begint later een nieuwe fase van hun ontwikkeling, in een incarnatiecyclus waarin langere levensperiodes weer belangrijk en noodzakelijk zijn. Generalisaties zijn niet mogelijk.
Het kan soms zijn dat de doodswens zo sterk is - de ontkenning van het leven is zo sterk - dat er lange perioden van langzamere ontwikkeling in een niet-incarnatie moeten plaatsvinden voordat de wens wordt versterkt om door het leven te gaan en de taak te vervullen die nog moet worden gedaan . In andere gevallen wordt de taak vervuld in de kindertijd en is de periode organisch goed.
Nog in andere gevallen ziet de entiteit - het spirituele zelf ziet - dat het zo ver is afgeweken van de taak die het zichzelf heeft gesteld te vervullen, dat het bijna onmogelijk is om de weg terug in deze incarnatie te vinden. De beslissing wordt dan genomen, in het spirituele zelf en in de geestenwereld, om helemaal opnieuw te beginnen. Dit zijn allemaal verschillende mogelijkheden.
Het is moeilijk voor u om te begrijpen, omdat u dit nog steeds als een tragedie en een einde beschouwt, en niet als een leven-als-een-specifieke-taak die moet worden vervuld in een ketting en een echt leven, als een doorlopend proces. .
Volgende les
Keer terug naar Keys Inhoudsopgave
