QA247 VRAAG: Elke keer dat ik een bepaald niveau van zelfonderzoek bereik naar mijn gevoelens over mijn moeder, stuit ik op een blinde muur die tot nu toe ondoordringbaar is gebleken. Ik schijn niet in staat te zijn, of te willen, om bepaalde verbanden te leggen tussen mijn moeder, mijn seksualiteit en de seksualiteit van de vrouw, wat sterk tot uiting kwam in de relaties waarmee ik betrokken was, zowel in het verleden als in het heden . Mijn helpers houden vol dat deze verbindingen onmisbaar zijn als ik de oude problemen met mijn moeder wil oplossen en vrij ben om met de vrouw om te gaan in mijn huidige, volwassen leven. Onlangs postuleerde mijn Helper tijdens mijn sessie dat de narcolepsie op mijn pad werd gezet als een noodzakelijke stap om me te helpen het hoofd te bieden aan de seksualiteitskwestie die ik anders misschien had overgeslagen. Dit voelt op de een of andere manier goed, maar ik heb nog steeds niet veel connecties. Kun je helpen?

ANTWOORD: Mijn vriend, ik wil je zeggen dat wat je ervan weerhoudt om al je gevoelens van liefde en seksualiteit voor de vrouw toe te staan, zonder je ego-controle, ingewikkelder is dan je gevoelens voor je moeder.

Er is bijvoorbeeld een enorme angst in jou dat als je boos bent op je vader, in plaats van op je moeder, je zijn bescherming verliest en wordt bedreigd met de toorn van iemand die zoveel sterker is dan jij of je moeder. Dit is gedeeltelijk de reden waarom veel van uw gevoelens van angst en haat worden verplaatst naar de vrouw - moeder - die op de een of andere manier minder gevaarlijk is.

Dan is er nog een ander element hier. Een bijzonder sterke identificatie met je vader, gekoppeld aan de typische partijdigheid van het kind - ofwel vader heeft gelijk en daarom goed, ofwel moeder, wat een van hen slecht moet maken - maakt het raadzaam de vrouw te wantrouwen en de schuld te geven. Uw identificatie met de vader draagt ​​het vervolgens over in uw leven. Als de vrouw niet te vertrouwen is en op de een of andere manier uw vijand is, dan wordt u vrijgesproken en hoeft u nooit uw eigen schuld jegens haar onder ogen te zien.

Dus in je ziel ben je in een voortdurende staat van verdeeldheid, van kunstmatig ofwel / of, wat een strijd in je creëert. Deze strijd put je uit, wat gedeeltelijk de spreuken verklaart van afstemmen uit de wereld om je heen. Het is je psyche die zegt: "Ik kan dat allemaal niet aan." In slaap vallen is ook een manier om het dilemma dat erg pijnlijk voor je is, niet onder ogen te zien. Natuurlijk kan elk symptoom en elke negatieve manifestatie altijd als medicijn worden gebruikt, als een douche.

Verbonden met dat alles is een zeer sterk schuldgevoel voor elk verkeerd handelen. Als u of uw dierbaren het bij het verkeerde eind hebben, lijkt het u onherstelbaar catastrofaal. Een gevoel van acceptatie van de menselijke onvolledige staat ontbreekt. En bovenal heb je de innerlijke visie nodig dat verandering en zuivering altijd beschikbaar zijn en eigenlijk je onontkoombare bestemming zijn.

Dit schuldgevoel maakt elke erkenning van je negativiteit, van je lagere zelf, bijna ondraaglijk. En het is ook de reden dat je moet kiezen tussen vader en moeder en degene schoon moet houden die belangrijker is voor je veiligheid als kind. Nu, als man, als de vrouw lief is, beschouw je jezelf automatisch als onaanvaardbaar en verlies je al je grond onder je voeten.

Dit is de reden waarom je jezelf niet kunt verzoenen met haar volledig lief te hebben. Het dilemma van het kind met betrekking tot je ouders wordt nu overgedragen in je eigen leven, waarin je bent als je vader, de vrouw als je moeder.

Een deel van deze waarheden heb je misschien gezien en herkend op je pad, maar je hebt deze ontdekkingen nooit echt naar binnen gehaald en jezelf volledig toegestaan ​​om hun totale vertakkingen en betekenis te zien. Wat je moet doen is het volledig te zien, op alle niveaus, en energie en tijd te besteden om het als het ware 'door te voelen'.

Voel het zoals het was toen je een kind was. Voel het nu. Synchroniseer de twee. Als je je niet langer verzet tegen het voelen van dit dilemma, word je je bewust van de kunstmatigheid ervan en word je bevrijd. Je zult beide ouders echt kunnen zien als mensen die zowel gelijk als ongelijk hebben en die gerespecteerd, gedeeltelijk mee eens en gedeeltelijk oneens kunnen worden.

Als je dit vervolgens kunt toepassen op jou en de vrouw van wie je houdt, zul je vrij zijn van deze last die je ervan weerhoudt om uit te breiden naar liefdevolheid en een echte relatie. Het zal je tegelijkertijd bevrijden van buitensporige schuldgevoelens en de schuld omvormen tot een constructieve motor voor transformatie.

Bid voor deze benadering en volg deze zo veel mogelijk, en ik kan je zonder twijfel beloven dat je vrijgelaten zult worden. Liefde en zegeningen worden je nu opnieuw gegeven om je te versterken op je verdere pad, een pad dat zo gezegend is.

Volgende les