QA163 VRAAG: De laatste tijd heb ik de behoefte aan lichamelijk contact als moeder / zoon-relatie, en die is buitengewoon sterk geworden. Ik begin een nieuwe constructieve ervaring te ervaren door fysiek contact, dus ik denk er op een positieve manier over. Ik vraag me af of je hier iets over kunt zeggen.

ANTWOORD: Ja, je hebt volkomen gelijk dat dit een ontvouwing is, want de meeste mensen leven zo in zichzelf gekeerd, zo veel in angst, zo veel in afscheiding, zo veel in onhandigheid en valse schaamte dat hun zelfexpressie volledig wordt belemmerd. Meestal functioneert dit alleen op verbaal niveau, en zelfs daar, op een zeer valse en oppervlakkige manier. Dit is dus als het ware een heel gezond teken.

Maar het herbergt tegelijkertijd ook een drang uit je kindertijd, een honger die nooit is gestild. Als je jezelf deze honger laat herkennen, zul je geleidelijk en zeker een manier vinden om niet afhankelijk te zijn van anderen om het te vervullen. Je eigen innerlijke processen zullen zodanig veranderen dat je deze kunt vervullen door nieuwe omstandigheden in je leven te creëren. Is dat duidelijk?

VRAAG: Nou, ik had geen negatief verband verwacht. [Gelach] Ik bedoel, ik weet waar je het over hebt, maar ik denk niet dat ik mensen wil omhelzen omdat ik honger heb.

ANTWOORD: Nou, ik weet dat u dat niet wenst, maar ik zou graag willen dat u deze honger in u erkent als een behoefte die zich ontvouwt. Omdat je tijdens je groei bepaalde barrières hebt overwonnen waardoor je dit niet kon erkennen. Dus wat ik bedoelde te zeggen is dat er twee factoren bij dit bewustzijn betrokken zijn.

Er is de algemene, positieve factor die erbij betrokken is, simpelweg op een spontane warme manier dichter bij mensen willen zijn, wat natuurlijk en onproblematisch is. Maar er is ook deze oude behoefte. Dat is alles wat ik wilde zeggen. Uw erkenning dat er deze twee aspecten bij betrokken zijn, zal u helpen. Ik weet niet waar het probleem nu is. Is er iets specifieks, of antwoord dat u verwachtte, anders dan dat?

VRAAG: Ik denk dat ik het later zal bespreken. Ik hou gewoon niet van je "maars".

ANTWOORD: Wat maar?

VRAAG: Ik ervaar iets waarvan ik denk dat het voor mij een vorm van lichaamsbeweging is. Het is geen dwang. Het is een drang. En in je antwoord noem je wel het positieve aspect en dan heb je er “maar” naast. Ik kan dat later bespreken.

ANTWOORD: Nou, er is geen "maar" in de zin dat ik zeg dat het verkeerd is. Ik wijs er alleen op dat er een bepaalde onvervulde honger bestaat die zich uit jou ontvouwt, zoals het hoort. Je moet je bewust worden. Je interpreteert hier dingen in mijn antwoord die er niet zijn, omdat je hier ergens bang voor bent.

VRAAG: Ik ben op een soort plateau beland. Ik heb me al een hele tijd niet zo goed gevoeld, en ik voel me veel meer verbonden met mijn innerlijke zelf en met de mensen die het dichtst bij me staan. En op de een of andere manier kan ik vanaf hier niet verder. Ik heb het hier in mijn aantekeningen die ik heb gemaakt tijdens mijn privésessies, en ik moet mediteren, omdat ik bang ben dat ik dit zal verliezen. Ik ben zo blij om hier te zijn. En aangezien ik weet dat na een stijging, een neergang moet komen - ik wil gewoon niet roeren.

ANTWOORD: Het is opnieuw het favoriete menselijke struisvogelbeleid dat gelooft: "Wat ik niet zie, bestaat niet." Als er een dons moet komen omdat er nog een dons in u bestaat, moet het komen, of u er nu naar zoekt of niet.

Het enige verschil is dat als je doorgaat met kracht en goede geest, de dons niet half zo pijnlijk zal zijn als wanneer je erin wordt geduwd door de processen waarvan je gescheiden bent in je vrijwillige Padwerk. U kunt dus alleen maar profiteren van doorgaan. Je kunt de neerwaartse curve alleen maar een veel vruchtbaarder en veel minder pijnlijke periode maken.

Dat is misschien een van de zeer belangrijke scheidslijnen in de evolutie van een individu, in zijn algehele evolutionaire pad - wanneer hij op het punt komt dat het leven en zijn eigen innerlijke proces hem niet langer naar zichzelf duwen omdat hij zo ongelukkig is dat hij heeft geen andere manier om te veranderen.

In plaats daarvan beweegt hij zich op eigen kracht, totdat deze beweging zichzelf in stand houdt. Het is iets heel ontspannens dat tegelijkertijd van het uiterlijke ego en het innerlijke echte zelf komt - nadat het uiterlijke ego keer op keer het bevel opneemt om in deze richting te gaan.

Volgende les