Veel mensen denken dat het verkeerd is om alles wat leeft te doden. Maar wat doe je als er ongedierte in huis is? Zijn er spirituele regels over het doden van dieren?
De gids: Deze opvatting om iets niet te doden, zelfs als het destructief is, zoals bijvoorbeeld ongedierte, zou extreem fanatisme zijn en een volkomen misverstand over de waarheid.
Er is een lager soort dierlijk leven dat destructief is, en als jullie allemaal zouden voldoen aan de strikte regel dat er niets mag worden gedood, zouden jullie jezelf vernietigen. Je zou ook geen ziektekiemen doden. Ook ziektekiemen zijn levensorganismen, alleen kleiner. Je kunt ze niet met je gewone ogen zien, maar het leven is er. Waar eindigt het allemaal?
Als een klein, destructief levensorganisme wordt gehandhaafd vanwege dergelijke regels over het doden van dieren, zou het uiteindelijk het grotere, belangrijkere levensorganisme vernietigen. Door een organisme te laten leven volgens een regel om niet te doden, zou je toch doden, hoewel je de handeling niet zou zien, aangezien de procedure lang is. Hier heb je een typisch voorbeeld van hoe gevaarlijk en misleidend het is om regels blindelings te volgen. Door dit te doen, doe je precies wat de regel verbiedt.
Dit geldt voor elke waarheid. Waarheid onnadenkend te ver doorgevoerd, wordt noodzakelijkerwijs een onwaarheid. De waarheid is nooit een starre regel die tot het einde kan worden nagestreefd. Het is dynamisch en flexibel en vereist daarom altijd de middenweg, die alleen bereikt kan worden door verantwoord te denken en te evalueren.
Rigide dogma's zijn gebaseerd op dergelijke regels. Het leven is uit de levende geest van waarheid gehaald en de letter van de wet is vervangen. Omdat mensen te lui zijn om na te denken en te laf om hun eigen beslissingen te nemen op basis van hun eigen evaluaties, willen ze vasthouden aan een dode uitspraak. Dan voelen ze zich goed als ze het juiste doen.
De waarheid is niet zo comfortabel. Er moet voortdurend voor worden gestreden door middel van boekhouding, denken, beslissen, afwegen. Het vereist een gevoel van eigen verantwoordelijkheid en moed. Dit geldt voor alles, ook voor het onderwerp waarover je hebt gevraagd.
Ik kan een andere vraag voorzien. Het is: op welk niveau van het dierenleven moeten we stoppen? Hoe weten we? Er zijn zoveel overwegingen, zoveel factoren die we negeren. Hoe kunnen we beslissen welk dierlijk leven overwegend destructief en wat overwegend constructief is?
Dit hangt ook af van de omstandigheden van een bepaalde beschaving en van omgevingsfactoren. Er is hier geen eenvoudig antwoord. Maar nogmaals, fanatisme en starheid zullen niet het antwoord zijn. Het antwoord is evolutionaire ontwikkeling. De tijd is nog niet aangebroken dat de mensheid klaar is om het doden van hogere diersoorten op te geven, maar het is niet al te ver weg, althans vanuit ons standpunt.
De tijd zal komen dat de mensheid geen vlees meer hoeft te eten. Tot die tijd zullen er echter nog veel andere dingen moeten veranderen. De volgende stap is de strikte observatie om onnodige wreedheid te vermijden. Deze stap kan niet worden overgeslagen door het eten van vlees te verbieden.
Tot die tijd kun je alleen in jezelf het antwoord op zulke vragen vinden. Onderzoek uzelf. Waar neig je naar rigide fanatisme? Waar ben je geneigd onverantwoordelijk te zijn? Elk vraagstuk vraagt om een andere houding, een nieuwe boekhouding en om door te denken.
Volgende les
Keer terug naar Keys Inhoudsopgave
